Ο γράφων θα ήθελε να διηγηθεί ορισμένες ιστορίες που συνέβησαν πρόσφατα και φανερώνουν με έκδηλο τρόπο την δυσλειτουργία των κρατικών σιδηροδρόμων και τη φιλοσοφία που δυστυχώς συνεχίζει να διέπει τα στελέχη τους. Πρόσφατα, ταξίδεψα μετά από αρκετό καιρό με τρένο και είχα την ευκαιρία να δω τον ΟΣΕ όπως έχει γίνει στην εποχή της αποκρατικοποίησης.
Ήδη από την αρχή, ο οργανισμός σε προϊδεάζει για το τι μέλλει γενέσθαι: Ο ταξιδιώτης δεν έχει τη δυνατότητα να κλείσει εισιτήριο μέσω τηλεφώνου και πρέπει να τραβηχτεί άσκοπα μέχρι τον σταθμό η το κέντρο της Αθήνας. Όταν έρθει η ημέρα του ταξιδιού, ο σταθμός Θεσσαλονίκης σε χαιρετά με λούκια τα οποία χύνουν το νερό της βροχής στον χώρο που περιμένει το επιβατικό κοινό. Εκείνη την ώρα, έτυχε να αφιχθεί ο προαστιακός αποβιβάζοντας 100-200 άτομα, τα οποία στη συνέχεια έπρεπε να περάσουν από τις ράγες της πρώτης γραμμής ώστε να βγουν από το σταθμό. Την ίδια στιγμή, στη γραμμή αυτή πλησίαζε αμαξοστοιχία, με αποτέλεσμα να αρχίσει να κορνάρει ώστε να σταματήσει ο κόσμος να διασχίζει τη διάβαση. Με καθυστέρηση έφτασε στο σημείο μέλος της ιδιωτικής εταιρείας security που έχει αναλάβει την φύλαξη του χώρου και άρχισε να σφυρίζει και να φωνάζει στον κόσμο, με αποτέλεσμα να αποφευχθούν τα χειρότερα (αν και η αμαξοστοιχία είχε σχεδόν σταματήσει).
Κάπου εκείνη τη στιγμή, έτυχε να κρυφακούσω συζήτηση στελέχους του ΟΣΕ που μίλαγε στο τηλέφωνο για την εγκατάσταση ορισμένων αυτόματων πωλητών αναψυκτικών στους σταθμούς. Έκανε λόγο για 10-20 μηχανήματα και όπως διεμήνυσε στην άλλη πλευρά, το τίμημα θα ήταν «τετραψήφιο» για μερικές πρίζες και τα εργατικά...
Μετά από αυτές τις όμορφες εικόνες, πάμε και στη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στον ΟΣΕ: Η διοίκησή του αποφάσισε πρόσφατα να καταργήσει τις κλινάμαξες, γεγονός που εξαγρίωσε τόσο τους εργαζόμενους, όσο και το επιβατικό κοινό που επί χρόνια «πόνταρε» σε αυτές για τη μετακίνησή του. Αν μη τι άλλο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να κρίνει ότι οι κλινάμαξες είχαν μεγάλο βαθμό πληρότητας και μόνο έσοδα θα μπορούσαν να δώσουν στον ΟΣΕ.
Τα ευτράπελα όμως δεν σταματούν εκεί: Ο ΟΣΕ αποφάσισε επίσης να διακόψει τις διεθνείς γραμμές από Θεσσαλονίκη προς Σερβία και προς Κωνσταντινούπολη πριν από 1-2 μήνες. Αντί δηλαδή να επενδύσουν στις γραμμές αυτές και να τις διαφημίσουν, ή έστω να μειώσουν τα δρομολόγια, οι εγκέφαλοι του ΟΣΕ αποφάσισαν να ακρωτηριάσουν τους σιδηροδρομικούς δεσμούς της χώρας μας με τους γείτονές της.
Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε πολύ σύντομα μετά από την ανακοίνωση της απόφασης αυτής: Πριν λίγες εβδομάδες, η αεροπορική Aegean ανακοίνωσε τη νέα της γραμμή Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη.
Ο ΟΣΕ έχει να απαντήσει σε όλα αυτά ότι κατάφερε μέχρι σήμερα να περιορίσει τα ελλείμματά του στα 2,5 εκατ. ευρώ. Το ζήτημα όμως είναι πως θα κατορθώσει να αναπτυχθεί και να επιτύχει θετικό πρόσημο. Και δεν θα μπορέσει ποτέ να το κάνει αυτό με εργαλεία μονάχα τις απολύσεις και το κόψιμο των δρομολογίων, δηλαδή μειώνοντας ουσιαστικά το «προϊόν» που παράγει. Χρειάζονται διαφορετικές ιδέες, με γνώμονα την ανάπτυξη.
Η στήλη μας, αν και ενεργειακού χαρακτήρα, έχει να προτείνει στη διοίκηση του ΟΣΕ κάτι που ήδη εφαρμόζεται με επιτυχία σε άλλες χώρες από αντίστοιχους σιδηροδρομικούς οργανισμούς: Την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στους σταθμούς ή ακόμα και στα ίδια τα τρένα, σε συνεργασία με χρηματοδότες και ειδικευμένες εταιρείες του χώρου. Η λύση αυτή δεν θα έσωζε από μόνη της τον Οργανισμό, αλλά τουλάχιστον θα του παρείχε μια μακροπρόθεσμη πηγή εσόδων και θα έδινε το μήνυμα ότι κάτι θετικό συμβαίνει εκεί.
Πηγή energia.gr
Ήδη από την αρχή, ο οργανισμός σε προϊδεάζει για το τι μέλλει γενέσθαι: Ο ταξιδιώτης δεν έχει τη δυνατότητα να κλείσει εισιτήριο μέσω τηλεφώνου και πρέπει να τραβηχτεί άσκοπα μέχρι τον σταθμό η το κέντρο της Αθήνας. Όταν έρθει η ημέρα του ταξιδιού, ο σταθμός Θεσσαλονίκης σε χαιρετά με λούκια τα οποία χύνουν το νερό της βροχής στον χώρο που περιμένει το επιβατικό κοινό. Εκείνη την ώρα, έτυχε να αφιχθεί ο προαστιακός αποβιβάζοντας 100-200 άτομα, τα οποία στη συνέχεια έπρεπε να περάσουν από τις ράγες της πρώτης γραμμής ώστε να βγουν από το σταθμό. Την ίδια στιγμή, στη γραμμή αυτή πλησίαζε αμαξοστοιχία, με αποτέλεσμα να αρχίσει να κορνάρει ώστε να σταματήσει ο κόσμος να διασχίζει τη διάβαση. Με καθυστέρηση έφτασε στο σημείο μέλος της ιδιωτικής εταιρείας security που έχει αναλάβει την φύλαξη του χώρου και άρχισε να σφυρίζει και να φωνάζει στον κόσμο, με αποτέλεσμα να αποφευχθούν τα χειρότερα (αν και η αμαξοστοιχία είχε σχεδόν σταματήσει).
Κάπου εκείνη τη στιγμή, έτυχε να κρυφακούσω συζήτηση στελέχους του ΟΣΕ που μίλαγε στο τηλέφωνο για την εγκατάσταση ορισμένων αυτόματων πωλητών αναψυκτικών στους σταθμούς. Έκανε λόγο για 10-20 μηχανήματα και όπως διεμήνυσε στην άλλη πλευρά, το τίμημα θα ήταν «τετραψήφιο» για μερικές πρίζες και τα εργατικά...
Μετά από αυτές τις όμορφες εικόνες, πάμε και στη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στον ΟΣΕ: Η διοίκησή του αποφάσισε πρόσφατα να καταργήσει τις κλινάμαξες, γεγονός που εξαγρίωσε τόσο τους εργαζόμενους, όσο και το επιβατικό κοινό που επί χρόνια «πόνταρε» σε αυτές για τη μετακίνησή του. Αν μη τι άλλο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να κρίνει ότι οι κλινάμαξες είχαν μεγάλο βαθμό πληρότητας και μόνο έσοδα θα μπορούσαν να δώσουν στον ΟΣΕ.
Τα ευτράπελα όμως δεν σταματούν εκεί: Ο ΟΣΕ αποφάσισε επίσης να διακόψει τις διεθνείς γραμμές από Θεσσαλονίκη προς Σερβία και προς Κωνσταντινούπολη πριν από 1-2 μήνες. Αντί δηλαδή να επενδύσουν στις γραμμές αυτές και να τις διαφημίσουν, ή έστω να μειώσουν τα δρομολόγια, οι εγκέφαλοι του ΟΣΕ αποφάσισαν να ακρωτηριάσουν τους σιδηροδρομικούς δεσμούς της χώρας μας με τους γείτονές της.
Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε πολύ σύντομα μετά από την ανακοίνωση της απόφασης αυτής: Πριν λίγες εβδομάδες, η αεροπορική Aegean ανακοίνωσε τη νέα της γραμμή Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη.
Ο ΟΣΕ έχει να απαντήσει σε όλα αυτά ότι κατάφερε μέχρι σήμερα να περιορίσει τα ελλείμματά του στα 2,5 εκατ. ευρώ. Το ζήτημα όμως είναι πως θα κατορθώσει να αναπτυχθεί και να επιτύχει θετικό πρόσημο. Και δεν θα μπορέσει ποτέ να το κάνει αυτό με εργαλεία μονάχα τις απολύσεις και το κόψιμο των δρομολογίων, δηλαδή μειώνοντας ουσιαστικά το «προϊόν» που παράγει. Χρειάζονται διαφορετικές ιδέες, με γνώμονα την ανάπτυξη.
Η στήλη μας, αν και ενεργειακού χαρακτήρα, έχει να προτείνει στη διοίκηση του ΟΣΕ κάτι που ήδη εφαρμόζεται με επιτυχία σε άλλες χώρες από αντίστοιχους σιδηροδρομικούς οργανισμούς: Την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στους σταθμούς ή ακόμα και στα ίδια τα τρένα, σε συνεργασία με χρηματοδότες και ειδικευμένες εταιρείες του χώρου. Η λύση αυτή δεν θα έσωζε από μόνη της τον Οργανισμό, αλλά τουλάχιστον θα του παρείχε μια μακροπρόθεσμη πηγή εσόδων και θα έδινε το μήνυμα ότι κάτι θετικό συμβαίνει εκεί.
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου