Ο ήλιος στην πρίζα

Αν και στην πράξη «σκοντάφτει», το αύριο της ενέργειας ανήκει στα φωτοβολταϊκά. Η τεχνολογία προχωρεί για να εκμεταλλευτούμε όσο γίνεται φθηνότερα τα εκατομμύρια γιγαβάτ που μπορούμε να αντλήσουμε από τη... λιακάδα

Η εκμετάλλευση της δωρεάν ηλιακής ενέργειας μέσω φωτοβολταϊκών κυψελών είναι ιστορία σχεδόν μισού αιώνα και έχει ήδη εδραιωθεί στις σελίδες των σχολικών βιβλίων. Ωστόσο η γενικευμένη αποδοχή και επικράτησή της αντιμετωπίζει σχεδόν τα ίδια προβλήματα με εκείνα της επικράτησης του... χριστιανισμού στα χρόνια μετά το «Εν τούτω νίκα»: Παρά την κρατική επιδότηση οι υποσχέσεις ανταπόδοσης ανάγονται στο μέλλον, οι προφήτες είναι πολλοί και αντικρουόμενοι, τα «μυστήρια» κοστίζουν ακριβά, τα «θαύματα» σπανίζουν... οπότε και οι αντιρρησίες περισσεύουν.

Το παράδοξο του πράγματος είναι πως η ευρύτερη διάδοση του φωτοβολταϊσμού έχει σημειωθεί όχι σε χώρες ηλιόλουστες όπως η δική μας, αλλά στην πολύ πιο νεφοσκεπή Γερμανία. Σύμφωνα με την έκθεση «Report on Ρhotovoltaics: ΡV Μarket Οverview 2009», την οποία δημοσίευσε τον Ιούλιο η Πανευρωπαϊκή Ενωση Φωτονικής Βιομηχανίας (ΕΡΙC - Εuropean Ρhotonics Ιndustry Consortium), η Γερμανία έχει το 50% των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων παγκοσμίως. Η συνολικά παραγόμενη ισχύς ηλεκτρικού ρεύματος από όλα τα φωτοβολταϊκά πάνελ του κόσμου ανέρχεται τώρα στα 7,3 GW (Γιγαβάτ), με το 45% των πάνελ να κατασκευάζεται στην Κίνα και στην Ταϊβάν. Η προφανής εξήγηση του γερμανικού μαζικού προσηλυτισμού στον φωτοβολταϊσμό είναι μάλλον η συνέπεια λόγων και έργων των εκεί κυβερνήσεων επί του θέματος και η ευχέρεια ένταξης των μονάδων στο ενεργειακό δίκτυο- σε μια χώρα αδιάσπαστη από βουνά και θάλασσες. Ωστόσο με την κλιματική αλλαγή επί το θερμότερον προϊούσα και όλους τους ευρωπαίους ειδικούς να προειδοποιούν πως το κόστος του παραδοσιακά παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος θα αυξηθεί ως το 2020 τουλάχιστον κατά 20%, είναι μάλλον καιρός να σκεφτούμε πώς μπορούμε να... γίνουμε όλοι Γερμανοί!

Τα φωτόνια έγιναν ηλεκτρόνια
Γενικά η μετατροπή των φωτονίων που μας έρχονται από τον Ηλιο σε ηλεκτρόνια δεν είναι πια μυστήριο. Με έναυσμα το πετρελαϊκό εμπάργκο του 1973, επιδοτήθηκε η σχετική έρευνα και εδώ και 25 χρόνια διατίθενται στην αγορά κάποια γυάλινα σάντουιτς, τα λεγόμενα φωτοστοιχεία κρυσταλλικού πυριτίου. Είναι κατ΄ ουσίαν ημιαγωγοί, με τον θετικό πόλο στην επίστρωση να υποδέχεται τα φωτόνια και τον αρνητικό πόλο στη βάση να εξάγει ηλεκτρόνια, ήγουν συνεχές ηλεκτρικό ρεύμα. Από εκεί, το ρεύμα είτε διοχετεύεται σε μπαταρίες ή οδηγείται σε έναν μετατροπέα που το κάνει εναλλασσόμενο και το προσάπτει σε ενεργειακό δίκτυο της περιοχής (βλ. ΔΕΗ στα καθ΄ ημάς).

Τα φωτοστοιχεία κρυσταλλικού πυριτίου, αυτά καθαυτά, είναι μικρά και τα συναντάμε μεμονωμένα μόνο σε μικροσυσκευές όπως τα ρολόγια χειρός. Αντίθετα στις στέγες μας και στα λεγόμενα «ηλιακά πάρκα» είναι συνδεδεμένα πολλά μαζί, σε διατάξεις που ονομάζονται «φωτοβολταϊκά πάνελ». Η συνήθης μορφή τους είναι αυτή των κυανών ορθογώνιων υαλοπινάκων, αν και τα τελευταία χρόνια διατίθενται και σε χρώμα καφετί, για να ταιριάζουν περισσότερο με τα κεραμίδια της στέγης. Η ενεργειακή τους απόδοση κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 12%-15%. Παρά τη χαμηλή αυτή αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού που έρχεται σε εμάς από τον Ηλιο, ακόμη και αυτή η τεχνολογία θα επαρκούσε θεωρητικά για την κάλυψη των αναγκών μας. Βλέπετε, ο Ηλιος μάς στέλνει 89 petawatts ενέργειας, ήτοι 6.000 φορές περισσότερη ενέργεια από αυτή που ξοδεύει όλη η ανθρωπότητα μαζί (15 terawatts ηλεκτρικής ενέργειας). Αρα ποιος είναι ο λόγος που δεν γεμίσαμε τις έρημες εκτάσεις μας με φωτοβολταϊκά;

Ο κύριος λόγος ήταν ως σήμερα το κόστος: Τα πάνελ κρυσταλλικού πυριτίου ήταν και παραμένουν ακριβά. Για την κάλυψη και εγκατάσταση μιας τυπικής στέγης, με πάνελ απόδοσης 13%, χρειάζεται κανείς περίπου 18.000 ευρώ. Αν μάλιστα αποτολμήσει να χρησιμοποιήσει τα αποδοτικότερα πάνελ της αγοράς (με απόδοση 40%), το κόστος γίνεται... διαστημικό. Επίσης τα κρυσταλλικά πάνελ είναι σχετικά ογκώδη και δεν εντάσσονται ομαλά σε πολυεπίπεδες επιφάνειες. Ακόμη χάνουν μέρος της απόδοσής τους με την αύξηση της θερμοκρασίας, οπότε σε συνθήκες κλιματικής αλλαγής δυσχεραίνουν τον μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της επένδυσης. Εχουν, τέλος, διάρκεια ζωής το πολύ 25 χρόνια.

Φθηνές, απλωμένες μεμβράνες

Επειτα από πολλές δεκαετίες «πράσινων αγώνων», η τεχνολογία των φωτοβολταϊκών δείχνει πλέον να ωριμάζει. Η αξιοποίηση της λιακάδας ως της πιο αγνής, δωρεάν και χωρίς επιπτώσεις ενέργειας γεννάει ελπίδες για αμνήστευση πολλών αμαρτημάτων του πολιτισμού των ανθρώπων

Προσπαθώντας να βρουν απαντήσεις σε αυτά τα μειονεκτήματα, οι κατασκευαστές πέρασαν στην επόμενη τεχνολογία φωτοβολταϊκών στοιχείων: Επειτα από 15 χρόνια ερευνών, η αμερικανική First Solar παρουσίασε το 2005 το πάνελ λεπτού φιλμ (thin film solar panel) από κυψέλες καδμίου-τελλουριδίου. Με πάχος μόλις ενός μικρομέτρουέναντι 180-230 των κρυσταλλικών - η εύκαμπτη αυτή μεμβράνη άμορφου πυριτίου έδειχνε να έχει τη λύση για κάθε είδους εφαρμογή. Το κόστος της έπεφτε στο μόλις 1 δολάριο ανά βατ, πράγμα που την καθιστούσε άμεσα ανταγωνιστική των υδρογονανθράκων. Ιδιαίτερα αφότου τον Σεπτέμβριο του 2009 η εταιρεία αυτή υπέγραψε με τους Κινέζους σύμβαση παραγωγής 2 Γιγαβάτ, από μεμβράνες απλωμένες στην έρημο της Μογγολίας, το μέλλον έμοιαζε να ανήκει στη νέα τεχνολογία.

Αλλά υπάρχει ακόμη ένα αγκάθι: Η απόδοση των μεμβρανών καδμίου-τελλουριδίου είναι αρκετά μικρότερη από εκείνη των πάνελ κρυσταλλικού πυριτίου, σε βαθμό που πρακτικά χρειάζεται κανείς 40% μεγαλύτερη επιφάνεια κάλυψης για να εκμαιεύσει την ίδια απόδοση. Αρα αποκτήσαμε μεν την τεχνολογία για «φωτοβολταϊκά κεραμίδια» με λογικό κόστος, αλλά η αξιοποίησή της προϋποθέτει... στέγη-γήπεδο!

Ρεκόρ από ένα... σάντουιτς
Και φθάσαμε στην εφετινή χρονιά. Μια χρονιά η οποία ίσως σημάνει το τέλος των ενδοιασμών μας για τον φωτοβολταϊσμό. Ο λόγος είναι οι νέες, ρηξικέλευθες μέθοδοι κατασκευής φωτοβολταϊκών μεμβρανών, που τις κάνουν πολύ πιο αποδοτικές και ακόμη φθηνότερες.

Πρώτη σε σπουδαιότητα ήταν η ανακοίνωση ομάδας ερευνητών του γερμανικού Κέντρου Ερευνας για την Ηλιακή Ενέργεια και το Υδρογόνο, τον Μάιο του 2010, σύμφωνα με την οποία έσπασαν το ρεκόρ ενεργειακής απόδοσης για φωτοβολταϊκές μεμβράνες: Χρησιμοποιώντας μέθοδο εναπόθεσης με εξάτμιση, κατασκεύασαν μεμβράνη από σάντουιτς χαλκού, ινδίου, γαλλίου και σεληνιδίου που αποδίδει σε ρεύμα το 20,1% του προσπίπτωντος ηλιακού φωτός. Στην πλευρά της χρηστικότητας, άκρως εντυπωσιακή ήταν και η εξαγγελία της 8ης Ιουνίου ότι ο γνωστός γιγαντιαίος πίνακας ανακοινώσεων στην πλατεία Τάιμς της Νέας Υόρκης πρόκειται να αντικατασταθεί από φωτοβολταϊκή μεμβράνη της... Χunlight Corporation. Ποια είναι αυτή η άγνωστη «κινεζόηχη» εταιρεία; Το επιχειρηματικό εγχείρημα του καθηγητή Χunming Deng, από το University of Τoledo του Οχάιο, ο οποίος βρήκε τον τρόπο να κατασκευάζει μεμβράνη σε ρολά λεπτότατου ανοξείδωτου ατσαλιού, ενσωματώνοντας στα φωτοστοιχεία του τριπλές ενώσεις άμορφου πυριτίου (a-Si), άμορφου πυριτίου και γερμανίου (a-SiGe) και νανοκρυσταλλικού πυριτίου (nc-Si). Με απόδοση η οποία κυμαίνεται μεταξύ 10,4%-13%, οι βολικές αυτές μεμβράνες αναμένεται να βρουν εφαρμογή παντού: Από τις στέγες και τα παράθυρά μας ως τα αυτοκίνητα, τα σκάφη, τις σκηνές, τα σακίδια και τα... ρούχα μας.

Στο ζητούμενο της ενεργειακής απόδοσης από ακόμη λεπτότερη επιφάνεια, απάντηση έδωσε στις 9 Ιουνίου του 2010 και μία δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Ρhysica Status Solidi: Ερευνητές του Βoston College μετέφεραν σε νανοκλίμακα τον σχεδιασμό των ομοαξονικών καλωδίων- όπως αυτά της κεραίας της τηλεόρασής μας- και κατασκεύασαν κυλινδρικά νανο-φωτοστοιχεία. Η απόδοσή τους είναι γύρω στο 8%, αλλά οι διαστάσεις τους είναι τόσο απειροελάχιστες που τους ανοίγουν... όλους τους δρόμους.

Με το φως της νύχτας!
Από τον Ιανουάριο του 2008, τέλος, εκκρεμεί η πρακτική εφαρμογή μιας εφεύρεσης η οποία υπόσχεται να φέρει πραγματική επανάσταση στα φωτοβολταϊκά: Ο ερευνητής Steven Νovack, των Εθνικών Εργαστηρίων του Αϊντάχο (ΗΠΑ), επέδειξε μια εύκαμπτη μεμβράνη η οποία αξιοποιεί το... 80% του ηλιακού φωτός, ακόμη και τη νύκτα! Το κατορθώνει αυτό με την εκτύπωση πάνω στη μεμβράνη μυριάδων νανο-κεραιών μικροκυμάτων που συλλαμβάνουν όλο το φάσμα υπέρυθρης ακτινοβολίας. Ο Νόβακ όμως έχει κολλήσει σε ένα πρόβλημα: Για να αντλήσει τη συλλαμβανόμενη από τις κεραίες ενέργεια πρέπει να ενσωματώσει σε αυτές έναν νανοπυκνωτή. Αλλά τέτοια διάταξη που να δρα αποτελεσματικά και αδιατάρακτα σε νανοκλίμακα δεν έχει κατασκευαστεί ακόμη. Οπότε θα περιμένουμε απνευστί τις κραυγές θριάμβου που θα διακηρύσσουν πλέον αδιαμφισβήτητα ότι «ο Ηλιος μάς φτάνει και μας περισσεύει».


ΜΙΚΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

Οι βιομηχανικοί σχεδιαστές ετοιμάζουν όλο και πιο «έξυπνα» πάνελ: σε αυτό της φωτογραφίας οι φωτοκυψέλες συμπεριφέρονται ως φύλλα που στρέφονται προς τον Ηλιο

Ποιο είναι το καλύτερο πάνελ;

Βάσει απόδοσης, τα καλύτερα διεθνώς είναι τα πάνελ της Spectrolab και της ΕΜCΟRΕ: Επιτυγχάνουν απόδοση 40%, με φωτοστοιχεία τριπλών ενώσεων (γάλλιο, ίνδιο και φωσφίδιο, πάνω από γάλλιο, ίνδιο, αρσενίδιο, πάνω από γερμάνιο).Το κόστος τους όμως είναι περίπου 300 δολάρια/ βατ! Για να διαλέξει κανείς από τα υπόλοιπα- που κοστίζουν εκατό φορές λιγότερο- το μυστικό είναι να μην κοιτάζει απλώς την «quantum efficiency» (δηλαδή πόσα τα εξαγόμενα ηλεκτρόνια από τα εισαγόμενα φωτόνια), αλλά τη διαφορά δυναμικού (τα πόσα βολτ παίρνει). O λόγος είναι ότι η ισχύς ισούται με αμπέρ επί βολτ και, δυστυχώς, εκεί όπου πάσχουν τα περισσότερα φωτοβολταϊκά δεν είναι στα αμπέρ αλλά στα βολτ!

Μπορούμε να φτιάξουμε όσα πάνελ θέλουμε;

Τα φωτοβολταϊκά μεμβρανών λεπτού φιλμ χρειάζονται πολύ λιγότερα υλικά από εκείνα του κρυσταλλικού πυριτίου.

Ωστόσο τα περισσότερα και νεότερα από αυτά- τα thin-film CΙGS- βασίζονται σε ένα όχι και τόσο άφθονο συστατικό, το ίνδιο.Καθώς μάλιστα το ίνδιο είναι επίσης βασικό συστατικό των οθονών και λυχνιών LCD και LΕD,η ζήτησή του θα αυξηθεί.Οι γεωλόγοι εκτιμούν ότι τα παγκόσμια αποθέματα ινδίου ανέρχονται σε 6.000 τόνους,που μας φτάνουν μόλις για 13 χρόνια.Αρα για ένα φωτοβολταϊκό αύριο θα πρέπει να βρούμε σύντομα υποκατάστατό του.

Ενδιαφέρον και για τη χώρα μας είναι το ότι το ίνδιο δεν εξορύσσεται αυτούσιο,αλλά εξάγεται μέσω ηλεκτρόλυσης από τη λάσπη των ορυχείων ψευδαργύρου(!..).

Η «καλή μπαταρία»
Μπορεί οι ειδικοί να προβλέπουν ότι ως το 2030 το 14% των ενεργειακών αναγκών του πλανήτη θα έχει καλυφθεί από ηλιακή ενέργεια,αλλά η συχνότερη γκρίνια των αμφισβητιών της επικεντρώνεται στο ότι «όσο ρεύμα και να βγάζεις,δεν ξέρεις τι να το κάνεις όταν έρχεται η νύκτα».Η ρήση αυτή απηχεί τη δυσαρέσκεια εκείνων οι οποίοι θέλουν ενεργειακή αυτονομία για τα υπάρχοντα συστήματα συσσωρευτών αποθήκευσης της ενέργειας.Το πρόβλημα είναι κοινό,τόσο για τα φωτοβολταϊκά συστήματα όσο και για τις μεμονωμένες ανεμογεννήτριες.Ωστόσο από τη δεκαετία του ΄70 υπάρχει εργαστηριακά η λύση: Δύο υγράηλεκτρολύτες με ιόντα μετάλλου- ρέουν από δεξαμενές σε μία φωτοκυψέλη.Από αυτή τη ροή γεννιέται χημική ενέργεια.Η αρχή λειτουργίας ονομάζεται «redox-flow battery» και μπορεί επίσης να αναστραφεί: Οταν υπάρχει περίσσευμα ηλιακής ή αιολικής ενέργειας,η μπαταρία μετατρέπει την ηλεκτρική ενέργεια σε χημική και την αποθηκεύει στις δεξαμενές.

Εφέτος στη βιομηχανική Εκθεση του Ανόβερο (Γερμανία),το ινστιτούτο χημικής τεχνολογίας ΙCΤ, του γνωστού ιδρύματος καινοτομιών Fraunhofer, επέδειξε πρωτότυπα τέτοιων μπαταριών redox-flow, έτοιμα για μαζική παραγωγή.Μολονότι η ενεργειακή πυκνότητα αυτών των μπαταριών είναι ανάλογη εκείνων από μόλυβδο,το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι έχουν δεκαπλάσια διάρκεια ζωής.

Εκείνο όμως που δεν γνωρίζουν πολλοί,εντός και εκτός Ελλάδος,είναι ότι ένα παρόμοιο σύστημα μπαταριών έχει ήδη εξετασθεί από το εργαστήριο του καθηγητή Ξενοφώντα Βερύκιου (Τμήμα Χημικών Μηχανικών,Πανεπιστήμιο Πατρών) και έχει διακριβωθεί ότι παρέχει ενεργειακή πυκνότητα 2-3 φορές υψηλότερη των άλλων μπαταριών! Πρόκειται για προϊόν της ελληνικών συμφερόντων εταιρείας Lion Αlternative Εnergy (www.

lionhellas.com),με ερευνητικά εργαστήρια στην Καλιφόρνια.

ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
Σε έναν κόσμο όπου τα μισά σχεδόν φωτοβολταϊκά είναι κινεζικής προέλευσης,οι Αμερικανικοί της First Solar θεώρησαν μέγιστη επιτυχία τους το συμβόλαιο εγκατάστασης ηλιακού πάρκου μεμβρανών στην πόλη Οrdos της κινεζικής ερήμου της Μογγολίας.Αξίζει όμως να δει κανείς το όλο σκεπτικό των Κινέζων: Η φωτοβολταϊκή φάρμα των 2.000

Μεγαβάτ που ανέθεσαν στους Αμερικανούς είναι μέρος μόνο του συνολικού έργου 11.950

Μεγαβάτ που θα έχουν ολοκληρώσει ως το 2019. Τα υπόλοιπα μεγαβάτ θα προέλθουν κυρίως από ανεμογεννήτριες. Επίσης,με δέλεαρ το χαμηλότερο κόστος κατασκευής,οι Κινέζοι διασφάλισαν όχι απλώς εκπαίδευση και μεταφορά τεχνογνωσίας στους τεχνικούς τους,αλλά και επιτόπια κατασκευή του εργοστασίου το οποίο θα φτιάξει τα πάνελ του ηλιακού πάρκου.Για την απρόσκοπτη,τέλος,σύνδεση του πάρκου με το ενεργειακό δίκτυο της Κίνας,οι Αμερικανοί θα συμβάλουν στην αναβάθμιση της υποδομής του δικτύου.

Η αναγωγή στα καθ΄ ημάς είναι δυσθεώρητη και εύκολα μπορεί να την απορρίψει κανείς λόγω κλίμακας.Ωστόσο απέναντι στην ευχέρεια μιας ερήμου την οποία δέρνει ο ήλιος και ο άνεμος,μπορούμε να σκεφθούμε τον ενεργειακό πλούτο μιας...θάλασσας γεμάτης ερημονήσια: Οι 2.000

ανεκμετάλλευτες βραχονησίδες μας μπορούν να γίνουν ηλιακά πάρκα και πάρκα ανεμογεννητριών,ενώ οι ανεμοδαρμένοι κάβοι τους μπορούν να φιλοξενήσουν γεννήτριες ρεύματος από κύματα,που θα κάνουν και αφαλάτωση! Η τεχνολογία όλων αυτών είναι πλέον αρκετά ώριμη και το ερευνητικό δυναμικό μας μπορεί να στραφεί στη βέλτιστη δικτύωση.Φαντασθείτε κάθε ένα από τα 150 κατοικημένα νησιά μας να γίνεται ενεργειακό κέντρο,που θα συγκεντρώνει την ενέργεια των βραχονησίδων γύρω του και θα στέλνει το περίσσευμα στην ηπειρωτική μας χώρα ή και στο εξωτερικό! Από τον διστακτικό κομπασμό του ενεργειακού κόμβου ως «μεταπράτη φυσικού αερίου» μπορούμε να αποδυθούμε στο όραμα μιας ενεργειακής αυτάρκειας από τις θάλασσές μας.

Είναι απλώς ένα όνειρο...Αλλά όταν όλες οι άλλες παραγωγικές μας επιλογές έχουν στερέψει,ίσως οφείλουμε να το κάνουμε μοναδικό μας όραμα και στόχο!

Πηγή tovima.gr

Θύμα της Ύφεσης οι Έρευνες Πετρελαίου

Πέπλο μυστηρίου και μυστικότητας καλύπτει τελευταία τις εξελίξεις γύρω από τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες αναφορικά με την προσπάθεια σύστασης φορέα που θα αναλάβει τη διενέργεια ερευνών για υδρογονάνθρακες στην ελληνική επικράτεια. Παρά την κινητικότητα που είχε εκδηλωθεί στα τέλη Ιουνίου και αρχές Ιουλίου από το αρμόδιο υπουργείο (ΥΠΕΚΑ) και τις πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει περί έτοιμου νομοσχεδίου που ρύθμιζε όλες τις λεπτομέρειες των ερευνών συμπεριλαμβανομένης και της οργάνωσης διεθνούς γύρου παραχωρήσεων ( international round), σήμερα, δύο μήνες μετά, η πολιτική ηγεσία φαίνεται να έχει θέσει το όλο θέμα για μια ακόμη φορά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Το θέμα της σύστασης ανεξάρτητου φορέα ερευνών που θα έχει την ευθύνη οργάνωσης και παρακολούθησης των χερσαίων και υποθαλάσσιων ερευνών θεωρείτο μια μάλλον τελειωμένη υπόθεση, πριν μόλις δύο μήνες αφού ο υφυπουργός ΠΕΚΑ και αρμόδιος για το θέμα, κ. Γιάννης Μανιάτης, μιλώντας σε ημερίδα του ΙΕΝΕ στην Αθήνα την 1^η Ιουλίου εδήλωσε πως «οι ενδείξεις για ύπαρξη πετρελαίου στα ελληνικά χωρικά ύδατα είναι αρκετά ισχυρές, ώστε να πείθουν πως πρέπει να δημιουργηθεί ταχύτατα ένας δημόσιος φορέας που θα προκηρύξει τους διαγωνισμούς». Άραγε τι συνέβη από τότε μέχρι σήμερα για να ατονήσει τελείως το θέμα και να αρχειοθετηθεί στα ‘υπό εξέταση’ θέματα περιμένοντας απόψεις και γνωμοδοτήσεις από σωρεία υπεύθυνων και μη κυβερνητικών υπηρεσιών και ‘δήθεν’ γνωμοδοτικών οργάνων; Εν τω μεταξύ, η πρόσφατη επιστολή της υπουργού ΠΕΚΑ, κας Τίνας Μπιρμπίλη, στον Ιταλό ομόλογό της που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα περί «επικινδυνότητας των εξορύξεων πετρελαίου σε μεγάλο βάθος στην περιοχή της Μεσογείου» και του πνεύματος ανησυχίας που την διακατέχει θεωρείται από κύκλους της αγοράς ως έμμεση αλλά σαφής προειδοποίηση προς τις εταιρείες ότι η έρευνα υδρογονανθράκων δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητα για την κυβέρνηση, η οποία φαίνεται πλέον ότι έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες της για οικονομική ανάκαμψη στην πράσινη ανάπτυξη.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Energia. gr, η κυβέρνηση φαίνεται ότι εν’ όψει των τελευταίων οικονομικών στοιχείων και ιδίως της αρνητικής εξέλιξης του ΑΕΠ, η οποία αν και αναμένετο, εν τούτοις εξέπληξε άσχημα με την βουτιά του το β’ τρίμηνο του έτους (-3,5%), προβληματίζεται έντονα για τη σύσταση νέων φορέων, έστω και εχόντων αναπτυξιακή διάσταση. Όπως τόνισε κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος, «η χώρα διανύει τη μεγαλύτερη περίοδο ύφεσης, τόσο σε διάρκεια, όσο και σε ένταση, της τελευταίας 35ετίας. Για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση η συρρίκνωση του ΑΕΠ είναι τόσο ισχυρή, καθώς φέτος κατ’ αρχήν εκτιμάται στο 4%, ενώ με βάση τις έως τώρα προβλέψεις για μείωση του ΑΕΠ κατά 2,6% το 2011, στο τέλος του επόμενου χρόνου η χώρα θα έχει συμπληρώσει αισίως μια τριετία ύφεσης». Υπό την πίεση των ανωτέρω αρνητικών στοιχείων, αλλά και της σοβαρής απόκλισης στην είσπραξη των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού για το α’ εξάμηνο (αύξηση εσόδων 5,9% αντί του στόχου για 15,6%) η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει αποκλείσει την εκταμίευση οποιουδήποτε ποσού για την ανάληψη νέων πρωτοβουλιών. Έτσι η σύσταση του νέου φορέα, ο οποίος στην πιο light εκδοχή του θα χρειάζετο ένα αρχικό κεφάλαιο της τάξης 15-20 εκατ. ευρώ για να μπορέσει να δραστηριοποιηθεί πριν ξεκινήσει να εισπράττει χρήματα, βρήκε αντίθετο το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο και θα έπρεπε να διαθέσει τα απαραίτητα κεφάλαια.

Παράλληλα, η υπουργός ΠΕΚΑ φαίνεται ότι έχει ζητήσει γραπτή γνωμοδότηση από τη νεοσυσταθείσα επιτροπή ενεργειακής στρατηγικής του ΥΠΕΚΑ για την αναγκαιότητα ή μη του φορέα επαναφέροντας το όλο θέμα σχεδόν σε μηδενική βάση. Εκπρόσωποι διεθνών πετρελαϊκών εταιρειών που ενδιαφέρονται για την ανάληψη ερευνών στην Ελλάδα ομιλούν περί υπαναχώρησης της ελληνικής κυβέρνησης στο κρίσιμο για την οικονομία αυτό θέμα. Να σημειώσουμε ότι το 2009 η Ελλάδα επλήρωσε γύρω στα 12 δις ευρώ για την εισαγωγή 20,2 εκατ. τόνων αργού και προϊόντων ποσό αν και σημαντικά μικρότερο από αυτό που κατέβαλε το 2008, εν τούτοις αντιπροσωπεύει ένα υψηλό μέγεθος ως ποσοστό του ΑΕΠ (5,2%).

Την στιγμή που όλο λιγοστεύουν οι χώρες που επιτρέπουν την δραστηριοποίηση των διεθνών πετρελαϊκών εταιρειών για έρευνες και με δεδομένη τη μείωση της παραγωγής από τις εκτός OPEC χώρες μέσα στην επόμενη δεκαετία, η σημασία χωρών όπως η Ελλάδα, η οποία παραμένει από τις λιγότερο ερευνηθείσες περιοχές της Μεσογείου, αναδεικνύεται ως κομβική. Γα αυτό και μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται ότι θα αυξηθούν κατακόρυφα οι πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση, τόσο από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας, όσο και από το τραπεζικό κατεστημένο, το οποίο δηλώνει έτοιμο να χρηματοδοτήσει τις έρευνες, προκειμένου να ορίσει ερευνητικές περιοχές και όρους για τη δραστηριοποίηση των εταιρειών.

Τέλος, όπως παρατηρούν διεθνείς τραπεζικοί κύκλοι, η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν έχει κατανοήσει επαρκώς τα οφέλη για την εθνική οικονομία από μια συστηματική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που βρίσκονται στο ελληνικό υπέδαφος.Όμως σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία όπως η σημερινή που η κυβέρνηση προσπαθεί να μαζέψει χρήματα από δεξιά-αριστερά το να αγνοείς η και να απομακρύνεις τη δυνατότητα για έσοδα της τάξης των 3-5 δις δολαρίων τον χρόνο από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, είναι παράλογο, τονίζουν οι ανωτέρω κύκλοι, οι οποίοι επιπλέον αδυνατούν να κατανοήσουν το μηχανισμό από τον οποίο η κυβέρνηση θα συγκεντρώσει καθαρά έσοδα προωθώντας την πράσινη ανάπτυξη, αφού οι περισσότερες δράσεις της είναι επιδοτούμενες.

Πηγή energia.gr

Ειλημμένες οι Αποφάσεις για την Απελευθέρωση της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να δέχεται πιέσεις εκ μέρους της τρόικας για απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω και της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ, κάτι που άλλωστε έχει τονίσει επανειλημμένα το Energia.gr. Όπως αναφέρει στο αναλυτικό άρθρο του στην «Καθημερινή» ο Μπάμπης Παπαδημητρίου, η υπουργός, κα Τίνα Μπιρμπίλη, στη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου, οι αναγνωριστικές αψιμαχίες με το ισχυρό συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ, η δήλωση κομματικής νομιμοφροσύνης της υπουργού και η βεβιασμένη κάλυψη που της παρείχε ο πρωθυπουργός έδωσαν τη θέση τους στον πιο σκληρό ρεαλισμό.

Ο κ. Παπανδρέου είναι πλέον ενήμεροςόσων έχουν συμφωνηθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε επίπεδο χώρας και όχι κόμματος. Μάλιστα, σεειδικό σημείωματων ανθρώπων της τριμερούς εποπτείας, που παραθέτουμε παρακάτω, είχαν καταγραφεί με συστηματικό τρόπο.

Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ενεργειακός τομέας είναι ένας από τους λίγους στους οποίους υπάρχει ακόμη δυνατότητα να προσελκυστούν διεθνή κεφάλαια. Η πραγματοποίηση των επενδύσεων αυτών όμως έχειδύο προϋποθέσεις,γράφει η "Καθημερινή".

Η πρώτη αφορά στην κατοχύρωση ενός πλαισίου παραγωγής, διάθεσης και εμπορίας φιλικού προς τον ανταγωνισμό μεταξύ ανεξάρτητων εταιριών.Μόνο έτσι, εξηγούν όσοι γνωρίζουν τις προκλήσεις στον συγκεκριμένο τομέα, θα παρακινηθεί το διεθνές επιχειρηματικό ενδιαφέρον να ενσωματώσει την ελληνική αγορά ενέργειας στην ευρωπαϊκή.

Η δεύτερη προϋπόθεση αφορά στονπεριορισμό τηςΔΕΗσε ρόλο σημαντικού παίκτη, αλλά όχι κυρίαρχου της αγοράς. Δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό επιχειρηματικό εμπόδιο σε παρόμοια προοπτική. Εμπόδιο αποτελεί η φιλοδοξία του συνδικάτου της ΔΕΗ σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των μοναδικών προνομίων που απολαμβάνει το προσωπικό της κρατικής επιχείρησης.

Είναι προφανές ότι σε έναν ανοιχτό στον ανταγωνισμό κλάδο δεν είναι δυνατόν να συντηρηθεί το σημερινό καθεστώς απασχόλησης, ασφάλισης και αμοιβών που απολαμβάνουν στη ΔΕΗ, σε βάρος βεβαίως των μετόχων και των καταναλωτών. Η μετατροπή των συντροφικών εκβιασμών Φωτόπουλου σε πολιτικό κόστος είναι ο πραγματικός πονοκέφαλος του πρωθυπουργού, σημειώνει η εφημερίδα.

Είναι χαρακτηριστική η υπενθύμιση της σχετικής υποχρέωσης, στην προχθεσινή ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εκταμίευση της δεύτερης δόσης του δανείου διάσωσης της ελληνικής οικονομίας: "Να επισπευστεί η ιδιωτικοποίηση και αναδιάρθρωση κρατικών επιχειρήσεων, ιδίως στους τομείς της ενέργειας", δηλαδή της ΔΕΗ. Το σημείωμα με τα σημεία που ακολουθούν έχει κρατηθεί "μυστικό" στον ευρύτερο κύκλο των υπευθύνων της ενεργειακής πολιτικής.

Κωδικοποιεί μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο τον δρόμο για την απελευθέρωση της ενέργειας. Συγκεκριμένα:

- Το 40% της λιγνιτικής παραγωγής ηλεκτρισμού θα περάσει από τη ΔΕΗ στους ενδιαφερόμενους ανταγωνιστές της.Οι κοινοτικοί πιστεύουν ότι ο πιο απλός τρόπος είναι η πώληση μονάδων και των κοιτασμάτων που τους αναλογούν. Αν όμως το 40% δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον τρόπο αυτόν, η κυβέρνηση οφείλει να διαθέσει αμέσως και απευθείας σε ιδιώτες επενδυτές μεγαλύτερο μέρος λιγνιτικών κοιτασμάτων.

- Στη διάρκεια του Σεπτεμβρίου, η ΔΕΗ θα επιλέξει ποιες μονάδες θέλει να μεταβιβάσει και η πώλησή τους θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάρτιο του 2011.

- Τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει ο διαγωνισμός για τα νέα κοιτάσματα λιγνίτη, που επίσης θα έχει κλείσει τον Μάρτιο του 2011.

Ένα από τα δυσκολότερα σημεία του πλαισίου δράσης που έχει συμφωνηθεί με την Κοινότητα αφορά στον "εξορθολογισμό των διοικητικώς καθοριζόμενων τιμών ηλεκτρικού". Στο θέμα αυτό το σχέδιο προβλέπει,μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011, τηνκατάργηση όλων των ειδικών τιμολογίων, εκτός εκείνων που αφορούν στα νοικοκυριά και στις μικρές επιχειρήσεις, όπως ορίζονται στη δεύτερη και τρίτη οδηγία απελευθέρωσης της ενέργειας.

Προς πώληση και οι υδροηλεκτρικές μονάδες

Η απελευθέρωση θα επεκταθεί και στις υδροηλεκτρικές μονάδες, ώστε οι ανταγωνιστές της ΔΕΗ να κατέχουν τα ίδια όπλα στην ισότιμη συμμετοχή τους στη νέα ενεργειακή αγορά. Έτσι, η ΔΕΗ πρέπει να προτείνει τον επόμενο μήνα ποιες από τις υδροηλεκτρικές μονάδες προτιμά να πουλήσει και να φροντίσει να έχει τελειώσει η σχετική διαδικασία έως τον προσεχή Μάρτιo.

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας- και όχι το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής- θα έχει την ευθύνη για τον τρόπο προσδιορισμού, από το κόστος στη χονδρική αγορά ενέργειας, και των διοικητικώς καθοριζόμενων τιμολογίων. Ο μηχανισμός τιμών, που θα πρέπει να προστατεύει τους αδύναμους μεταξύ των καταναλωτών, θα διατυπωθεί αρχικώς τον Σεπτέμβριο και το σχέδιο λειτουργίας του θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάρτιο του 2011.

Η δεύτερη φάσητης απελευθέρωσης περιλαμβάνει την πλήρη αυτονόμηση του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού.Στο κείμενο συμφωνίας με την Κομισιόν, ο Σεπτέμβριος αποτελεί το χρονικό όριο για την εμφάνιση καταλόγου με τα περιουσιακά στοιχεία και το προσωπικό που συνδέονται με το σύστημα διανομής.

Το Μάρτιο του 2011 αναμένεται να ξεκινήσει η αυτόνομη, από το υπουργείο και τη ΔΕΗ, λειτουργία του Διαχειριστή Δικτύου Διανομής.Στο ίδιο πρότυπο θα λειτουργήσει ο Διαχειριστής Δικτύου Διανομής Φυσικού Αερίου, πάντοτε μέχρι τον Μάρτιο του 2011.

Παρομοίως,θα μεταβιβαστούν τα περιουσιακά στοιχεία και θα μεταταγεί πλήρως το προσωπικό που συνδέεται με τον σημερινό ΔΕΣΜΗΕ και θα απαγορευτεί οποιαδήποτε σχέση εξάρτησης με τη ΔΕΗ.Το νέο νομικό καθεστώς διανομής θα είναι τελειωμένο και λειτουργικό μέχρι την ίδια ημερομηνία.

Τέλος, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε να εισηγηθεί νομοθετικές ρυθμίσεις πουθα μεταφέρουν όλες τις αρμοδιότητες στη ΡΑΕ. Συγκεκριμένα, οι άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας, η σύνδεση με το δίκτυο, η τιμολόγηση χρήσης δικτύου και ηεποπτεία της αγοράς θα περάσουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ανεξάρτητης αρχής, φεύγοντας, κατά περίπτωση, από τη ΔΕΗ, τον ΔΕΣΜΗΕ και το υπουργείο. Για τον λόγο αυτόν,μέχρι τον Μάρτιο του 2011 η ΡΑΕ θα πρέπει να έχει μετατραπεί σε πλήρως ανεξάρτητη αρχή, που σημαίνει πως η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να διορίζει τη διοίκησή της, ενώ θα διαθέτει αυτόνομο προϋπολογισμό.

Τα σημεία αυτά συμφωνίας με την Κοινότητα καλείται τώρα να ενσωματώσει στο κυβερνητικό πρόγραμμα η κ. Τίνα Μπιρμπίλη. Έργο και σε αυτόν τον τομέα δύσκολο αφού πρέπει μέσα σε ελάχιστο χρόνο να καλυφθεί καθυστέρηση πολλών ετών.

Πηγή energia.gr

Νορβηγία: «Όχι» Πετρελαϊκού Fund σε Ισραηλινές Εταιρείες

Η Νορβηγία απέκλεισε δύο ισραηλινές εταιρείες από τη συμμετοχή στο κρατικό ταμείο ύψους 450 δις δολαρίων για το πετρέλαιο, καθώς, όπως ανακοίνωσε, οι δραστηριότητες του Ισραήλ στην Παλαιστίνη είναι αντίθετες προς τη Συνθήκη της Γενεύης. Πρόκειται για τις επιχειρήσεις Danya Cebus και Samling Global.

Το διοικητικό συμβούλιο ανέφερε πως δεν επιθυμεί να συνδράμει σε κατάφορες παραβιάσεις των ατομικών δικαιωμάτων επενδύοντας στις συγκεκριμένες αυτές εταιρείες.

Πηγή energia.gr

Στη Διασύνδεση με Ιράκ και Γεωργία Ποντάρει ο Nabucco

Η κοινοπραξία του αγωγού Nabucco έκανε άλλο ένα βήμα προς την υλοποίησή του, καθώς υπέγραψε συμφωνίες για την κατασκευή συμπληρωματικών αγωγών οι οποίοι θα ενώνουν την Τουρκία με το Ιράκ και τη Γεωργία. Αντίστοιχη διασύνδεση με το Ιράν τέθηκε προσωρινά υπό αναβολή εξαιτίας των δυσμενών πολιτικών συνθηκών.

Η εξέλιξη αυτή θα παρέχει τη δυνατότητα προμήθειας αερίου από διαφορετικές χώρες της περιοχής, όπως το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν και το Ιράκ, τόνισαν οι εκπρόσωποι της κοινοπραξίας. Σημειώνουν επίσης ότι η πρόσφατη συμφωνία της Τουρκίας με το Αζερμπαϊτζάν για την εξαγωγή 11 δις κ.μ. αερίου ετησίως αποτελεί θετικό βήμα για τον Nabucco. Το Ιράν άλλωστε έχει δηλώσει έτοιμο να στηρίξει τον αγωγό.

Η κοινοπραξία δήλωσε, τέλος, ότι θα αυξήσει σταδιακά τη δυνατότητα μεταφοράς του αγωγού, ξεκινώντας από τα 8-10 δις κ.μ. ετησίως και μεγιστοποιώντας την το 2018, μετά την κατασκευή πρόσθετων σταθμών συμπίεσης.

Πηγή energia.gr

Το Ενεργειακό Προσκύνημα της Μέρκελ

Τη στιγμή που η κυβέρνηση Μέρκελ δέχεται μεγάλες πιέσεις για την παράταση της διάρκειας ζωής των πυρηνικών αντιδραστήρων της χώρας, η ίδια η καγκελάριος πραγματοποίησε τις τελευταίες ημέρες ένα ενεργειακό «προσκύνημα» σε εγκαταστάσεις λιγνιτικές, πυρηνικές και ΑΠΕ, σε μια προσπάθεια να δείξει ότι δεν είναι δέσμια μιας ορισμένης βιομηχανίας, όπως τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Το 2002 είχε ψηφιστεί νόμος ο οποίος έθετε ως ημερομηνία λήξης 17 πυρηνικών εργοστασίων το 2022 και πλέον οι τέσσερις μεγάλοι όμιλοι της πυρηνικής ενέργειας ( RWE, EON, Vattenfall, EnBW) επιχειρούν να πείσουν την Μέρκελ να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο.Επίσης αντιμετωπίζουν αρνητικά την επιβολή νέου φόρου στα πυρηνικά καύσιμα και απειλούν να κλείσουν τους σταθμούς αν το σχετικό νομοσχέδιο υπερψηφιστεί. Οι τέσσερις εταιρείες προειδοποιούν ότι η παύση της λειτουργίας των σταθμών το 2022 θα προκαλέσει πρόβλημα στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, καθώς οι ΑΠΕ δεν επαρκούν για να καλύψουν το κενό. Η πυρηνική ενέργεια καλύπτει σήμερα το 21% των αναγκών σε ηλεκτρισμό της χώρας. Από την άλλη, οι ΑΠΕ καλύπτουν το 15,6% και απασχολούν περισσότερους από 250.000 εργαζόμενους.

Πηγή energia.gr

Ελληνική Παρουσία και στα Δεξαμενόπλοια LNG

Καθώς το LNG κατέχει έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο για την Ευρώπη, η Επιτροπή εστίασε την προσοχή της στα δεξαμενόπλοια αυτού του είδους και κάλεσε για περισσότερες επενδύσεις ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες. Ελληνική παρουσία παρατηρείται πάντως και σε αυτό το κομμάτι της ναυτιλίας, καθώς οι Έλληνες εφοπλιστές δείχνουν να έχουν κατανοήσει τη σημασία του LNG και επενδύουν σε νέα δεξαμενόπλοια.

Περίπου 300 δεξαμενόπλοια LNG ταξιδεύουν στις ευρωπαϊκές θάλασσες, καλύπτοντας τις ανάγκες της Ευρώπης σε ενέργεια, με χωρητικότητα έως και 267.000 κ.μ. Από αυτά, ο όμιλος Αγγελικούση διαθέτει επτά πλοία, ο όμιλος Τσάκου ένα και η Dynacom δύο. Επίσης, ο όμιλος του Πίτερ Λιβάνου διαχειρίζεται στόλο με LNG carriers, ανάμεσά τους και δύο ιδιόκτητα πλοία. Τέλος, η Ceres LNG παρήγγειλε από τη Samsung δύο νέα δεξαμενόπλοια χωρητικότητας 80.000 dwt, αξίας 200 εκατ. δολαρίων, τα οποία αναμένεται να παραδοθούν το 2014.

Πηγή energia.gr

Αλβανία: Επενδύσεις 629 εκατ. ευρώ σε ενεργειακά έργα

Επενδύσεις, ύψους 629 εκατ. ευρώ, υλοποιήθηκαν στον τομέα της ενέργειας στο πρώτο εξάμηνο του 2010, στην Αλβανία, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομίας και Ενέργειας της χώρας.

Ο υπουργός, Ντρίταν Πρίφτι δήλωσε ότι το διάστημα Ιανουάριος - Ιούλιος 2010, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου έλαβαν 51 αιτήσεις ενδιαφερόμενων επενδυτών, για την κατασκευή υδροηλεκτρικών σταθμών και ήδη υπεγράφησαν 19 συμβόλαια για την υλοποίηση ενεργειακών έργων.

Σύμφωνα με τον υπουργό, 258 εκατ. ευρώ προορίζονται για την κατασκευή υδροηλεκτρικών σταθμών, ενώ ποσό, ύψους 434 εκατ. ευρώ, θα διατεθεί για την κατασκευή οκτώ αιολικών πάρκων.

Πηγή energia.gr

Η Ευρώπη Αναζητά Νέους Ενεργειακούς Δρόμους …

«Μονόδρομος η κοινή ενεργειακή πολιτική » Η αναζήτηση συμμαχιών και η μείωση της εξάρτησης από τη Ρωσία πρωταρχικός στόχος της Ε.Ε. H διασφάλιση πηγών ενεργείας, πετρελαίου και φυσικού αερίου, συνιστά μια από τις άμεσεs προτεραιότητες τns Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί μέροs του αδυσώπητου πολέμου ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα για τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων της Κασπίαs θάλασσαs.

Η υιοθέτηση μιας κοινής ενεργειακής πολιτικής κρίνεται επιτακτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε χαλεπούς οικονομικούς καιρούς, που θα της επιτρέψει να περιορίσει την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία και να μην καθίσταται όμηρος σε περιόδους κρίσης. Θεωρείται δεδομένο ότι οι Βρυξέλλες οφείλουν να εξετάσουν τις προϋποθέσεις εκμετάλλευσης του πετρελαίου, του παραδοσιακού φυσικού αερίου, του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και του αποκαλούμενου shale gas (παραγωγή μη συμβατικού αερίου από σχιστολιθικό άργιλο).

Έναν μικρό ρόλο στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης παίζει και η Ελλάδα με τη συμμετοχή της σε αγωγούς -Trans Adriatic Pipeline (TAP), Ιταλίας - Ελλάδας, Τουρκίας - Ελλάδας, South Stream-, επιδιώκοντας να ισορροπήσει μεταξύ των ρωσικών και των δυτικών συμφερόντων.

Σε «κλοιό»

Η διαφοροποίηση των οδών μεταφοράς ενέργειας αλλά και η δυνατότητα χρήσης εναλλακτικών πηγών αποτελούν άμεσες προτεραιότητες για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που όμως αδυνατεί να υιοθετήσει μια κοινή ενεργειακή πολιτική για να περιορίσει την εξάρτηση από τη Ρωσία. Η Γηραιά Ήπειρος δεν διαθέτει ενεργειακούς πόρους για την πάγια κάλυψη των αναγκών της και ως εκ τούτου αναγκάζεται να εισάγει ενέργεια και από ασταθείς περιοχές (Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική). Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δραστηριοποιηθεί με στόχο τη διασφάλιση πετρελαϊκών αποθεμάτων της Κασπίας Θάλασσας.

Το Trans Caspian Oil Transportation System (TCOTS) είναι ένα υπό σχεδιασμό έργο για τη μεταφορά πετρελαίου της Κασπίας από το Καζακστάν στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν για περαιτέρω μεταφορά σε ακτή της Μεσογείου ή της Μαύρης Θάλασσας. Οι βασικές επιλογές θεωρούνται η κατασκευή ενός αγωγού πετρελαίου από Καζακστάν σε Αζερμπαϊτζάν, η δημιουργία τερματικών σταθμών πετρελαίου και ένας στόλος από τάνκερ. Οι δύο κρατικές εταιρείες του Καζακστάν και του Αζερμπαϊτζάν έχουν υπογράψει συμφωνίες για τη δημιουργία νομικών και εμπορικών βάσεων για την υλοποίηση του TCOTS. Αν και το συγκεκριμένο έργο μπορεί να εξασφαλίσει αποθέματα πετρελαίου για την Ε.Ε., δεν έχει, σύμφωνα με αναλυτές, από μέρους της, καθώς και από τις ΗΠΑ, την υποστήριξη που θα έπρεπε.

Το Καζακστάν έχει τη δυνατότητα να προμηθεύσει με περισσότερο πετρέλαιο την Ευρώπη από τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της περιοχής Κασαγκάν. Οι Βρυξέλλες, από τη στιγμή που το TCOTS έχει την ισχυρή στήριξη σημαντικών ευρωπαϊκών εταιρειών, δεν θα πρέπει να παραμένουν αδρανείς, αλλά να κάνουν τα απαραίτητα βήματα για την υλοποίηση του έργου.

Το φυσικό αέριο, από την άλλη πλευρά, αποτελεί τον βασικό τροφοδότη της ευρωπαϊκής ενέργειας. Οι μορφές του, παραδοσιακό φυσικό αέριο, shale gas (σχιστολιθικός άργιλος) και υγροποιημένο αέριο (LNG) καθίστανται αντικείμενο έρευνας από αναλυτές για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους ως πηγών ενέργειας. Μια συγκριτική παράθεση του LNG και του παραδοσιακού φυσικού αερίου μάς δείχνει σε πια μορφή ανταποκρίνονται καλύτερα οι υποδομές της Ευρώπης. Η χρήση του LNG στην Ευρώπη γίνεται σε τοπικό επίπεδο, δεδομένου ότι καταναλώνεται κυρίως σε παράκτιες περιοχές που βρίσκονται κοντά σε σταθμούς επαναεριοποίησής του. Το κύριο μέρος της παροχής προς τους τελικούς καταναλωτές προσφέρεται μέσω αγωγών.

Σύμφωνα με τον Αλεξέι Μίλερ, πρόεδρο της Gazprom, το ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς σχεδιάστηκε για να φέρει φυσικό αέριο στους πελάτες στις ποσότητες και στον χρόνο που έχει συμφωνηθεί. Με άλλα λόγια, αρκετά συχνά είναι τεχνικά αδύνατο να παραδοθεί επαναεριοποιημένο LNG από τους σταθμούς στους καταναλωτές, για παράδειγμα, στην Κεντρική Ευρώπη. Αν μια μέρα αποφασιζόταν να δημιουργηθεί ένα νέο δίκτυο μεταφοράς αερίου, ώστε το LNG να φτάνει στα πιο απομακρυσμένα σημεία της Ευρώπης, το κόστος θα ήταν τόσο υψηλό, που θα αναιρούσε όλα τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα αυτής της ενεργειακής πηγής.

Το φυσικό αέριο μέσω αγωγών, αντιθέτως, φτάνει στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες, μπορεί να εκμεταλλευτεί τις ήδη υπάρχουσες υποδομές διανομής και είναι πιο πιθανό να παραμείνει μία σταθερή πηγή. Το μη συμβατό αέριο, το αποκαλούμενο shalegas, που παράγεται από σχιστολιθικό άργιλο και πρωτοπόρος σε αυτό είναι οι ΗΠΑ, έχει προκαλέσει μια επανάσταση στη βιομηχανία του φυσικού αερίου. Το θέμα είναι αν μπορεί να εκμεταλλευτεί και η Ευρώπη τη συγκεκριμένη μορφή. Το περιοδικό «The European Energy Review» εκτιμά ότι θεωρητικά αυτό μπορεί να γίνει από τη στιγμή που οι πηγές υπάρχουν.

Το παράδειγμα των ΗΠΑ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας υπολογίζουν τις πηγές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη σε 33 με 38 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (tcm), από τα οποία τα 15 tcm είναι shale gas. Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες δεν αναμένουν οι πηγές του shale gas να κάνουν την Ευρώπη -τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα- λιγότερο εξαρτημένη από τις εισαγωγές του παραδοσιακού φυσικού αερίου. Εκτός από τις τεχνικές προδιαγραφές και υποδομές, μια σημαντική διαφορά μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ είναι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας στις περιοχές που παράγουν shale gas. Στις ΗΠΑ ο ιδιοκτήτης της γης, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι και ο ιδιοκτήτης των πηγών του σχιστολιθικού αργίλου. Δηλαδή, εάν ο ιδιοκτήτης λαμβάνει 20% των εσόδων, μπορεί να πάρει μια τιμή 30.000 δολάρια ανά εκτάριο. Στην Ευρώπη, από την άλλη, υπάρχουν διαφορετικές συμφωνίες, αφού οι ιδιοκτήτες δεν έχουν τόσα οφέλη από τις γεωτρήσεις που γίνονται στη γη τους. Η Ευρώπη παρουσιάζει ακόμη ένα μειονέκτημα, ότι σε πολλές υποψήφιες περιοχές για shale gas o πληθυσμός είναι πιο πυκνός από τις ανάλογες των ΗΠΑ. Μια ευρωπαϊκή επανάσταση στο shale gas όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να γίνει -υπό σωστές προϋποθέσεις- μετά το 2020.

Μεγάλη ζήτηση

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίζει ένα ενεργειακό έλλειμμα, αφού μακροπρόθεσμα η ζήτηση του φυσικού αερίου θα αυξηθεί σημαντικά, ενώ η εγχώρια παραγωγή θα μειωθεί ριζικά. Σύμφωνα με ανεξάρτητες εκθέσεις, η Ευρώπη θα αναγκαστεί να εισαγάγει έως και 415 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου μέχρι το 2020 και έως 500 δισ. κ.μ. μέχρι το 2030. Το παραδοσιακό φυσικό αέριο, μέχρι στιγμής, παραμένει η πηγή ενέργειας που είναι προσαρμοσμένη στις υποδομές και στις ανάγκες της Γηραιάς Ηπείρου. Οι υφιστάμενοι αγωγοί αποτελούν το κύριο μέσο της μεταφοράς του από την Κεντρική Ασία και την Κασπία Θάλασσα. Συμπερασματικά, η μόνη επιλογή της Ε.Ε. μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι η υιοθέτηση μιας κοινής ενεργειακής πολιτικής για κατασκευή αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου που θα παρακάμπτουν τη Ρωσία και τους «δορυφόρους» της, με στόχο την ενεργειακή απεξάρτησή της.

Το Trans Caspian Oil Transportation System (TCOTS) και ο αγωγός φυσικού αερίου Nabucco θα πρέπει να έχουν την απαραίτητη οικονομική και υλικοτεχνική στήριξη της Δύσης για την υλοποίησή τους.

( από τον «Κόσμο του Επενδυτή» στις 7-8 Αυγούστου 2010)

Συνομιλίες Βουλγαρίας και Ρουμανίας για Κατασκευή Υδροηλεκτρικού Σταθμού

Σε εξέλιξη βρίσκονται τεχνικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ρουμανία και τη Βουλγαρία, για την κατασκευή υδροηλεκτρικού σταθμού στο Δούναβη, σύμφωνα με δηλώσεις του Ρουμάνου υπουργού Οικονομίας και Εμπορίου, Αντριάν Βιντεάνου.

Η μονάδα θα κατασκευαστεί μέσω κοινοπραξιών μεταξύ της ρουμανικής και της βουλγαρικής κυβέρνησης, αλλά και ιδιωτών επενδυτών.

Για την κατασκευή του εργοστασίου θα αξιοποιηθούν ευρωπαϊκά αναπτυξιακά κονδύλια.

Πηγή energia.gr

Ιράν: Εγκαινιάστηκε το Σάββατο ο Πυρηνικός Αντιδραστήρας στο Μπουσίρ

Εγκαινιάστηκε επίσημα ο πρώτος πυρηνικός αντιδραστήρας του Ιράν στο Μπουσίρ. Το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας στο Μπουσίρ, τελεί υπό την στενή επιτήρηση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ) και τον πλήρη έλεγχο των Ρώσων.

Όπως δήλωσε ο Αλί Ακμπάρ Σαλεχί, επικεφαλής του προγράμματος: «Είμαστε μάρτυρες στο ξεκίνημα του μεγαλύτερου έργου που συμβολίζει τις ειρηνικές πυρηνικές δραστηριότητες του Ιράν». Ωστόσο, αντιδράσεις υπήρξαν από την πλευρά του Ισραήλ, το οποίο χαρακτήρισε την έναρξη λειτουργίας του αντιδραστήρα «απολύτως απαράδεκτη εξέλιξη».

Από την άλλη, οι αντιδράσεις των χωρών της Δύσης ήταν πολύ μετριοπαθείς, ακθώς η ρωσική συμμετοχή διεσφάλισε την λειτουργία του σταθμού αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς, καθώς οι Ρώσοι εισέφεραν την τεχνογνωσία και καθοδήγησαν την κατασκευή. Επίσης, παρέχουν τα αναγκαία καύσιμα και παραλαμβάνουν οι ίδιοι το απεμπλουτισμένο ουράνιο.

Ενδεικτική είναι η δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι η Ουάσινγκτον δεν θεωρεί ότι ο αντιδραστήρας του Μπουσίρ αντιπροσωπεύει κίνδυνο για τη διεθνή κοινότητα, κυρίως εξαιτίας του ρόλου της Μόσχας, προσθέτοντας ότι το συγκεκριμένο μοντέλο παραγωγής και λειτουργίας «αποδεικνύει ότι το Ιράν δεν έχει ανάγκη να αποκτήσει δυνατότητα εμπλουτισμού ουρανίου εντός των συνόρων του, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι οι προθέσεις του είναι ειλικρινά ειρηνικές».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η Γαλλία, διαμηνύοντας ότι οι διεθνείς κυρώσεις «δεν έχουν στόχο να στερήσουν από το Ιράν το δικαίωμά του να αναπτύξει πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς».

Πηγή energia.gr

Η Τουρκία Δρομολογεί την Ιδιωτικοποίηση της Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας

Την ώρα που η Ελλάδα υπό την πίεση της τρόικας συζητά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, η Τουρκία προαναγγέλλει με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε ο αντιπρόεδρος του Οργανισμού Ιδιωτικοποιήσεων της γειτονικής χώρας, η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης θα αρχίσει πολύ σύντομα.

Ο Αχμέτ Ακσού τόνισε, μάλιστα, ότι ως το τέλος Αυγούστου ή τις αρχές Σεπτεμβρίου αναμένεται η ανακοίνωση της προσφοράς για την ιδιωτικοποίηση του θερμοηλεκτρικού σταθμού Hamitabat.

Επίσης, έχει αποφασιστεί η ιδιωτικοποίηση άλλων τριών υδροηλεκτρικών μονάδων, ενώ έχουν δρομολογηθεί και οι απαραίτητες νομικές τροποποιήσεις, ώστε να καταστεί εφικτή η υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων.

Πηγή energia.gr

Η Θεσσαλονίκη υπό λίγη σκιά

Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με πολύ λίγους χώρους πρασίνου. Περίπου 2,2 με 2,7 τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικό της, οπότε τις ημέρες που ο τόπος καίγεται από τις υψηλές θερμοκρασίες θυμίζει το Μαγκρέμπ ή τις αδελφές της πόλεις Αλεξάνδρεια και Βηρυτό. Τι γίνεται όμως με αυτά τα έστω 2,5 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου που αντιστοιχούν στον καθένα μας;

Στο Σέιχ Σου, στην περιοχή του Θεάτρου Δάσους, δέντρα υπάρχουν, αλλά η ζέστη είναι από νωρίς το μεσημέρι ανυπόφορη. Τα χόρτα κάτω από τα ασθενικά πεύκα έχουν φτάσει στο μισό μέτρο και είναι πολύ δύσκολο κάποιος να χαρεί τη σκιά των δέντρων τις ώρες που ο ήλιος χτυπά αλύπητα. Η πλατεία του Σέιχ Σου δεν είναι τίποτα άλλο από μία ασφαλτοστρωμένη έκταση για τη στάθμευση αυτοκινήτων, ενώ φιλοξενεί και ένα καθόλου ελκυστικό τις μεσημεριανές ώρες αυτοσχέδιο λούνα παρκ. Αυτό που κάνει τη μεγάλη διαφορά και ανεβάζει κόσμο ντάλα μεσημέρι στο Σέιχ Σου είναι το πάρκο του Ζωολογικού κήπου, που αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς θα μπορούσε να ήταν μεγάλο μέρος της περιοχής και προς τις 40 Εκκλησιές και προς τον Άγιο Παύλο. Η θερμοκρασία είναι αισθητά καλύτερη, η σκιά και η δροσιά άφθονες, η συντήρηση του πάρκου εξαιρετική, αλλά, όπως και να το κάνουμε, ακόμη και ο καλύτερος ζωολογικός κήπος είναι μία φυλακή για τα ζώα, γι’ αυτό και αρκετός κόσμος δεν τον επισκέπτεται.

Το ΑΠΘ προσφέρει στην πόλη μία έκταση πρασίνου που ξεπερνά τα 250 στρέμματα. Ανάμεσα στη Γεωπονική και τη Νομική υπάρχει πυκνή και ψηλή βλάστηση. Μπορεί 100 μέτρα μακριά η θερμοκρασία να φτάνει τους 36 βαθμούς Κελσίου, αλλά στα γρασίδια της Γεωπονικής έχει σχεδόν πάντα δροσιά και πυκνή σκιά. Όμως και πολλή ερημιά. Ο χώρος, που είναι μία πραγματική όαση πρασίνου, δεν έχει κανένα στοιχείο πάρκου ανάπαυσης, ούτε ένα παγκάκι. Για την ερημιά του, ενώ η πόλη λίγο πιο κάτω καίγεται, φαίνεται πως παίζουν κάποιο ρόλο οι φοβίες για τη δήθεν έντονη παραβατικότητα εξαιτίας του πανεπιστημιακού ασύλου και σίγουρα η «αρχιτεκτονική» του ΑΠΘ, καθώς η πανεπιστημιούπολη δίνει την εντύπωση του «φρουρίου» και δεν συνδέεται με το κέντρο της πόλης με κάποια ανοιχτή δίοδο.
Στο Πεδίον του Άρεως το πάρκο απέναντι από το Γ’ Σώμα Στρατού είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στους κάτοικους μιας από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Θεσσαλονίκης. Από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ άνθρωποι όλων των ηλικιών το επιλέγουν, για να αποδράσουν από τον καύσωνα. Τα παγκάκια πάντως είναι λίγα, η έκταση που έχει καταλάβει το αναψυκτήριο μεγάλη και πολλοί φέρνουν μαζί τους, από τα σπίτια τους, καρέκλες και τραπέζια. Το σκηνικό θυμίζει κάτι από ευρωπαϊκή πόλη και σε κάνει να σκέφτεσαι πώς θα ήταν η Θεσσαλονίκη, αν υπήρχαν διάσπαρτα και άλλα πάρκα σαν αυτό. Σε κάνει να σκέφτεσαι ακόμη πως θα είναι έγκλημα η μη μετατροπή της έκτασης της ΔΕΘ σε μητροπολιτικό πάρκο. Ακριβώς δίπλα από αυτό το πάρκο-πρότυπο το νέο δημαρχιακό μέγαρο μοιάζει με χαλασμένο κλιματιστικό, που βγάζει μόνο καυτό αέρα.
Το πάρκο της ΧΑΝΘ, συνολικής έκτασης 40 στρεμμάτων, αποτελεί έναν από τους βασικούς πνεύμονες στο κέντρο της πόλης με 12 στρέμματα πρασίνου. Θα μπορούσε να συνδεθεί με τα δύο μεγάλα μουσεία της πόλης και να λειτουργεί ως χώρος αναψυχής για τους επισκέπτες τους, αλλά φαίνεται ότι συμπιέζεται από τα μεγάλα κτίρια και τους μεγάλους δρόμους που το περιβάλλουν. Η δυτική πλευρά του, με πυκνή και ψηλή βλάστηση, θέλγει αρκετό κόσμο, κυρίως στο αναψυκτήριο του Ξαρχάκου αλλά και στα καλοσυντηρημένα δρομάκια γύρω από το Θέατρο Κήπου. Ο κεντρικός άξονας προς το σιντριβάνι -ένα από τα πολλά σήματα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης- έχει ερημώσει μετά το κλείσιμο των αναψυκτηρίων, που προσέλκυαν χιλιάδες κόσμου τις παλιές ζεστές μέρες. Στην πάνω ανατολική πλευρά η παρουσία λίγων εξαρτημένων έχει δώσει την αφορμή σε κάποιους υπερβολικούς να μιλούν για γκέτο, αλλά κάποιο σοβαρό πρόβλημα δεν φαίνεται να υπάρχει -τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της μέρας- πέρα από μία κάπως καχύποπτη ατμόσφαιρα.

Παλιά και νέα πάρκα στη Νέα Παραλία
Τα πάρκα της Νέας Παραλίας, που ανακατασκευάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’90, αποτελούν ένα καλό καταφύγιο για όσους δεν θέλουν να περνούν τις ζεστές ώρες της ημέρας κλεισμένοι με το κλιματιστικό στα σπίτια τους. Ακόμη και στη 1 το μεσημέρι άνθρωποι από τις γειτονιές της Καλιδοπούλου, της 28ης Οκτωβρίου και της Σχολής Τυφλών κατεβαίνουν στα «παλιά» πάρκα, αρκετοί με ένα βιβλίο στο χέρι, όπου η θερμοκρασία είναι αισθητά μικρότερη απ’ ό,τι στη Β. Όλγας, τα δέντρα ψηλά και οι σκιές τους παχιές. Σε αυτά καταφεύγουν και όσοι τουρίστες επιλέγουν τις «λάθος» ώρες, για να περπατήσουν στο παραλιακό μέτωπο, συχνά και τσιγγάνοι που μετακινούνται προς τα ανατολικά παράλια του νομού και τη Χαλκιδική. Στα συν τους είναι η αρχιτεκτονική επιλογή του πάρκου-χώρου ανάπαυσης, στα μείον η δύσκολη μετακίνηση εξαιτίας των περιφράξεων από το πάρκο της κυκλοφοριακής αγωγής μέχρι τον Όμιλο Φίλων Θαλάσσης. Στα νέα πάρκα, που αποδόθηκαν στους πολίτες τον Οκτώβριο του 2008, η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική, και όταν πιάνουν οι ζέστες, σχεδόν κανένας δεν κυκλοφορεί. Τα γέρικα δέντρα δίνουν σκιά και δροσιά, όμως τα νέα είναι ακόμη πολύ χαμηλά και δεν προστατεύουν τους περιπατητές. Ιδιαίτερα στις ξύλινες κατασκευές από νωρίς το μεσημέρι δεν κυκλοφορεί κανείς, αν και υπάρχει σε πολλά σημεία τεχνητή σκίαση, ίσως γιατί ακόμη δεν λειτουργούν τα αναψυκτήρια, τα οποία ήδη έχουν φθορές. Για τις 250 μέρες του χρόνου, κατά τις οποίες ο καιρός στη Θεσσαλονίκη είναι αίθριος ή απλώς έχει ζέστη, τα νέα πάρκα είναι μία καλή επιλογή. Για τις 70 μέρες κατά τις οποίες η θερμοκρασία ξεπερνά τους 30 βαθμούς Κελσίου είναι επιλογή για όσους θέλουν να πάθουν ηλίαση.

Η πλατεία-πάρκιγκ και η Αριστοτέλους-ταψί
Από όλες τις πλατείες της Θεσσαλονίκης η μόνη που έχει ψηλά και πυκνά δέντρα είναι αυτής της Ελευθερίας. Πέρα από τα δέντρα και την πολύ ωραία ονομασία υπάρχει και ένα πρόβλημα. Δεν είναι πλατεία αλλά ανοιχτός χώρος στάθμευσης, που έχει παραχωρηθεί από το δήμο Θεσσαλονίκης σε ιδιώτη. Αν και στα χρόνια του μεσοπολέμου ήταν η πιο κοσμική -με μέτωπο στη θάλασσα- των Βαλκανίων, εδώ και πολλά χρόνια τη σκιά και τη δροσιά των δέντρων της απολαμβάνουν τα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Οι Θεσσαλονικείς δυστυχώς φαίνεται πως έχουν συνηθίσει αυτήν την εικόνα, κανένας από τους κατά καιρούς σωτήρες της πόλης δεν δεσμεύτηκε να γίνει η πλατεία ξανά πλατεία και μόνο οι τουρίστες δείχνουν να απορούν για τα σταθμευμένα αυτοκίνητα αλλά και για τη «θέα» με τα δεμένα πλοία στην α’ προβλήτα του λιμανιού. Για τους πεζούς ακόμη και η διέλευση από την πλατεία Ελευθερίας είναι σχεδόν απαγορευμένη εξαιτίας της κίνησης των αυτοκινήτων. Στον κεντρικό ελεύθερο από αυτοκίνητα άξονα της Θεσσαλονίκης, στην Αριστοτέλους, χώροι πρασίνου υπάρχουν μόνο πάνω από την Εγνατία. Στο πάρκο κάτω από τον Άγιο Δημήτριο ηλικιωμένοι και μετανάστες χαίρονται τα 2,5 τ.μ. πρασίνου που τους αναλογούν για πολλές ώρες της ημέρας. Το ίδιο συμβαίνει και απέναντι από την Αρχαία Αγορά, όπου υπάρχουν ψηλά δέντρα, αν και εδώ ένα τμήμα της σκιάς δροσίζει σταθμευμένα αυτοκίνητα. Το κέντρο της πλατείας της Αρχαίας Αγοράς προσφέρεται μόνο για μία βιαστική διέλευση και είναι εντυπωσιακό πως κανένας δεν σκέφτηκε να υπάρχει σε κάποια σημεία τεχνητή σκίαση. Προς τη βάση του άξονα της Αριστοτέλους οι φοίνικες φέρνουν πράγματι κάτι από Μαγκρέμπ, σκιά παρέχουν μόνο οι ομπρέλες από τις καφετέριες, που, αν και ομοιόμορφες, από ψηλά θυμίζουν την υπαίθρια αγορά φρούτων στα Σκόπια. Στην πλατεία Αριστοτέλους την ελάχιστη σκιά των λίγων δέντρων την έχουν ιδιοποιηθεί οι καφετέριες. Από νωρίς το μεσημέρι έχει τόση ζέστη και ήλιο, που οι παραγωγοί βιομηχανικής ντομάτας, τώρα που έχουν πέσει και οι τιμές, θα μπορούσαν να τις λιάσουν και να τις πουλήσουν σε καλύτερες τιμές.

Υπάρχει ελπίδα, η πρόθεση λείπει
- Στις ευρωπαϊκές πόλεις ο μέσος όρος πρασίνου ανά κάτοικο είναι τα 9 με 10 τ.μ. Το Λονδίνο, το Παρίσι και η Ρώμη βρίσκονται σε αυτό το μέσο όρο. Στο Βερολίνο αντιστοιχούν 13 τ.μ. πρασίνου ανά κάτοικο και στη Σόφια 24 τ.μ. Η πόλη του Άμστερνταμ διαθέτει 27 τ.μ. πρασίνου για κάθε κάτοικό της, ενώ η Αθήνα μόνο 2,8 τ.μ. «Μάχη» για την τελευταία θέση δίνουν η Πάτρα (0,77) και το Ελευθέριο Κορδελιό (0,83), που διαθέτει τους λιγότερους χώρους πρασίνου στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης.
- Σύμφωνα με μελέτη φοιτητών του τμήματος Αρχιτεκτονικής της Πολυτεχνικής σχολής του ΑΠΘ η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο στη Θεσσαλονίκη μπορεί να διπλασιαστεί! Για να συμβεί αυτό, πρέπει να μετατραπούν σε αστικά πάρκα η ΔΕΘ και το Γ’ Σώμα Στρατού, η περιοχή των Λαχανόκηπων και τα στρατόπεδα Καρατάσιου, Παύλου Μελά, Παπακυριαζή, Μεγάλου Αλεξάνδρου, Κακιούση και Κόρδα. Η Δυτική Θεσσαλονίκη θα αποκτούσε πράσινα πάρκα έκτασης 1.500 στρεμμάτων, το κέντρο της πόλης 360 στεμμάτων και η Καλαμαριά 420 στρεμμάτων.
- Σύμφωνα με μελέτη του τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ πολλοί από τους λίγους χώρους πρασίνου στη Θεσσαλονίκη είναι πρόχειρα φυτεμένοι, έως και κακώς σχεδιασμένοι και οργανωμένοι, με αποτέλεσμα να μην προσφέρουν αναψυχή και καταφύγιο στους πολίτες. Το σύστημα της ολοκληρωμένης διαχείρισης των ελεύθερων αστικών χώρων αγνοείται ολοκληρωτικά. Η συντήρηση του πρασίνου δεν γίνεται με ορθολογικό και επιστημονικά μελετημένο τρόπο. Οι μεγάλες ζημιές στους χώρους πρασίνου, ιδιαίτερα έπειτα από κρύους χειμώνες, οφείλονται κατά κύριο λόγο στη λάθος επιλογή των ειδών, που κατά κανόνα δεν γίνεται από δασολόγους.
- Σύμφωνα με την ίδια μελέτη: Δεν υπάρχουν διάδρομοι που να συνδέουν τους χώρους πρασίνου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ή στους άλλους δήμους.Δεν υπάρχει σύνδεση της πόλης με το περιαστικό δάσος. Αν υπήρχε, θα εξασφάλιζε την καλύτερη ανανέωση του αέρα και τη μείωση των θερμοκρασιακών διακυμάνσεων.

Πηγή makthes.gr

Επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας

Πότε θα ξεκινήσει η ανακύκλωση μπάζων και υλικών εκσκαφών; Συγκεκριμένη απάντηση δεν μπορεί να δοθεί, καθώς εξαρτάται από την ετοιμότητα που θα επιδείξει ο κλάδος των κατασκευών. Είναι αξιοσημείωτο ότι εδώ και επτά χρόνια, οπότε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το σχετικό πλαίσιο χωρίς όμως να θεσπιστεί, οι εταιρείες του κλάδου των μηχανημάτων έργων επέδειξαν εξαιρετικά αντανακλαστικά, ιδρύοντας εταιρείες ανακύκλωσης. Ετσι είχαμε φθάσει στο σημερινό παράδοξο, να υπάρχουν οι εταιρείες που επιθυμούν διακαώς να αναλάβουν την ανακύκλωση και να μην υπάρχει... το νομικό πλαίσιο!

Περιμένουν...

Υπολογίζεται ότι περίπου 15 τέτοιες εταιρείες έχουν ιδρυθεί από ετών και περιμένουν την ψήφιση της απόφασης για να υποβάλουν αίτηση αδειοδότησης στον ΕΟΕΔΣΑΠ.

Το επόμενο βήμα, αφού εγκριθούν τα συστήματα, θα είναι να δημιουργήσουν τις πρώτες εγκαταστάσεις (εργοστάσια) ανακύκλωσης/αξιοποίησης. Στη συνέχεια το υπουργείο Περιβάλλοντος θα αποστείλει με τη σειρά του στις οικείες πολεοδομίες εγκυκλίους, που θα αναφέρει όλη τη νέα διαδικασία και τα έγγραφα που θα πρέπει να περιλαμβάνονται σε κάθε φάκελο οικοδομικής άδειας και η διαδικασία θα είναι έτοιμη να ξεκινήσει.

Η διαδικασία αυτή μπορεί να ακούγεται μακρά, ωστόσο δεν είναι σίγουρο ότι θα καθυστερήσει ιδιαίτερα να τεθεί σε εφαρμογή.

Θέσεις εργασίας

Από ετών ένας ολόκληρος κλάδος αναμένει να επεκτείνει το αντικείμενό του, μια κίνηση που θα δημιουργήσει επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας σε μια κρίσιμη περίοδο για όλο τον κλάδο των κατασκευών. Οσον αφορά τις επιπτώσεις της στην οικοδομική/κατασκευαστική δραστηριότητα, οι ειδικοί θεωρούν ότι δεν θα είναι απαραίτητα μεγάλες. Αυτό που πρέπει να διευκρινιστεί είναι αν ο κατασκευαστής θα πρέπει να πληρώνει τις εταιρείες ανακύκλωσης μπάζων για να αναλάβουν τα υλικά του ή απλά θα συμβάλλεται με μία από αυτές (και αυτές με τη σειρά τους θα βγάζουν το κέρδος τους από τη μεταπώληση/επαναχρησιμοποίηση όσων υλικών μπορούν να αξιοποιηθούν).

Σε κάθε περίπτωση ο κατασκευαστής ούτως ή άλλως πρέπει και σήμερα να διαθέσει χρήματα για την απομάκρυνση μπάζων και λοιπών άχρηστων υλικών. Πάντως, η σταδιακή δημιουργία ενός μεγάλου αποθέματος οικοδομικών υλικών προς επαναχρησιμοποίηση από τα εργοστάσια ανακύκλωσης είναι βέβαιο ότι θα ρίξει τις τιμές των οικοδομικών υλικών και θα έχει τελικά ευεργετική επίδραση στην οικοδομή.

Τελικά, αυτό που μένει να φανεί είναι πώς θα αντιδράσουν οι μεγαλοκατασκευαστές (ιδιωτικών και δημοσίων έργων).Το πιθανότερο βέβαια είναι να σπεύσουν και αυτοί με τη σειρά τους να δημιουργήσουν τις δικές τους εταιρείες, όπως άλλωστε έσπευδαν τόσα χρόνια να ενοικιάζουν εγκαταλελειμμένα λατομεία και να τα χρησιμοποιούν για την απόθεση αποκλειστικά των δικών τους μπάζων και χωματουργικών υλικών.

Πηγή kathimerini.gr

Ανακύκλωση και για οικοδομικά υλικά Υποχρεωτικός ο υπολογισμός των μπάζων που θα δημιουργούνται κατά την εκτέλεση των έργων και η επαναχρησιμοποίηση μ

Σημαντικές αλλαγές στην οικοδομική δραστηριότητα φέρνει η απόφαση των υπουργείων Περιβάλλοντος και Οικονομίας για την ανακύκλωση μπάζων και υλικών εκσκαφών. Το πολυαναμενόμενο νομικό πλαίσιο, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά πριν από επτά χρόνια και έκτοτε... «ταξίδευε» ανάμεσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ και το ΣτΕ προβλέπει ότι εις το εξής κάθε οικοδομική ή κατασκευαστική δραστηριότητα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τον όγκο των μπάζων που θα δημιουργήσει και να φροντίζει για την ανακύκλωση ή την επαναχρησιμοποίηση μέρους αυτού. Η εφαρμογή του νέου πλαισίου θεωρείται βέβαιο ότι θα επιβαρύνει το κόστος της οικοδομής και κάθε είδους έργο, ταυτόχρονα όμως θα δημιουργήσει μια νέα «βιομηχανία» την οποία η αγορά αναμένει με μεγάλο ενδιαφέρον εδώ και χρόνια. Και πάνω απ' όλα θα δώσει τέλος στην παράνομη απόρριψη μπάζων σε δάση, ρέματα, πλαγιές και κάθε είδους ελεύθερο χώρο...

Η κοινή υπουργική απόφαση (που υπεγράφη από την κ. Τίνα Μπιρμπίλη και μένει να υπογραφεί από την ομόλογό της, κ. Λούκα Κατσέλη) «μέτρα, όροι και πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις» δημιουργεί ένα ολόκληρο πλαίσιο για τη διαχείριση μπάζων και κάθε είδους αποβλήτων που προκύπτουν από την κατασκευή ενός έργου. Στόχος του πλαισίου είναι να ανακυκλώνεται και επαναχρησιμοποιείται το 30% των μπάζων έως το 2012 (στόχος μάλλον ανέφικτος), το 50% έως το 2015 και το 70% έως το 2020, ενώ στα λατομεία και σε αναπλάσεις θα καταλήγουν μόνο όσα υλικά δεν μπορούν να αξιοποιηθούν. Το πλαίσιο αφορά μόνο τα «κοινά» υλικά (λ.χ. πέτρα, γυαλί, τούβλο, σίδερο, ατσάλι) και όχι τα επικίνδυνα απόβλητα (λ.χ. αμίαντος) για τα οποία θα πρέπει να τηρείται η ειδική διαδικασία.

Τι προβλέπει λοιπόν το νέο πλαίσιο;

1. Θα δημιουργηθούν εταιρείες (οι οποίες θα ονομάζονται «συστήματα ανακύκλωσης») στον ευρύτερο κλάδο των κατασκευών, οι οποίες θα αναλαμβάνουν τη συλλογή, ανακύκλωση ή επαναχρησιμοποίηση των μπάζων και λοιπών υλικών. Οι εταιρείες αυτές θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές και για τον λόγο αυτό θα αδειοδοτούνται από το κράτος (και συγκεκριμένα από τον Εθνικό Οργανισμό Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Αλλων Προϊόντων - ΕΟΕΔΣΑΠ, που ιδρύθηκε πρόσφατα και η σύνθεσή του ανακοινώθηκε χθες).

2. Κατά τον σχεδιασμό ενός έργου, ο κατασκευαστής θα πρέπει φθάνοντας στην πολεοδομία (ή όποια άλλη υπηρεσία αδειοδοτεί το έργο) να υποβάλει μαζί με τα υπόλοιπα δικαιολογητικά ένα φάκελο που θα περιλαμβάνει την εκτίμησή του για:

- Τις ποσότητες μπάζων ή υλικών εκσκαφών που θα παραχθούν (ανά κατηγορία υλικών).

- Την ποσότητα και τον τύπο των υλικών που μπορεί να επαναχρησιμοποιήσει ο ίδιος κατά την κατασκευή.

- Την ποσότητα των υλικών που θα οδηγηθούν για ανακύκλωση ή αξιοποίηση.

- Την ποσότητα των υλικών που θα οδηγηθούν στους ΧΥΤΑ.

Ταυτόχρονα ο κατασκευαστής θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει συμβληθεί με εταιρία η οποία ασχολείται με την ανακύκλωση/ επαναχρησιμοποίηση μπάζων.

3. Με την κατάθεση των στοιχείων, ο κατασκευαστής θα υποβάλλει εγγυητική επιστολή (από τράπεζα ή το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων). Η εγγυητική θα αντιστοιχεί στο 0,2% επί του συνολικού προϋπολογισμού του έργου για εργασίες εκσκαφών και στο 0,5% του συνολικού προϋπολογισμού του έργου για κατασκευές και κατεδαφίσεις. Μέσα σε ένα μήνα από την ολοκλήρωση του έργου, ο κατασκευαστής θα παίρνει βεβαίωση από την εταιρία με την οποία είχε συμβληθεί, ότι διαχειρίστηκε ως όφειλε τα μπάζα και στη συνέχεια (μέσα σε 10 μέρες) θα του επιστρέφεται η εγγυητική επιστολή. Με τον τρόπο αυτό το υπουργείο προσπαθεί να περιορίσει τις «διαρροές» που θα γίνουν, ειδικά το πρώτο διάστημα.

Σε κάθε περιοχή

Σύμφωνα με την απόφαση, η διαδικασία αυτή θα ισχύει σε κάθε περιοχή όπου θα λειτουργούν εταιρίες ανακύκλωσης μπάζων. Η απόφαση θέτει ως στόχο να καλυφθεί όλη η επικράτεια έως την 1η Ιανουαρίου 2014, ωστόσο δεν διαφαίνεται κάποιος τρόπος ώστε να πιεστεί η αγορά προς αυτή την κατεύθυνση σε περιοχές όπου δεν υπάρχει σημαντική κατασκευαστική δραστηριότητα. Σε κάθε περίπτωση, σε όσες περιοχές δεν υπάρχουν τέτοιες εταιρίες, ο κατασκευαστής δεν θα είναι υποχρεωμένος να ανακυκλώνει/ επαναχρησιμοποιεί μπάζα και λοιπά υλικά. Ολα αυτά για τα ιδιωτικά έργα.

Για τα δημόσια έργα, η κοινή υπουργική απόφαση προβλέπει μια ξεχωριστή διαδικασία.Πιο συγκεκριμένα, η εκπόνηση μελέτης για τη σωστή διαχείριση των μπάζων και υλικών εκσκαφών θα είναι προϋπόθεση για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων του έργου από το κράτος. Στόχος είναι σε επόμενη φάση η ανακύκλωση/ επαναχρησιμοποίηση μπάζων και χωματουργικών υλικών να περιλαμβάνεται και ως όρος στη σύμβαση ανάθεσης του έργου.

Πηγή kathimerini.gr

Σέριφος: σε αχρηστία μια... λιμνοδεξαμενή

Παράλογο αλλά... ελληνικό. Σε καιρούς λειψυδρίας, μια τεράστια λιμνοδεξαμενή στη Σέριφο παραμένει γεμάτη εδώ και χρόνια, αλλά χωρίς να χρησιμοποιείται, καθώς δεν προβλέφθηκε το δίκτυο που θα μεταφέρει το νερό για κατανάλωση. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ίδια η κατασκευή της δεν βασίστηκε σε ορθολογικά κριτήρια, καθώς η Σέριφος δεν αντιμετωπίζει έλλειμμα υδατικών πόρων. Η ιστορία ετοιμάζεται να επαναληφθεί στη Νάξο.

Η λιμνοδεξαμενή, κοντά στο λιμάνι της Σερίφου (Λιβάδι), ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1998 με πόρους του υπ. Γεωργίας και παραδόθηκε το 2005. Χωράει 700.000 κ.μ. νερού και σήμερα είναι πλήρης, αλλά... σε αχρηστία. «Είναι ένα καταπληκτικό φράγμα, που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για άρδευση και ύδρευση. Ο λόγος που δεν χρησιμοποιείται είναι γιατί δεν έχει ακόμα κατασκευαστεί το ταχυδιυλιστήριο για την επεξεργασία του νερού και το δίκτυο» αναφέρει στην «Κ» η δήμαρχος Σερίφου, κ. Αγγελική Συνοδινού. «Εχουμε εξασφαλίσει ένα ποσό για το ταχυδιυλιστήριο και η καθυστέρηση οφείλεται στο ότι μας ζητήθηκε μελέτη περιβαλλοντικών όρων. Ελπίζουμε ότι σύντομα θα καταφέρουμε να προχωρήσουμε. Δεν θα ήμουν αντίθετη μάλιστα ακόμα και στο να δώσουμε νερό στη Σίφνο».

«Το φράγμα θα χρησιμοποιηθεί κάποια στιγμή, αλλά ποτέ δεν θα κάνει απόσβεση» λέει στην «Κ» ο διευθυντής Υδάτων της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, κ. Ηλίας Νόκας. «Ο λόγος είναι ότι δεν χρειάζεται. Ηταν ένα τεράστιο αρδευτικό έργο σε ένα νησί με λίγους κατοίκους και ακόμα λιγότερους αγρότες. Η μεταφορά νερού στη Σίφνο, επίσης, θα ήταν οικονομικά ασύμφορη».

Σύμφωνα με τον κ. Νόκα, η ιστορία (ο κακός σχεδιασμός έργων) επαναλαμβάνεται. «Παρόμοιες επιλογές γίνονται και σήμερα. Για παράδειγμα, υπάρχουν πιέσεις να γίνει ένα φράγμα στο Τσικαλάρι της Νάξου, το τρίτο. Το φράγμα αυτό μελετήθηκε προ 20ετίας, για να αρδεύσει αγροτικές εκτάσεις που σήμερα έχουν χτιστεί σε μεγάλο βαθμό. Επιπλέον το ρέμα που θα γεμίσει το φράγμα τροφοδοτεί τον βιότοπο Αλυκού, τον οποίο η αποστέρηση του νερού θα καταστρέψει. Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν όταν τα κριτήρια τέτοιων έργων δεν είναι αμιγώς επιστημονικά».

Πηγή kathimerini.gr

Φρένο από ΣτΕ στην Ακαδημία Πλάτωνος

Παράνομη κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η σχεδιαζόμενη οικοδόμηση, και μάλιστα με υψηλό συντελεστή δόμησης, 25 στρεμμάτων στην Ακαδημία Πλάτωνος τα οποία περιβάλλουν τον αρχαιολογικό χώρο του άλσους.

Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο έκρινε παράνομο το σχέδιο προεδρικού διατάγματος με το οποίο επιχειρήθηκε η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Αθηναίων καθώς και η «απελευθέρωση» ακινήτων της Ακαδημίας Πλάτωνος τα οποία βρίσκονται υπό καθεστώς απαλλοτρίωσης από το 1968 και το 1986.

Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 79/2010 απόφαση του Ε΄ τμήματος του ΣτΕ, το σχέδιο προεδρικού διατάγματος με το οποίο προτείνεται η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Αθηναίων στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος και συγκεκριμένα στα οικοδομικά τετράγωνα 119, 120 και 121, είναι παράνομο καθώς δεν ελήφθη υπόψη η άποψη της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Συγκεκριμένα, η Γ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων σε έγγραφό της το 2009 ανέφερε ότι «θα ήταν καλό να αποφευχθεί η οικοπεδοποίηση των οικοδομικών αυτών τετραγώνων» λόγω της γειτνίασής τους με αρχαιολογικό χώρο.

Οπως επισημαίνεται στην απόφαση του Ε΄ τμήματος του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου, θα έπρεπε να είχε συνεκτιμηθεί από τα αρμόδια όργανα το έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων προκειμένου να αποφασιστεί «αν ενδείκνυται η αποδέσμευση των ακινήτων» καθώς και οι όροι της δόμησης. Σημειωτέον ότι, όπως αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ, τα επίμαχα ακίνητα, τα οποία είναι σε καθεστώς απαλλοτρίωσης και περιλαμβάνονται στα επίδικα οικοδομικά τετράγωνα, είναι χαρακτηρισμένα ως χώροι «εκκλησίας» και «αθλητικών εγκαταστάσεων».

Ανατροπή σχεδίων

Με την απόφαση του ΣτΕ φαίνεται ότι ανατρέπονται οριστικά τα σχέδια της εταιρείας Red του ομίλου ΕΛΑΚΤΩΡ για τη δημιουργία κτιρίου γραφείων δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο. Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικούς μήνες, το υπ. Περιβάλλοντος αποφάσισε την αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών σε όλη την περιοχή γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος, ο οποίος κηρύχθηκε υπό ανάπλαση.

Αντίστοιχη απόφαση εξέδωσε το ΣτΕ και για σχεδιαζόμενη τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου στον Δήμο Αρτέμιδας Αττικής.

Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο με την υπ’ αριθμόν 130/2010 απόφασή του έκρινε παράνομο σχέδιο προεδρικού διατάγματος με το οποίο προβλέπεται η τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου στον Δήμο Αρτέμιδας.

Σύμφωνα με το σχέδιο προεδρικού διατάγματος το οποίο κρίθηκε παράνομο, αίρεται η απαλλοτρίωση που είχε επιβληθεί για τη δημιουργία κοινόχρηστου χώρου στάθμευσης σε ακίνητο το οποίο βρίσκεται 500 μέτρα από την ακτή. Επιπλέον, το σχέδιο προεδρικού διατάγματος υιοθετεί γνωμοδότηση του ΣΧΟΠ για τη μετατροπή ενός τμήματος του κοινόχρηστου χώρου στάθμευσης σε οικοδομήσιμο χώρο, τη δημιουργία πεζόδρομου και προκήπιων.

Σύμφωνα ωστόσο με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το σχέδιο προεδρικού διατάγματος είναι παράνομο καθώς τα αρμόδια όργανα δεν εκφέρουν κρίση ως προς την αναγκαιότητα να συντελεστεί τελικώς η απαλλοτρίωση και να μην καταργηθεί τμήμα του χώρου στάθμευσης, δεδομένου ότι το καλοκαίρι η Αρτέμιδα δέχεται πλήθος επισκεπτών και συνεπώς μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων.

Πηγή kathimerini.gr

Με νησίδες πρασίνου αντιμετωπίζεται ο καύσωνας στις πόλεις

Οχι μόνον ο τζίτζικας, αλλά όλοι ανεξαιρέτως «σκάσαμε» τις περασμένες ημέρες στην Αθήνα. Το αίσθημα δυσφορίας, που προερχόταν από τις υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με την έντονη υγρασία, ήταν έντονο. Οι καύσωνες διαδέχονταν ο ένας τον άλλο και το 2010 δικαίως αναδείχθηκε ως το θερμότερο έτος των τελευταίων 150 ετών παγκοσμίως. Υπάρχει, τελικά, διέξοδος στο αδιέξοδο των κατοίκων της μεγαλούπολης; Πού ευθυνόμαστε, ποιες συμπεριφορές καλούμαστε να αλλάξουμε και τι οφείλουμε να προσέχουμε;

«Οι αιτίες για την κατάσταση αυτή είναι πολλές, μεταξύ των οποίων η κλιματική αλλαγή και οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική» εξηγεί στην «Κ» ο κ. Κίμων Χατζημπίρος, αναπληρωτής καθηγητής για θέματα περιβάλλοντος στο ΕΜΠ. «Οι σημαντικότεροι όμως παράγοντες είναι η τσιμεντοποίηση της πόλης και η υπερβολική (και συχνά λανθασμένη) χρήση κλιματιστικών, που αλλάζουν το μικροκλίμα». Αυτό αποτελεί το σημαντικότερο περιβαλλοντικό πρόβλημα της πόλης σύμφωνα με τον καθηγητή: «Πρόκειται για νέο τύπο θερμικής ρύπανσης».

Το τσιμέντο ως υλικό έχει μεγάλη θερμοχωρητικότητα, μαζεύει δηλαδή θερμότητα στη διάρκεια της ημέρας, την οποία εκπέμπει τη νύχτα. «Οι πυκνοκατοικημένες περιοχές του Λεκανοπεδίου, όπως η Κυψέλη, το Παγκράτι και το Περιστέρι, παρουσιάζουν τη νύχτα υψηλότερη θερμοκρασία του φυσιολογικού, ακόμα και κατά 10 βαθμούς» υπογραμμίζει ο κ. Χατζημπίρος. Οι νέες προϋποθέσεις για την ανοικοδόμηση κτιρίων (βιοκλιματική αρχιτεκτονική, πράσινες ταράτσες, τετραπλά τζάμια) λειτουργούν εν προκειμένω μόνο επικουρικά, «διευκολύνουν τη ζωή του ενοίκου, όχι όμως των κατοίκων της πόλης». «Χρειαζόμαστε επειγόντως νησίδες πρασίνου» δηλώνει ο κ. Χατζημπίρος, «ακόμα και αν αυτό σημαίνει γκρέμισμα οικοδομικών τετραγώνων». Τα πάρκα είναι αυτά που θα δώσουν «πνοή» στην πόλη. «Με πέντε πάρκα, ακόμα και του ενός στρέμματος, η Κυψέλη θα μπορούσε να σωθεί» αποφαίνεται ο καθηγητής. Η χωροταξία των πάρκων πρέπει να ορίζεται από διεπιστημονική ομάδα, που θα λαμβάνει υπ’ όψιν το μικροκλίμα, την επιρροή της θάλασσας και τους ανέμους. «Οι διάδρομοι αερισμού, όπως εκείνος που δημιουργούσε ο Κηφισός, είναι απαραίτητοι» προσθέτει. Ομως «από τα ρέματα που η Αθήνα διέθετε στις αρχές του 20ού αιώνα, σήμερα δεν έχει απομείνει ούτε το 1/10».

Το air condition

Τις δύσκολες αυτές ώρες της ημέρας οι περισσότεροι από εμάς ανοίγουμε στο φουλ το air condition υπακούοντας στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης.Φαίνεται, όμως, ότι τελικά προκαλούμε μεγαλύτερη ζημιά. «Κατεβάζοντας τη θερμοκρασία του μηχανήματος και ανοίγοντας το παράθυρο διαπράττουμε... εγκλημα» διευκρινίζει ο κ. Χατζημπίρος, «γιατί το μηχάνημα αναγκάζεται να δουλεύει πιο εντατικά, καταναλώνει περισσότερη ενέργεια και εκπέμπει μεγαλύτερη θερμότητα». Με λίγα λόγια, επιβαρύνουμε αισθητά το μικροκλίμα στη γειτονιά μας. Ομως, η μη ορθή χρήση των κλιματιστικών δεν επιβαρύνει μόνο το κλίμα, αλλά και την υγεία μας. «Οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες έχουν ως συνέπεια την αδρανοποίηση του αναπνευστικού συστήματος, με συνέπεια ο οργανισμός μας να γίνεται ευάλωτος σε ιούς» προειδοποιεί ο κ. Νικόλαος Τζόγκας, επιμελητής Α΄ της πνευμονολογικής κλινικής στο «Ερρίκος Ντυνάν». «Οι εαρινές λοιμώξεις εξαιτίας του κλιματιστικού είναι πολύ συχνές, ειδικά στα παιδιά». Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί έξω να επικρατούν συνθήκες καύσωνα, μέσα όμως η θερμοκρασία θυμίζει Δεκέμβριο. «Η διαφορά θερμοκρασίας δεν πρέπει να ξεπερνάει τους δέκα βαθμούς» εκτιμά ο κ. Τζόγκας. «Για τα άτομα που πάσχουν από βρογχικό άσθμα συνιστώ ως κατώτατη θερμοκρασία τους 26 βαθμούς». Παράλληλα, υπενθυμίζεται ότι είναι απαραίτητη η πολύ συχνή αλλαγή των φίλτρων του κλιματιστικού, που απορροφούν όζον και μικροσωματίδια, όπως και η απολύμανση των μηχανημάτων που έχουμε στο σπίτι και το αυτοκίνητό μας. «Τα αναπνευστικά προβλήματα στο Λεκανοπέδιο οξύνονται χρόνο με τον χρόνο, ας μην επιβαρυνόμαστε επιπλέον» καταλήγει ο γιατρός.

Πηγή kathimerini.gr

Φωτοβολταϊκά, η νέα... καλλιέργεια

Ο ήλιος βάζει «φωτιά» στον κάμπο, καθώς χιλιάδες αγρότες ετοιμάζονται να φυτέψουν... φωτοβολταϊκά πάνελ στα χωράφια τους. Ηδη εκτιμήσεις ανεβάζουν τον πιθανό αριθμό των αιτήσεων στις 10.000 - 15.000. Ο πυρετός ανεβαίνει σε όλη την Ελλάδα, καθώς η αδημονία για μια επικερδή επένδυση αντιπαλεύει με τον φόβο μιας νέας «φούσκας», που θα σκάσει επώδυνα στα ροζιασμένα χέρια των αγροτών. Πρόκειται για τεράστια «μπίζνα», που μπορεί να ξεπεράσει τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ! Την ίδια ώρα, οι αγγελίες για πώληση οικοπέδων με θέα... στον ήλιο πληθαίνουν.

Η αρχή έγινε όταν στις 4 Ιουνίου ψηφίστηκε ο νόμος για την «Επιτάχυνση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» (3851/2010), ο οποίος έδωσε προνομιακή μεταχείριση στους αγρότες. Ενώ προβλέπεται ότι μέχρι να εκδοθεί (εντός τριμήνου) η απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), η οποία θα ορίζει την ισχύ ανά τεχνολογία ΑΠΕ που μπορεί να εγκαθίσταται στη χώρα ανά έτος, δεν μπορούν να κατατεθούν αιτήσεις ενδιαφέροντος, αυτό δεν ισχύει για τρεις κατηγορίες, που θα εξεταστούν κατά προτεραιότητα: οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες για σταθμούς μέχρι 100 kW, οι ενδιαφερόμενοι για εγκατάσταση ΑΠΕ σε κτίρια και στέγαστρα και οι ενδιαφερόμενοι για μονάδες βιομάζας.

Συμπληρωματικό εισόδημα

Το νέο ζωντάνεψε τις συζητήσεις στα χωριά, καθώς φάνηκε ότι μπορεί να δώσει σημαντικό συμπληρωματικό εισόδημα στους χειμαζόμενους αγρότες. «Ο κόσμος έτρεξε, γιατί δεν υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για έσοδα από τις καλλιέργειες», λέει στην «Κ» ο κ. Μανώλης Γαρυφαλλάκης, από την Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου. «Εμείς θα συγκεντρώνουμε αιτήσεις από τη Δευτέρα. Ηδη όμως δεχόμαστε 20 - 30 τηλεφωνήματα τη μέρα για πληροφορίες, ενώ πολλοί περνούν από την Ενωση. Το ενδιαφέρον είναι τεράστιο». «Ηδη πάνω από 10.000 άτομα έχουν πάρει βεβαιώσεις ότι είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Παίρνοντας υπόψη και τη ''φύρα'' (γιατί μπορεί να μην ικανοποιούν τις άλλες προϋποθέσεις), αλλά και την κίνηση τις επόμενες μέρες, υπολογίζω ότι μπορεί να ξεπεράσουν τις 15.000 οι αγρότες που θα καταθέσουν αίτηση για φωτοβολταϊκά», λέει στην «Κ» ο κ. Τζανέτος Καραμίχας, πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ. Πίσω από το τεράστιο ενδιαφέρον, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ, βρίσκεται «η τρομερή συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος, η δραματική κατάσταση της υπαίθρου». Γι' αυτό και η κυβέρνηση έκανε αυτό το «δώρο» στους αγρότες, θέλοντας να ανακουφίσει την πίεση στην αγροτική και γενικότερη πολιτική της. Θύμα πέφτει και η προστασία της γης υψηλής παραγωγικότητας (που έχει γίνει με έξοδα του κράτους), η οποία αίρεται για να… καλλιεργηθούν πάνελ, ενώ δεν θα γλιτώσουν ελιές και άλλα δέντρα μέσα στα χωράφια που σκιάζουν την κερδοφορία.

Στους αγρότες έχουν καλλιεργηθεί προσδοκίες, καθώς η εξασφαλισμένη αγορά του ρεύματος από τη ΔΕΗ σε συμφέρουσα τιμή, μπορεί να οδηγήσει σε σύντομη απόσβεση της επένδυσης (6-7 χρόνια). Αλλά εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. «Η ΔΕΗ δεν έχει ανοίξει ακόμα πρωτόκολλο αιτήσεων, με αποτέλεσμα να χάνουμε το τρίμηνο προτεραιότητας», διαμαρτύρεται ο κ. Καραμίχας, ζητώντας ουσιαστικά παράταση της εξαίρεσης.

Το πιο σημαντικό πρόβλημα όμως έρχεται από τη μεγάλη επιτυχία του προγράμματος, που μπορεί να οδηγήσει σε υπερπροσφορά. Οι 10.000 άδειες δίνουν 1.000 ΜW, όταν προβλέπονται 2.567 MW φωτοβολταϊκών συνολικά μέχρι το 2020. Τι θα γίνει; Θα εκτοπίσουν οι αγρότες άλλες κατηγορίες, θα αυξηθεί η πίτα (όπως υποστηρίζει ο κ. Καραμίχας) ή θα μείνουν κάποιοι αγρότες απ' έξω, έχοντας καταβάλλει τα έξοδα; Που δεν είναι λίγα. Η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει αναλάβει την προώθηση των αιτήσεων, ενώ έχει κλείσει συμφωνία και με τέσσερα μεγάλα μελετητικά γραφεία (πτυχία 4ης και 5ης τάξης) για την εκπόνηση των μελετών. Στο πρώτο βήμα ο αγρότης θα καταβάλλει 500 ευρώ, ενώ η συνολική μελέτη θα κοστίσει από 3.000 (όπως υπόσχεται ο κ. Καραμίχας) μέχρι 5.000 ευρώ. Για κάθε αίτηση, οι Ενώσεις Συνεταιρισμών θα κρατούν 200 ευρώ (2 εκατ. ευρώ για 10.000 αιτήσεις).

Επίσης, ποιος θα χρηματοδοτήσει το κόστος του φωτοβολταϊκού σταθμού (300.000 ευρώ); Οι περισσότεροι αγρότες δεν έχουν κεφάλαια. Θα αναλάβουν εξ ολοκλήρου οι τράπεζες τη χρηματοδότηση; Ο κ. Καραμίχας είναι αισιόδοξος: «Θα πάρουμε χρηματοδότηση από τράπεζες, ελληνικές ή ξένες».

Αντιδράσεις και απορία

«Η προτεραιότητα των αγροτών είναι μια επικίνδυνη ρύθμιση, που μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλο φιάσκο» τονίζει ο κ. Στέλιος Ψωμάς, σύμβουλος σε θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος. Ο κ. Ψωμάς επισημαίνει τον κίνδυνο πολλοί αγρότες να πάρουν την άδεια, αλλά να μην καταφέρουν να υλοποιήσουν το έργο, ελλείψει κεφαλαίων. «Στην περίπτωση αυτή κρατούν τα δικαιώματα μέχρι τέσσερα έτη, μπλοκάροντας άλλους επενδυτές» σημειώνει. «Το ΥΠΕΚΑ έπρεπε μέχρι τις 4 Αυγούστου να έχει ορίσει το ύψος της απαραίτητης εγγυητικής επιστολής, έτσι ώστε να αποκλειστούν οι αεριτζήδες. Δεν το έχει κάνει και ήδη παρανομεί!». Επισημαίνει μάλιστα ότι στη διάρκεια του προηγούμενου πυρετού με τα φωτοβολταϊκά, το 2007, περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ πήγαν στους μελετητές, αλλά τελικά ελάχιστα πάνελ εγκαταστάθηκαν.

Ερώτημα παραμένει τι θα γίνει με τις 8.000 αιτήσεις που είχαν κατατεθεί παλιότερα, από τις οποίες έχουν ήδη αδειοδοτηθεί 1.100 MW. «Νομίζω ότι δεν είναι κακό να διαχυθεί ο πλούτος και να φτάσει και στους αγρότες ένα κομμάτι» απαντά ο κ. Καραμίχας.

Αντιδράσεις προκάλεσε και στους μηχανικούς η επιλογή από την ΠΑΣΕΓΕΣ τεσσάρων μεγάλων μελετητικών γραφείων.Μάλιστα, η πρόεδρος του ΤΕΕ Πελοποννήσου, σε επιστολή της προς την υπουργό Κ. Μπατζελή, κατηγόρησε την ΠΑΣΕΓΕΣ ότι «λειτουργεί με συνθήκες καρτέλ»! Ο κ. Καραμίχας απαντά, λέγοντας ότι πραγματοποιήθηκε δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος, πριν από την επιλογή. «Θέλουμε να προστατεύσουμε τα μέλη μας» τονίζει. Το σίγουρο είναι πως ο ανταγωνισμός για τη μοιρασιά των κερδών από τις ΑΠΕ θα είναι σκληρός.

Πηγή kathimerini.gr

Ζητείται λύση στο «Κουβάρι» ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ

Από το "κουβάρι" του ομίλου ΔΕΠΑ θα ξεκινήσει, όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση την προσπάθεια απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, επιδιώκοντας την ίδια στιγμή να εισπράξει λεφτά που θα τονώσουν τα δημόσια έσοδα.

Υπό την πίεση της τρόικας ετοιμάζεται να προχωρήσει στον καθυστερούμενο, εδώ και χρόνια, πλήρη διαχωρισμό της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου από την 100% θυγατρική της ΔΕΣΦΑ, καθώς η τελευταία ως διαχειρίστρια του εθνικού συστήματος φυσικού αερίου δεν μπορεί να βρίσκεται υπό τον έλεγχο εταιρίας που εισάγει και διανέμει αέριο.

Στο πλαίσιο αυτό έχουν ήδη ολοκληρωθεί η απόσχιση της ΕΔΑ Α.Ε. (Εταιρεία Διανομής Αερίου) από τον ΔΕΣΦΑ και η εισφορά της στη μητρική ΔΕΠΑ Α.Ε. Η απόσχιση και η εισφορά ολοκληρώθηκαν με ημερομηνία ισολογισμού μετασχηματισμού την 31η/3/2010 και έτσι από την 1η Απριλίου ο ΔΕΣΦΑ διαχειρίζεται μόνο τους αγωγούς και τους τερματικούς σταθμούς φυσικού αερίου.

Επόμενο αναμενόμενο βήμα είναι η αυτονόμηση του ΔΕΣΦΑ από τη ΔΕΠΑ. Αυτό το βήμα, όμως, για να υλοποιηθεί πρέπει να επιλυθούν πρώτα κάποιες εκκρεμότητες.

Σήμερα ο όμιλος ΔΕΠΑ ελέγχεται κατά 65% από το Δημόσιο και σε ποσοστό 35% από την Ελληνικά Πετρέλαια. Επιπλέον, η ΔΕΗ διαθέτει δικαίωμα αγοράς 35% του μετοχικού της κεφαλαίου.

Και αν το option της ΔΕΗ δεν έχει αποτιμηθεί από την Επιχείρηση στα βιβλία της και επομένως ο όποιος χειρισμός είναι εύκολος, ο όμιλος ΕΛΠΕ αποτιμά το 35% του ομίλου ΔΕΠΑ και έχει διαμηνύσει αρμοδίως ότι δεν θα δεχτεί να χάσει την έμμεση συμμετοχή του στον ΔΕΣΦΑ χωρίς να αποζημιωθεί.

Η προηγούμενη κυβέρνηση προσανατολιζόταν στη λύση του carve out. Της διανομής δηλαδή του ΔΕΣΦΑ στους μετόχους της ΔΕΠΑ. Με τον τρόπο αυτόν ο ΔΕΣΦΑ θα ανεξαρτητοποιούνταν από τον όμιλο ΔΕΠΑ και στο μετοχικό του κεφάλαιο θα συμμετείχαν με 65% το Δημόσιο και με 35% ο όμιλος ΕΛΠΕ. Κατά το ποσοστό δηλαδή με το οποίο συμμετέχουν και στη ΔΕΠΑ.

Η παραπάνω λύση δεν προσκρούει στο κοινοτικό κεκτημένο, αφού και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. επιτρέπεται η συμμετοχή μιας καθετοποιημένης επιχείρησης στον διαχειριστή του δικτύου. Το ίδιο, άλλωστε, συμβαίνει και στην περίπτωση του ΔΕΣΜΗΕ, τον αντίστοιχο διαχειριστή του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας, στον οποίο συμμετέχει η ΔΕΗ με 49%.

Η λύση του carve out του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ), ως η πιο απλή, αποτελεί και την πιο ήπια επιλογή της κυβέρνησης. Το μειονέκτημά της είναι ότι δεν εξασφαλίζει έσοδα στον κρατικό κορβανά, σε μια περίοδο όπου το Δημόσιο τα χρειάζεται.

Το ταμείο του ομίλου ΔΕΠΑ και οι σκέψεις κεφαλαιακής μόχλευσης

Παρά την πτώση των κερδών της κατά 50% σχεδόν το 2009 (60,7 εκατ. ευρώ από 120 εκατ. ευρώ το 2008), η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου πέρυσι εμφάνισε θετικές ταμειακές ροές 158,5 εκατ. ευρώ από λειτουργικές δραστηριότητες. Έτσι, αύξησε τα ταμειακά της διαθέσιμα στα 318 εκατ. ευρώ από 258 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2008 και μείωσε τα δάνειά της κατά περίπου 23 εκατ. ευρώ.

Το σύνολο των δανείων της ΔΕΠΑ στο τέλος του 2009 ανερχόταν σε 335 εκατ. ευρώ και ο καθαρός δανεισμός της (μετά την αφαίρεση του ταμείου της) διαμορφωνόταν μόλις στα 17 εκατ. ευρώ. Ο χαμηλός της δανεισμός παρέχει τη δυνατότητα επιστροφής κεφαλαίου έως και 300 εκατ. ευρώ με σύναψη ισόποσου δανεισμού.

Προ ενός περίπου έτους είχε πέσει στο τραπέζι αντίστοιχη πρόταση στην τότε κυβέρνηση, η οποία όμως δεν προχώρησε λόγω της προκήρυξης των εθνικών εκλογών.

Από τα παραπάνω ταμειακά διαθέσιμα, τα 32,2 εκατ. ευρώ ανήκουν στον ΔΕΣΦΑ, ο οποίος το 2009 εμφάνισε μετά φόρων κέρδη 22,5 εκατ. ευρώ, EBITDA 83,7 εκατ. ευρώ και κύκλο εργασιών 220,1 εκατ. ευρώ. Ο ΔΕΣΦΑ στο τέλος του 2009 επιβαρυνόταν με μακροπρόθεσμα δάνεια 277,4 εκατ. ευρώ και βραχυπρόθεσμα 30,3 εκατ. ευρώ, ενώ η καθαρή του θέση ανερχόταν σε 689 εκατ. ευρώ.

Το πλεονέκτημα της εταιρίας είναι ότι ως διαχειριστής του δικτύου φυσικού αερίου εμφανίζει σταθερότητα εργασιών και κερδών και γεννά ελεύθερες ταμειακές ροές. Με δεδομένο, όμως, ότι ο καθαρός της δανεισμός ξεπερνά κατά τρεις φορές τα EBITDA, δύσκολα θα μπορούσε να αποφασιστεί μόχλευση κεφαλαίου, με περαιτέρω δανειακή της επιβάρυνση.

Αντίθετα, η μητρική της, ΔΕΠΑ Α.Ε., διαθέτει χαμηλό δανεισμό και ταμείο ύψους 300 εκατ. ευρώ, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί άμεσα, ενισχύοντας και τα έσοδα του Δημοσίου.

(από www.euro2day.gr, 18/08/2010)

Προς Συμφωνία για το Φυσικό Αέριο Οδεύουν η Βουλγαρία και το Αζερμπαϊτζάν

Η Βουλγαρία και το Αζερμπαϊτζάν διεξάγουν συνομιλίες για μια πιθανή συμφωνία για τη μεταφορά 2 δις κ.μ. φυσικού αερίου προς τη βαλκανική χώρα ως τα τέλη του 2013, όπως ανακοίνωσε η κρατική Bulgartransgaz την Τρίτη. Η Σόφια εντείνει τις προσπάθειές της να μειώσει την εξάρτηση από το ρωσικό αέριο, διαφοροποιώντας τις πηγές της μετά τις προστριβές με τη Μόσχα, αλλά και την ρωσο-ουκρανική κρίση του 2009.

Με βάση το συγκεκριμένο σχέδιο, το αζέρικο αέριο θα μεταφερθεί μέσω αγωγού στη Γεωργία, όπου και θα υγροποιηθεί ώστε να μεταφερθεί στη συνέχεια με πλοία στο λιμάνι Βάρνα της Βουλγαρίας. Η κρατική Socar του Αζερμπαϊτζάν, η Bulgartransgaz και η κρατική εταιρεία της Γεωργίας θα προχωρήσουν με τις απαραίτητες μελέτες από τα τέλη Σεπτεμβρίου, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους το κόστος θα ανέλθει σε εκατοντάδες εκατ. δολάρια, από τα οποία το 85% θα δαπανηθεί για τα δεξαμενόπλοια.

Τον περασμένο Νοέμβριο, η Σόφια υπέγραψε συμφωνία με το Μπακού για την παροχή αερίου, μέρος του οποίου σχεδιάζεται να διοχετευθεί μέσω του αγωγού Nabucco.

Πηγή energia.gr

Συμφωνία της Κροατικής Adriadiesel με τον Ρωσικό Πυρηνικό Σταθμό του Ροστώφ

Σε συμφωνία, ύψους 10 εκατ. ευρώ, κατέληξαν η κροατική εταιρία «Αντρια-Ντίζελ» (Adriadiesel) με τον ρωσικό πυρηνικό σταθμό του Ροστόβ.

Όπως ανακοινώθηκε, η κροατική εταιρία θα κατασκευάσει και θα παραδώσει μηχανές, για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης στο ρωσικό πυρηνικό σταθμό.

Πρόκειται, σύμφωνα με την ανακοίνωση της κροατικής εταιρίας, για τη μεγαλύτερη συμφωνία της, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, τα τελευταία 15 χρόνια.

Πηγή energia.gr

Ισημερινός: Επαναδιαπραγμάτευση των Συμβολαίων στο Πετρέλαιο

Η κυβέρνηση του Ισημερινού, ο οποίος είναι μέλος του ΟΠΕΚ, πρόκειται να επαναδιαπραγματευθεί 33 συμβόλαια με πετρελαϊκές εταιρίες, με στόχο το 85-90% των εσόδων από τους εγχώριους φυσικούς πόρους να καταλήγουν στο κράτος, δήλωσαν αξιωματούχοι χθες Τρίτη.

Η κυβέρνηση του προέδρου Ραφαέλ Κορέα θα προχωρήσει στην επαναδιαπραγμάτευση για τα συμβόλαια με την ισπανοαργεντίνικη YPF και την Enap της Χιλής, σημείωσε ο Γουίλσον Παστόρ, υπουργός Μη Ανανεώσιμων Πόρων.

"Θα αρχίσουμε με τη Repsol και τη Sipec" [μια θυγατρική της Enap], δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου.

Η κυβέρνηση Κορέα την 26η Ιουλίου κύρωσε μια νομοθετική μεταρρύθμιση βάσει της οποίας το κράτος αποκτά την πλήρη κυριότητα της εγχώριας παραγωγής πετρελαίου. Σήμερα, ο Ισημερινός παράγει 472.000 βαρέλια την ημέρα.

Τα υφιστάμενα συμβόλαια στόχος είναι να μετατραπούν σε συμβόλαια παροχής υπηρεσιών, είπε ο Παστόρ.

Ως πρότινος οι εταιρίες αντλούσαν πετρέλαιο και βάσει των συμβάσεών τους ήταν ιδιοκτήτριες του πετρελαίου που αντλούσαν.

Πλέον το κράτος σκοπεύει το 85-90% των εσόδων από το πετρέλαιο να μένει σε αυτό, έναντι 20% πριν μερικά χρόνια.Τα συμβόλαια θα πρέπει να έχουν οριστικοποιηθεί ως την 23η Ιανουαρίου 2011, πρόσθεσε ο υπουργός.

Πηγή energia.gr

Λίβανος: Υπερψηφίστηκε το ν/σχ για την Εκμετάλλευση Υπεράκτιων Κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων

Το νομοσχέδιο, το οποίο ανοίγει το δρόμο για την εκμετάλλευση υπεράκτιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου για πρώτη φορά στον Λίβανο, υπερψήφισε η βουλή της χώρας την Τρίτη.

Το ν/σχ αποτελεί μια νέα ευκαιρία για τους ενεργειακούς ομίλους σε μια θαλάσσια περιοχή, την οποία η νορβηγική Petroleum Geo-Services– η Νο3 εκτιμήτρια κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο – έχει περιγράψει ως «συναρπαστική».

Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με το Bloomberg, ο εκπρόσωπος του λιβανέζικου κοινοβουλίου, Μοχάμεντ Μπαλούτ, επιβεβαίωσε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου.Η ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο έχει πυροδοτήσει μια δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ του Λιβάνου και του Ισραήλ σχετικά με τα αντίστοιχα δικαιώματά τους στους ενεργειακούς πόρους της περιοχής.

Αν και ο Λίβανος δεν έχει κατηγορήσει επισήμως το Ισραήλ ότι πραγματοποιεί έρευνες έξω από τα χωρικά του ύδατα, το θέμα έχει δημιουργήσει εντάσεις δεδομένου ότι οι δύο χώρες βρίσκονται ουσιαστικά σε πόλεμο.

Στις 23 Ιουνίου, ο υπουργός Εθνικών Υποδομών του Ισραήλ, Ουζί Λαντάου, είχε δηλώσει ότι η κυβέρνησή του είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της προκειμένου να προστατέψει τα υποθαλάσσια κοιτάσματα αερίου.

Πηγή energia.gr

Συνομιλίες Αλβανίας – Κοσόβου για την Κατασκευή Θερμοηλεκτρικού Σταθμού στο Πρίζρεν

Διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση του Κοσόβου για την κατασκευή θερμοηλεκτρικού σταθμού στο Πρίζρεν διεξάγει η αλβανική κυβέρνηση, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας, Εμπορίου και Ενέργειας, Ντρίταν Πρίφτι.

Όπως τόνισε ο αλβανός υπουργός, στο επίκεντρο των συνομιλιών είναι η εξεύρεση του βέλτιστου τρόπου για την υλοποίηση του έργου.Η κατασκευή του θερμοηλεκτρικού σταθμού, εκτιμώμενου κόστους 300 εκατ. ευρώ, εκτιμάται πως θα διαρκέσει πέντε χρόνια.

Πηγή energia.gr

Βραβείο πρωτοπορίας σε... οικολογική φυλακή

Το ετήσιο βραβείο για την πρωτοπορία σε ενεργειακό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό του Αμερικανικού Συμβουλίου Πράσινων Κτιρίων, που θεωρείται η μεγαλύτερη τιμή του συγκεκριμένου επιχειρηματικού τομέα στη Βόρεια Αμερική, έλαβε φέτος μια... φυλακή!

Η νέα επέκταση της πτέρυγας μέσης ασφάλειας του Σωφρονιστικού Κέντρου Κογιότ Ριτζ στο Κονέλ της επαρχίας Φράνκλιν είναι η πρώτη οικολογική φυλακή του κόσμου κι όσο κι αν αυτό δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι οι έγκλειστοι παραμένουν έγκλειστοι, οι αρμόδιοι της φυλακής τονίζουν πως οι συνθήκες κράτησης έχουν βελτιωθεί και το λειτουργικό κόστος της φυλακής έχει μειωθεί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα οποία ήταν και το κριτήριο για την απονομή του βραβείου από το Συμβούλιο Πράσινων Κτιρίων, από τον Οκτώβριο του 2008 οπότε και ολοκληρώθηκε το χτίσιμο της νέας πτέρυγας, κάθε χρόνο η οικολογική φυλακή χρησιμοποιεί 20 εκατομμύρια λίτρα νερού λιγότερα από μια συμβατική φυλακή, ποσότητα νερού που μεταφράζεται σε μείωση του κόστους λειτουργίας του καταστήματος σε δύο χρόνια κατά 370.000 δολάρια.

Ηλιακοί δέκτες
Οι ενεργειακές ανάγκες της φυλακής καλύπτονται από μια έκταση 1.572 τετραγωνικών μέτρων, γεμάτη με ηλιακούς δέκτες, οι οποίοι εκτός των άλλων πλημμυρίζουν τους διαδρόμους της φυλακής με φυσικό φως!

Το προαύλιο της φυλακής είναι καλυμμένο με χαλίκια, ενώ υπάρχουν συνολικά 100 κελιά απομόνωσης και 256 κελιά κανονικής στέγασης των τροφίμων με μεγάλα και λεπτά σε πάχος παράθυρα που κρατούν το κελί δροσερό το καλοκαίρι και ζεστό τον χειμώνα.

Οι θερμαντήρες νερού και τα συστήματα εξαερισμού λειτουργούν με τέτοιο τρόπο ώστε να μειώνεται η κατανάλωση ενέργειας στο μισό, ενώ η χρήση μη οργανικών υλικών για την κατασκευή του κτιρίου κάνει το εσωτερικό πολύ πιο ανεκτό από τις συμβατικές φυλακές.

Πηγή ethnos.gr

Σύμφωνα με επιστήμονες Το 80% του πετρελαίου είναι ακόμα στον κόλπο του Μεξικού

Επιστήμονες στις ΗΠΑ εκτιμούν ότι σχεδόν το 80% του πετρελαίου που διέρρευσε από κοίτασμα της BP στον Κόλπο του Μεξικού βρίσκεται ακόμα στα νερά του Κόλπου, παρά τους αισιόδοξους κυβερνητικούς υπολογισμούς.

Σε αναφορά της την 4η Αυγούστου η Εθνική Ωκεανογραφική και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία εκτιμούσε ότι η μισή ποσότητα από τα περίπου 4,9 εκατ. βαρέλια πετρελαίου που διέρρευσαν από την 20ή Απριλίου και μετά εξατμίστηκε, κάηκε, συλλέχθηκε ή διαλύθηκε.

Όμως μια ομάδα πέντε επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια έκαναν την δική τους ανάλυση και κατέληξαν σε διαφορετικά συμπεράσματα.

«Αναλύσαμε ξανά αυτή την αναφορά... και κατόπιν υπολογίσαμε πόσο πολύ πετρέλαιο είναι ακόμα πιθανό να βρίσκεται εκεί έξω και έτσι καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το 70 ως 79% πρέπει να είναι ακόμα εκεί», είπε ο Τσαρλς Χόκπινσον, επιστήμονας που εργάζεται στο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

«Μια σημαντική παρανόηση είναι ότι το πετρέλαιο που έχει διαλυθεί στο νερό έχει φύγει και άρα είναι αβλαβές», τόνισε.Αλλά «το πετρέλαιο εξακολουθεί να είναι εκεί έξω και πιθανότατα θα χρειαστούν χρόνια πριν διαλυθεί τελείως. Απέχουμε ακόμα πολύ από το να αντιληφθούμε πλήρως ποιες είναι οι συνέπειες».

Πηγή protothema.gr