Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες ενός ατελείωτου θρίλερ με επαπειλούμενη την κατάρρευση του ενεργειακού συστήματος της χώρας. Από τη μία πλευρά η κρίση χρέους της ΔΕΗ, η οποία κατάφερε μέσα σε λιγότερο από 12 μήνες να μετατραπεί σε «επιζήμιο μονοπώλιο» (ας όψονται οι πολιτικοί προϊστάμενοι της με τις περίφημες εμπνεύσεις τους, π.χ. είσπραξη χαρατσιού, μη άνοιγμα λιγνιτικής αγοράς κ.λπ.), και από την άλλη το συσσωρευμένο πελώριο χρέος του Διαχειριστή του Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας - βλέπε ΛΑΓΗΕ - δημιούργησαν κατάσταση ασφυξίας στην εγχώρια ενεργειακή αγορά. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η ΔΕΠΑ - μέχρι σήμερα η πλέον υγιής και κερδοφόρος ΔΕΚΟ - να ζητά εναγωνίως μετρητά για να μπορέσει να πληρώσει μέσα στον Ιούνιο τους ξένους προμηθευτές φυσικού αερίου.
Η ΔΕΠΑ, η οποία βάσει του ισολογισμού του 2011 παρουσίαζε σημαντικά και πραγματικά κέρδη και αξιοζήλευτο αποθεματικό, και αυτό εν μέσω οικονομικής κρίσης, ξέμεινε από ρευστότητα γιατί οι πελάτες της - κυρίως οι ανεξάρτητοι ηλεκτροπαραγωγοί και η ΔΕΗ - εδώ και μήνες αδυνατούν να την πληρώσουν, επειδή οι ίδιοι με την σειρά τους δεν πληρώνονται από τον ΛΑΓΗΕ, τον λειτουργό του συστήματος ο οποίος είναι αρμόδιος για τον συμψηφισμό και την εκκαθάριση της αγοράς ηλεκτρισμού σε καθημερινή βάση. Η κρίση ρευστότητας προς το παρόν φαίνεται ότι αντιμετωπίζεται, αφού αναμένεται μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες, και προ των εκλογών της 17/6, να εισρεύσουν στα ταμεία του ΛΑΓΗΕ και της ΔΕΠΑ μετρητά από το έκτακτο δάνειο 350 εκατομμύρια ευρώ με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Όμως η προσωρινή αυτή διευθέτηση δεν αποτελεί λύση αφού οι ουσιαστικοί λόγοι, δηλαδή οι αιτίες που δημιούργησαν και εξακολουθούν να δημιουργούν τα ελλείμματα στον ΛΑΓΗΕ, δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Και οι αιτίες αυτές δεν είναι άλλες από την συστηματική καταστρατήγηση του Κώδικα Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, το υψηλό cost recovery που πληρώνει ο ΛΑΓΗΕ για τους σταθμούς φυσικού αερίου στους Ανεξάρτητους Παραγωγούς, την αδυναμία του τέλους ΑΠΕ να καλύψει τις πληρωμές προς τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό παραγωγών ΑΠΕ, ως και τις υπερβολικά υψηλές τιμές που καταβάλλονται σε αυτούς, τα φέσια που άφησαν οι εταιρείες λιανικής Energa και Hellas Power και άλλοι προμηθευτές και γενικά την αδυναμία του ΛΑΓΗΕ να εξασφαλίσει ανταποδοτικά έσοδα. Έτσι, υπολογίζεται ότι κάθε μήνα το έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ αυξάνεται κατά 25-30 εκατ. ευρώ.
Στην δε περίπτωση της ΔΕΗ η ρευστότητα της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας, από άποψη απασχολούμενου προσωπικού, επιδεινώθηκε ραγδαία τους τελευταίους μήνες εξαιτίας του ειδικού τέλους ακινήτων. Οι ανείσπρακτοι λογαριασμοί εκτοξεύτηκαν στα ύψη, ιδιαίτερα από τις αρχές του 2012 όταν η κυβέρνηση χαλάρωσε το μέτρο της διακοπής ρεύματος για τους απλήρωτους λογαριασμούς. Το πρώτο τρίμηνο οι απλήρωτοι λογαριασμοί έφθασαν στο 1,1 δισ. ευρώ.
Από τον Απρίλιο η ρευστότητα άρχισε να βελτιώνεται. Η ΔΕΗ επανέφερε τη διακοπή της ηλεκτροδότησης για τους απλήρωτους λογαριασμούς και το Μάιο σταμάτησε να εισπράττει τη δόση του τέλους ακινήτων για το 2012. Επίσης, μετά το κλείσιμο των εναλλακτικών παρόχων ηλεκτρισμού αύξησε το πελατολόγιό της, ενώ στα ταμεία της άρχισαν να φαίνονται οι θετικές επιπτώσεις από την αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού που ισχύουν από 1/1/2012. Η μεγάλη ένεση ρευστότητας προήλθε από την κυβέρνηση, η οποία αποφάσισε να αφήσει στα ταμεία της ΔΕΗ έως τις 30 Ιουνίου το ποσό των 250 εκατ. ευρώ, από έσοδα του τέλους ακινήτων, και να επισπεύσει καθυστερούμενες οφειλές.
Και ενώ ποτέ άλλοτε στην μεταπολιτευτική περίοδο το ενεργειακό σύστημα της χώρας δεν έφθασε στο χείλος του γκρεμού όπως σήμερα – με εξαίρεση το black out του Ιουλίου 2004, το οποίο όμως, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, είχε τα αίτιά τους σε τεχνικές κυρίως αιτίες – το ενεργειακό και η αντιμετώπισή του σε μία ρεαλιστική βάση δεν έχει απασχολήσει καθόλου τα πολιτικά κόμματα. Οδεύουμε τάχιστα προς την κρίσιμη, από κάθε άποψη, εκλογική αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου και η ενεργειακή τροφοδοσία της χώρας, είτε αυτή αφορά το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, όπου η χώρα εξαρτάται 100% από εισαγωγές, είτε τον ηλεκτρισμό και τις ΑΠΕ, δεν αποτελεί καν θέμα συζήτησης, προβληματισμού και πολιτικής αντιπαράθεσης. Και αυτή η αγνωστική συμπεριφορά εκδηλώνεται σε μία περίοδο οξείας κρίσης και πλήρους αβεβαιότητας για την ομαλή ενεργειακή τροφοδοσία της αγοράς. Η μόνη ενεργειακή διάσταση της προεκλογικής αναμέτρησης φαίνεται να εξαντλείται στην ΑΟΖ, και στην ανάγκη ανακήρυξής της, καθ’ ότι οι πολιτικοί ταγοί φαίνεται να πιστεύουν ότι μία τέτοια πράξη θα λύσει ως δια μαγείας τα οικονομικά και ενεργειακά προβλήματα της χώρας. «Κούνια που τους κούναγε» είναι η μόνη έκφραση που αρμόζει στην περίπτωση. Γιατί τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας μπορούν να αξιοποιηθούν μόνο όταν υπάρξει σταθερή κυβέρνηση, με ξεκάθαρους στόχους και διοικητική επάρκεια. Και για αυτό δεν προαπαιτείται μονομερής κήρυξη της ΑΟΖ. Αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική σοβαρότητα, προγραμματισμός και συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.
Όμως η αποφυγή κάθε συζήτησης σε πολιτικό επίπεδο για το ενεργειακό ζήτημα φανερώνει μία πλήρη άγνοια των σοβαρών οικονομικών παραμέτρων που υπεισέρχονται στη λειτουργία της ενεργειακής αγοράς, και επηρεάζουν την λειτουργία της οικονομίας και της αγοράς γενικότερα. Η μη ομαλή ενεργειακή τροφοδοσία αποτελεί ανασταλτικό εμπόδιο στην εξάσκηση οιασδήποτε οικονομικής δραστηριότητας. Η παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος και συζήτησης για τα σοβαρά ενεργειακά θέματα, από την πρόοδο των οποίων εξαρτάται εν πολλοίς η οικονομική ανάπτυξη – για την οποία όλα τα κόμματα κόπτονται και υπερθεματίζουν – είναι ενδεικτική της πολιτικής και πολιτισμικής ανωριμότητας που χαρακτηρίζει την σύγχρονη Ελληνική κοινωνία και ιδίως το πολιτικό μας προσωπικό.
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου