Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Με νησίδες πρασίνου αντιμετωπίζεται ο καύσωνας στις πόλεις

Οχι μόνον ο τζίτζικας, αλλά όλοι ανεξαιρέτως «σκάσαμε» τις περασμένες ημέρες στην Αθήνα. Το αίσθημα δυσφορίας, που προερχόταν από τις υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με την έντονη υγρασία, ήταν έντονο. Οι καύσωνες διαδέχονταν ο ένας τον άλλο και το 2010 δικαίως αναδείχθηκε ως το θερμότερο έτος των τελευταίων 150 ετών παγκοσμίως. Υπάρχει, τελικά, διέξοδος στο αδιέξοδο των κατοίκων της μεγαλούπολης; Πού ευθυνόμαστε, ποιες συμπεριφορές καλούμαστε να αλλάξουμε και τι οφείλουμε να προσέχουμε;

«Οι αιτίες για την κατάσταση αυτή είναι πολλές, μεταξύ των οποίων η κλιματική αλλαγή και οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική» εξηγεί στην «Κ» ο κ. Κίμων Χατζημπίρος, αναπληρωτής καθηγητής για θέματα περιβάλλοντος στο ΕΜΠ. «Οι σημαντικότεροι όμως παράγοντες είναι η τσιμεντοποίηση της πόλης και η υπερβολική (και συχνά λανθασμένη) χρήση κλιματιστικών, που αλλάζουν το μικροκλίμα». Αυτό αποτελεί το σημαντικότερο περιβαλλοντικό πρόβλημα της πόλης σύμφωνα με τον καθηγητή: «Πρόκειται για νέο τύπο θερμικής ρύπανσης».

Το τσιμέντο ως υλικό έχει μεγάλη θερμοχωρητικότητα, μαζεύει δηλαδή θερμότητα στη διάρκεια της ημέρας, την οποία εκπέμπει τη νύχτα. «Οι πυκνοκατοικημένες περιοχές του Λεκανοπεδίου, όπως η Κυψέλη, το Παγκράτι και το Περιστέρι, παρουσιάζουν τη νύχτα υψηλότερη θερμοκρασία του φυσιολογικού, ακόμα και κατά 10 βαθμούς» υπογραμμίζει ο κ. Χατζημπίρος. Οι νέες προϋποθέσεις για την ανοικοδόμηση κτιρίων (βιοκλιματική αρχιτεκτονική, πράσινες ταράτσες, τετραπλά τζάμια) λειτουργούν εν προκειμένω μόνο επικουρικά, «διευκολύνουν τη ζωή του ενοίκου, όχι όμως των κατοίκων της πόλης». «Χρειαζόμαστε επειγόντως νησίδες πρασίνου» δηλώνει ο κ. Χατζημπίρος, «ακόμα και αν αυτό σημαίνει γκρέμισμα οικοδομικών τετραγώνων». Τα πάρκα είναι αυτά που θα δώσουν «πνοή» στην πόλη. «Με πέντε πάρκα, ακόμα και του ενός στρέμματος, η Κυψέλη θα μπορούσε να σωθεί» αποφαίνεται ο καθηγητής. Η χωροταξία των πάρκων πρέπει να ορίζεται από διεπιστημονική ομάδα, που θα λαμβάνει υπ’ όψιν το μικροκλίμα, την επιρροή της θάλασσας και τους ανέμους. «Οι διάδρομοι αερισμού, όπως εκείνος που δημιουργούσε ο Κηφισός, είναι απαραίτητοι» προσθέτει. Ομως «από τα ρέματα που η Αθήνα διέθετε στις αρχές του 20ού αιώνα, σήμερα δεν έχει απομείνει ούτε το 1/10».

Το air condition

Τις δύσκολες αυτές ώρες της ημέρας οι περισσότεροι από εμάς ανοίγουμε στο φουλ το air condition υπακούοντας στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης.Φαίνεται, όμως, ότι τελικά προκαλούμε μεγαλύτερη ζημιά. «Κατεβάζοντας τη θερμοκρασία του μηχανήματος και ανοίγοντας το παράθυρο διαπράττουμε... εγκλημα» διευκρινίζει ο κ. Χατζημπίρος, «γιατί το μηχάνημα αναγκάζεται να δουλεύει πιο εντατικά, καταναλώνει περισσότερη ενέργεια και εκπέμπει μεγαλύτερη θερμότητα». Με λίγα λόγια, επιβαρύνουμε αισθητά το μικροκλίμα στη γειτονιά μας. Ομως, η μη ορθή χρήση των κλιματιστικών δεν επιβαρύνει μόνο το κλίμα, αλλά και την υγεία μας. «Οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες έχουν ως συνέπεια την αδρανοποίηση του αναπνευστικού συστήματος, με συνέπεια ο οργανισμός μας να γίνεται ευάλωτος σε ιούς» προειδοποιεί ο κ. Νικόλαος Τζόγκας, επιμελητής Α΄ της πνευμονολογικής κλινικής στο «Ερρίκος Ντυνάν». «Οι εαρινές λοιμώξεις εξαιτίας του κλιματιστικού είναι πολύ συχνές, ειδικά στα παιδιά». Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί έξω να επικρατούν συνθήκες καύσωνα, μέσα όμως η θερμοκρασία θυμίζει Δεκέμβριο. «Η διαφορά θερμοκρασίας δεν πρέπει να ξεπερνάει τους δέκα βαθμούς» εκτιμά ο κ. Τζόγκας. «Για τα άτομα που πάσχουν από βρογχικό άσθμα συνιστώ ως κατώτατη θερμοκρασία τους 26 βαθμούς». Παράλληλα, υπενθυμίζεται ότι είναι απαραίτητη η πολύ συχνή αλλαγή των φίλτρων του κλιματιστικού, που απορροφούν όζον και μικροσωματίδια, όπως και η απολύμανση των μηχανημάτων που έχουμε στο σπίτι και το αυτοκίνητό μας. «Τα αναπνευστικά προβλήματα στο Λεκανοπέδιο οξύνονται χρόνο με τον χρόνο, ας μην επιβαρυνόμαστε επιπλέον» καταλήγει ο γιατρός.

Πηγή kathimerini.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου