Η ενεργειακή εξοικονόμηση είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία στην Ελλάδα. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το νομοσχέδιο είχε τεθεί σε διαβούλευση και το Σεπτέμβριο του 2014, αλλά ουδέποτε κατατέθηκε στη Βουλή καθώς μεσολάβησε η αποστολή αιτιολογημένης γνώμης το Φεβρουάριο και η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Ιούνιο για παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωδικαστήριο σχετικά με την παράλειψη ενσωμάτωσης της Οδηγίας. Τον Ιούνιο μάλιστα η Κομισιόν είχε προτείνει και ημερήσιο πρόστιμο ύψους 29.145,6 ευρώ εφόσον η χώρα καταδικαστεί από το Δικαστήριο και δεν έχει ενσωματωθεί ως τότε η Οδηγία.
Τώρα, το νομοσχέδιο που ο πρώην υπουργός Π. Λαφαζάνης είχε θέσει σε διαβούλευση αμέσως μετά την καταδίκη της Ελλάδας από την Κομισιόν, εισέρχεται για συζήτηση στη Βουλή. Η Ελλάδα θεωρείται -και είναι- ουραγός πανευρωπαικά σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας, και δεν είναι τυχαίο που οι εκτιμήσεις ανέβάζουν σε πάνω από 1 δισ. ευρώ την αξία των επενδύσεων που πρέπει να γίνουν άμεσα μεταξύ άλλων σε νοσοκομεία, σχολεία, κολυμβητήρια, αλλά και στον ηλεκτροφωτισμό δημοτικών, και εθνικών οδών.
Το σχέδιο θεσπίζει ένα εθνικό ενδεικτικό στόχο ενεργειακής απόδοσης και ετήσιων επιδόσεων στην εξοικονόμηση ενέργειας. Ταυτόχρονα, καθορίζει μέτρα για την επίτευξη και την παρακολούθηση του στόχου μέσα από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης (ΕΣΔΕΑ). Τέλος, καθιερώνει σύστημα ενεργειακών ελέγχων σε επιχειρήσεις από ειδικευμένους ελεγκτές, ενώ ενισχύεται η αγορά των εταιρειών παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, γνωστών ως ESCO’s.
Αθροιστικά από την ημέρα που τέθηκε σε διαβούλευση έως σήμερα, έχουν υποβληθεί συνολικά 47 σχόλια, εκ των οποίων τα περισσότερα (16), αφορούν στην καθιέρωση συστήματος ενεργειακών ελέγχων από ανεξάρτητους πιστοποιημένους ενεργειακούς ελεγκτές (το άρθρο 9).
Τα 18 κυριότερα σημεία του νομοσχεδίου είναι τα εξής :
• Θεσπίζει ένα εθνικό ενδεικτικό στόχο ενεργειακής απόδοσης για τελική κατανάλωση ενέργειας έως 18,4 εκατομμύρια τόνους ισοδύναμου πετρελαίου (ΤΙΠ), μέχρι το 2020 (άρθρο 3).
• Εκπονεί ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης ανά τριετία (άρθρο 4).
• Εκπονεί μια μακροχρόνια στρατηγική προκειμένου να ενεργοποιηθούν επενδυσεις για την ανακαίνιση του κτιριακού τομέα (άρθρο 5).
• Καθιστά υποχρεωτική την ενεργειακή ανακαίνιση του 3% της επιφάνειας των ιδιόκτητων δημοσίων κτιρίων με ωφέλιμη επιφάνεια άνω των 250τμ (άρθρο 6).
• Οι Περιφέρειες και Δήμοι της χώρας απαιτείται να εκπονούν σχεδία δράσης για την ανακαίνιση των κτιρίων τους, να καθιερώνουν συστήματα ενεργειακής διαχείρισης και εφόσον είναι οικονομικά εφικτό να υλοποιούν τα μέτρα που προτείνονται στα σχέδια δράσης (άρθρο 6).
• Οι φορείς του Δημοσίου πρέπει να αγοράζουν προϊόντα, υπηρεσίες και κτίρια υψηλής ενεργειακής απόδοσης, εφόσον αυτό συνάδει προς την οικονομική αποδοτικότητα (άρθρο 7).
• Τα κτίρια που αγοράζονται ή μισθώνονται από το Δημόσιο πρέπει να είναι τουλάχιστον ενεργειακής κατηγορίας "Γ" (άρθρο 7).
• Αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 2017, καθιερώνεται καθεστώς επιβολής προς τους διανομείς ενέργειας ή και εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας για την επίτευξη στόχου εξοικονόμησης ενέργειας έως το 2020 (άρθρο 8).
• Ο στόχος αφορά σε ετήσιες νέες εξοικονομήσεις και ισούται με 1,5% των κατ’ όγκο ετήσιων πωλήσεων ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές όλων των διανομέων ενέργειας είτε όλων των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης ενέργειας, του μέσου όρου των ετών 2010, 2011, 2012. Τα καθεστώτα επιβολής μπορούν να συνδυασθούν με εναλλακτικά μέτρα πολιτικής (άρθρο 8).
• Καθιερώνεται σύστημα ενεργειακών ελέγχων από ανεξάρτητους πιστοποιημένους ενεργειακούς ελεγκτές (άρθρο 9).
• Οι ενεργειακοί έλεγχοι είναι υποχρεωτικοί για τις μη μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εκτός εάν εφαρμόζουν σύστημα ενεργειακής ή περιβαλλοντικής διαχείρισης (άρθρο 9).
• Υποχρεωτική διάθεση από τους παρόχους ατομικών μετρητών και ευφυών συστημάτων μέτρησης της ενέργειας (άρθρο 10).
• Υποχρέωση για παροχή πληροφοριών τιμολόγησης βασιζόμενων στην πραγματική κατανάλωση (άρθρο 11)
• Πακέτο μέτρων για την ανάπτυξη αποδοτικών υποδομών τηλεθέρμανσης, τηλεψύξης, συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης και χρήση θέρμανσης και ψύξης από απορριπτόμενη θερμότητα και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Υποχρέωση διενέργειας ανάλυσης κόστους-οφέλους σε περιπτώσεις συγκεκριμένων δράσεων, όπως σχεδιασμός νέων θερμικών εγκαταστάσεων ή ουσιαστικών ανακαινίσεων υφισταμένων (άρθρο 14).
• Προωθείται η αγορά παροχής ενεργειακών υπηρεσιών γνωστές ως ESCO’s (άρθρο 18).
• Δημιουργείται ένα ειδικό Ταμείο Ενεργειακής Απόδοσης για τη χρηματοδότηση μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης (άρθρο 20).
• Προσωρινά μέχρι τη σύσταση του Ταμείου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το Πράσινο Ταμείο ως ταμείο χρηματοδότησης έργων ενεργειακής απόδοσης (άρθρο 20).
• Εκπονείται σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση της ενεργειακής πενίας (άρθρο 27).
(tanea.gr, 27/10/2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου