Τους τελευταίους δύο μήνες παρατηρείται μία έντονη μεταβλητότητα στις τιμές του αργού η οποία ως γνωστό επιδεινώθηκε με την απόφαση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, του IEA, στις 23 Ιουνίου ν’ αποδεσμεύσει περί τα 60 εκατ. βαρέλια αργού, μέσα σε διάστημα 30 ημερών, για να καλύψει σύμφωνα με την συλλογιστική του το έλλειμμα που προέκυψε στην παγκόσμια αγορά από τον τερματισμό της Λιβυκής παραγωγής, που αφαίρεσε περί τα 1,6 εκατ. βαρέλια την ημέρα καλής ποιότητος αργού (δηλαδή γλυκό και ελαφρύ) από την παγκόσμιο αγορά, και κυρίως αυτής της Μεσογείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τιμές του αργού για την ποικιλία Brent στο ICE του Λονδίνου έχουν ανακάμψει πλήρως από την βουτιά που έκαναν στις 22/23 Ιουνίου και τις τελευταίες ημέρες διαπραγματεύονται στο εύρος των $117 με $119 στο ICE του Λονδίνου για παραδώσεις φορτίων τον Σεπτέμβριο.
Να θυμίσουμε ότι μία ημέρα πριν την ανακοίνωση του IEA, δηλαδή στις 21/6, τοBrent επωλείτο στα $114,21 στο ICE έχοντας ήδη υποστεί μία σημαντική διόρθωση στα τέλη Μαΐου όπου από $126 το βαρέλι που είχε φθάσει η τιμή του τότε προσγειώθηκε στα $108,0 το βαρέλι για να επιστρέψει δύο εβδομάδες αργότερα στα $120,0 το βαρέλι. Η κίνηση του IEA ν’ απελευθερώσει μία τόσο μεγάλη ποσότητα για να καλύψει δήθεν ελλείψεις της παγκόσμιας αγοράς δεν έπεισε ουδένα που ασχολείται με το εμπόριο πετρελαίου, είτε με τις αγοροπωλησίες φυσικών ποσοτήτων είτε παραγώγων, και η άποψη που επικράτησε ήτο ότι ο IEA υπό την πίεση της κυβέρνησης Ομπάμα, για καθαρά πολιτικούς λόγους, υλοποίησε μία προ πολλού ειλημμένη απόφαση που στόχο είχε την απότομη και ουσιαστική μείωση των διεθνών τιμών και κατ’ επέκταση των τιμών της αντλίας στις ΗΠΑ. Απότομη ασφαλώς υπήρξε η μείωση αφού οι τιμές ξαφνικά οδηγήθηκαν στα $105 το βαρέλι, όχι όμως ουσιαστική αφού ένα μήνα μετά την κίνηση αυτή του IEA οι τιμές του αργού έχουν επανακάμψει πλήρως και κινούνται πάλι σε υψηλά επίπεδα, δηλαδή άνω των $117,5 το βαρέλι (τιμές ICE στις 28/7). Άρα προσωρινά ήσαν τα οποιαδήποτε οφέλη για την οικονομία των ΗΠΑ αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι όταν δεν συντρέχουν ουσιαστικοί λόγοι (π.χ. διατάραξη τροφοδοσίας της διεθνούς αγοράς λόγω εχθροπραξιών ή φυσικών φαινομένων) εντυπωσιακές παρεμβάσεις τύπου IEA δεν επηρεάζουν την γενική κατεύθυνση των αγορών οι οποίες κρίνουν από μόνες τους εάν και πότε συντρέχουν πραγματικοί λόγοι για αύξηση ή μείωση των τιμών.
Όμως πέρα από το ανεβοκατέβασμα των τιμών το οποίο είναι ενδεικτικό της νευρικότητας που επικρατεί στις διεθνείς αγορές, και σε μεγάλο μέρος οφείλεται στα προβλήματα της ευρωζώνης αλλά και την αναμενόμενη στάση πληρωμών του Αμερικανικού δημοσίου την ερχόμενη Δευτέρα, υπάρχουν και παράπλευρες επιπτώσεις οι οποίες εστιάζονται στην διαφορά ( spread) των τιμών μεταξύ των ποικιλιών αργού ελαφρού γλυκού και βαρέως αργού πικρού, το γνωστό “ sour- sweat spread”. Πριν την αποδέσμευση ποσοτήτων από τονIEA η διαφορά αυτή εκειμένετο στα $7,50 το βαρέλι, αντικατοπτρίζοντας την έλλειψη ελαφρού πετρελαίου, κυρίως λόγω του αποκλεισμού της Λιβυκής παραγωγής. Σήμερα η διαφορά αυτή έχει μειωθεί στα $3,30 το βαρέλι, η χαμηλότερη τιμή στο εξάμηνο. Όπως παρατηρούν παράγοντες της αγοράς τα μικρότερα spread μεταξύ γλυκού και πικρού αργού αποτελούν ισχυρό κίνητρο για τα διυλιστήρια να προμηθευθούν μεγαλύτερες ποσότητες καλής ποιότητος και χαμηλής περιεκτικότητας θείου πετρέλαιο το οποίο ως γνωστό αποδίδει περισσότερα προϊόντα.
Ακόμη μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαφορά τιμής μεταξύ της Ευρωπαϊκής ποικιλίας Brent, που διαπραγματεύεται κυρίως στο ICE του Λονδίνου, και του Αμερικανικού WTI, που κυριαρχεί στο NYMEX της Ν. Υόρκης, η οποία έχει φθάσει σχεδόν τα $23 το βαρέλι υπέρ του Brent και βαίνει διαρκώς αυξανόμενη με εκτιμήσεις αναλυτών να ομιλούν και για spread μέχρι το καλοκαίρι του 2012 που μπορεί να φθάσει ακόμη τα $40 ή και $50 το βαρέλι. Να σημειώσουμε ότι για πολλά χρόνια το WTI επωλείτο σταθερά ακριβότερα του Brent με μία απόκλιση συνήθως $1-$2 το βαρέλι. Όμως εδώ και δύο περίπου χρόνια ο λόγος αυτός έχει πλήρως αναστραφεί με την δυναμική της αγοράς να έχει αλλάξει εις το βάρος του WTI, το οποίο αντιπροσωπεύει ως επί το πλείστον Αμερικανικές ποικιλίες και με την τιμή του να είναι άρρηκτα δεμένη με τις συνθήκες, από πλευράς αποθεμάτων, με το Cushing τηςOklahoma το οποίο αποτελεί κόμβο διανομής για αργό και προϊόντα προς τις Δυτικές πολιτείες. Όμως η υπερεπάρκεια ποσοτήτων WTI ερμηνεύεται παράλληλα και ως άνοδος του Brent το οποίο και έχει κυριαρχήσει πλέον στις αγορές της Ευρώπης αλλά και της Ασίας και ανταποκρίνεται πληρέστερα ως προς τις επικρατούσες συνθήκες της παγκόσμιας αγοράς.
Πηγή energia.gr
