Σε μάστιγα έχουν μετατραπεί για το λιμναίο οικοσύστημα της Καστοριάς και της γύρω περιοχής τα δεκάδες χιλιάδες βιζόν που απελευθέρωσαν «ακτιβιστές» το 2010.
Ειδικότερα, από τα 50.000 βιζόν που εκτρέφονταν για τη γούνα τους και απελευθερώθηκαν από ακτιβιστές το 2010, πολλά φαίνεται ότι κατάφεραν να επιζήσουν, καταστρέφοντας φωλιές πουλιών και τρώγοντας και εκτοπίζοντας το ενδημικό ανταγωνιστικό είδος, τη βίδρα.
«Μιλάμε για ένα σαρκοφάγο θηλαστικό που προτιμάει τις υδάτινες περιοχές και τρώει από λαγούς και κουνέλια μέχρι πουλιά που κάνουν τις φωλιές τους στα καλάμια της λίμνης Καστοριάς» αναφέρει στο Αθηναϊκό-Μακεδανικό Πρακτορείο η ιχθυολόγος και διευθύντρια του Ενυδρείου Καστοριάς, Άννα Λάτσιου, η οποία θα δώσει ομιλία για το θέμα την Παρασκευή στους Ν. Πόρους Πιερίας.
«Από μια ενέργεια κάποιων που αυτοαποκαλούνται 'οικολόγοι', έχει διαταραχθεί το οικοσύστημα και απαιτούνται άμεσα μέτρα» εκτιμά η κ. Λάτσιου.
Στα τέλη Αυγούστου του 2010, περίπου 50.000 βιζόν (γνωστά και ως μινκ) που εκτρέφονταν για τη γούνα τους απελευθερώθηκαν στο Χιλιόδεντρο, και ακόμα 10.000 από άλλο εκτροφείο στη Σιάτιστα.
Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε αργότερα η διεθνής ακτιβιστική οργάνωση «Animal Liberation Front».
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν προειδοποιήσει τότε για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας μαζικής απελευθέρωσης, καθώς τα αμερικανικά βιζόν (Neovison vison) που είχαν απελευθερωθεί παλαιότερα από ακτιβιστές σε άλλα εκτροφεία της Ευρώπης, είναι γνωστό ότι έχουν εξαπλωθεί στο φυσικό περιβάλλον, και πιθανώς ευθύνονται για την παρακμή της λουτρεόλης (Mustela lutreola), του αντίστοιχου ευρωπαϊκού υδρόβιου είδους.
Πολλά ζώα βέβαια είχαν συλλεχθεί, άλλα είχαν πέσει θύματα τροχαίων ατυχημάτων, ωστόσο κάποια κατάφεραν να διαφύγουν και, όπως φαίνεται, να εγκατασταθούν και να αναπαραχθούν στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ξενικό είδος.
Η κ. Λάτσιου εκτιμά ότι είναι πια επιτακτική η ανάγκη εκπόνησης ενός σχεδίου διαχείρισης για τον περιορισμό του ξενόφερτου είδους.
Την ίδια εκτίμηση κάνει και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από την Εταιρία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς, που έχει επανειλημμένα απευθυνθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση για τη λήψη μέτρων.
«Πιστεύω ότι έχουν ήδη αναπαραχθεί δύο ή τρεις φορές, με τον πληθυσμό τους να φτάνει πλέον μέχρι τις παρυφές του Γράμμου και τα αλβανικά σύνορα» λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος, άποψη που συμμερίζεται και ο δήμαρχος Νεστορίου, Χρήστος Γκοσλιόπουλος.
«Τα βρίσκεις παντού στην περιοχή μας και, μάλιστα, δεν διστάζουν να επιτεθούν σε κοτέτσια» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Γκοσλιόπουλος.
Σημαντικά όμως είναι τα προβλήματα που δημιουργούν στην ορνιθοπανίδα της λίμνης Καστοριάς, όπου τα πιο πολλά ενδιαιτήματα, όπως αναφέρει ο κ.Παναγιωτόπουλος ο οποίος είναι μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας (ΕΟΕ), τείνουν να εκλείψουν.
"Το μινκ [βιζόν] είναι μεγάλος θηρευτής και ανταγωνιστικό είδος με τη βίδρα, την οποία έχει καταφέρει να εκτοπίσει. Παράλληλα, παρυδάτια πουλιά που κάνουν φωλιές στα καλάμια, όπως πάπιες και νερόκοτες έχουν σχεδόν εξαφανισθεί, αφού γίνονται εύκολα θηράματα» τονίζει
«Κανείς δεν έχει παρακολουθήσει επισταμένως το φαινόμενο, υπάρχει μόνο μια επιδερμική αντιμετώπιση που αν δεν αλλάξει, οι ανατροπές στο οικοσύστημα θα είναι πολύ μεγάλες" καταλήγει».
«Από μια ενέργεια κάποιων που αυτοαποκαλούνται 'οικολόγοι', έχει διαταραχθεί το οικοσύστημα και απαιτούνται άμεσα μέτρα» εκτιμά η κ. Λάτσιου.
Στα τέλη Αυγούστου του 2010, περίπου 50.000 βιζόν (γνωστά και ως μινκ) που εκτρέφονταν για τη γούνα τους απελευθερώθηκαν στο Χιλιόδεντρο, και ακόμα 10.000 από άλλο εκτροφείο στη Σιάτιστα.
Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε αργότερα η διεθνής ακτιβιστική οργάνωση «Animal Liberation Front».
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν προειδοποιήσει τότε για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας μαζικής απελευθέρωσης, καθώς τα αμερικανικά βιζόν (Neovison vison) που είχαν απελευθερωθεί παλαιότερα από ακτιβιστές σε άλλα εκτροφεία της Ευρώπης, είναι γνωστό ότι έχουν εξαπλωθεί στο φυσικό περιβάλλον, και πιθανώς ευθύνονται για την παρακμή της λουτρεόλης (Mustela lutreola), του αντίστοιχου ευρωπαϊκού υδρόβιου είδους.
Πολλά ζώα βέβαια είχαν συλλεχθεί, άλλα είχαν πέσει θύματα τροχαίων ατυχημάτων, ωστόσο κάποια κατάφεραν να διαφύγουν και, όπως φαίνεται, να εγκατασταθούν και να αναπαραχθούν στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ξενικό είδος.
Η κ. Λάτσιου εκτιμά ότι είναι πια επιτακτική η ανάγκη εκπόνησης ενός σχεδίου διαχείρισης για τον περιορισμό του ξενόφερτου είδους.
Την ίδια εκτίμηση κάνει και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από την Εταιρία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς, που έχει επανειλημμένα απευθυνθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση για τη λήψη μέτρων.
«Πιστεύω ότι έχουν ήδη αναπαραχθεί δύο ή τρεις φορές, με τον πληθυσμό τους να φτάνει πλέον μέχρι τις παρυφές του Γράμμου και τα αλβανικά σύνορα» λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος, άποψη που συμμερίζεται και ο δήμαρχος Νεστορίου, Χρήστος Γκοσλιόπουλος.
«Τα βρίσκεις παντού στην περιοχή μας και, μάλιστα, δεν διστάζουν να επιτεθούν σε κοτέτσια» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Γκοσλιόπουλος.
Σημαντικά όμως είναι τα προβλήματα που δημιουργούν στην ορνιθοπανίδα της λίμνης Καστοριάς, όπου τα πιο πολλά ενδιαιτήματα, όπως αναφέρει ο κ.Παναγιωτόπουλος ο οποίος είναι μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας (ΕΟΕ), τείνουν να εκλείψουν.
"Το μινκ [βιζόν] είναι μεγάλος θηρευτής και ανταγωνιστικό είδος με τη βίδρα, την οποία έχει καταφέρει να εκτοπίσει. Παράλληλα, παρυδάτια πουλιά που κάνουν φωλιές στα καλάμια, όπως πάπιες και νερόκοτες έχουν σχεδόν εξαφανισθεί, αφού γίνονται εύκολα θηράματα» τονίζει
«Κανείς δεν έχει παρακολουθήσει επισταμένως το φαινόμενο, υπάρχει μόνο μια επιδερμική αντιμετώπιση που αν δεν αλλάξει, οι ανατροπές στο οικοσύστημα θα είναι πολύ μεγάλες" καταλήγει».
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου