Για
όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις στον τομέα των ερευνών υδρογονανθράκων στην
Ελλάδα είναι γνωστό ότι η χώρα επανήλθε ενεργά στο χώρο του
upstream, απ’
όπου απείχε παντελώς για 15 συναπτά έτη, όταν το 2011 ο τότε υφυπουργός
Περιβάλλοντος- Ενέργειας, κ. Γιάννης Μανιάτης ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και
δρομολόγησε τις έρευνες σεισμικών στη Δυτική Ελλάδα και παράλληλα, μέσω της
διαδικασίας
Open
Door,
προχώρησε στην προκήρυξη τριών περιοχών στη Δυτική Ελλάδα (Ιωάννινα, Πατραϊκός
Κόλπος, Κατάκολο). Σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, αφού εν τω μεταξύ μεσολάβησε
η ίδρυση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) το θέμα
των ερευνών έχει επανακάμψει και αποτελεί πλέον σταθερή κυβερνητική δέσμευση
στο πλαίσιο του μακροχρόνου ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας.
Όμως παρά τις συστηματικές προσπάθειες και την αφοσίωση μίας μικρής ομάδας επιστημόνων και τεχνικών που πλαισιώνουν την ΕΔΕΥ, οι διαδικασίες σε πολιτικό επίπεδο καθυστέρησαν σημαντικά την κρίσιμη περίοδο 2013/2014 με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάσει το παράθυρο ευκαιρίας που υπήρχε εκείνη την περίοδο (2011-2014) λόγω των υψηλών τιμών αργού όπου η μέση ετήσια τιμή διαμορφώνετο σταθερά πάνω από τα $105 το βαρέλι. Από τον Ιούλιο το 2014 ξεκίνησε η πτώση των διεθνών τιμών με αποκορύφωμα τον Ιανουάριο εφέτος όπου αυτές έφθασαν λίγο κάτω από τα $40 το βαρέλι για το Brent, το διεθνές benchmark. Έκτοτε οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ $44-$48 το βαρέλι έχοντας αφαιρέσει ένα βασικό κίνητρο στις εταιρείες για επενδύσεις στην έρευνα και παραγωγή σε νέα κοιτάσματα. Αναπόφευκτα η υποχώρηση των διεθνών τιμών έπληξε και τις έρευνες στην Ελλάδα, η οποία όπως αναφέραμε, επανέκαμψε στον τομέα του upstream μετά από πολύχρονη απουσία.
Όπως έχει ήδη επισημάνει το energia. gr, τους τελευταίους 10 μήνες έχουν αναβληθεί ή ματαιωθεί ερευνητικά και, γενικότερα, επενδυτικά σχέδια αξίαςάνω των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ οι περικοπές στις θέσεις εργασίας διεθνώς ανέρχονται ήδη σε 200.000 περίπου. Μάλιστα, η πτώση των επενδύσεων εκτιμάται ότι φέτος θα αγγίξει το 25% σε ετήσια βάση, δηλαδή ποσοστό το οποίο είναι το υψηλότερο εδώ και τριάντα χρόνια. Πρόκειται, άλλωστε, περί μιας περίπου καθημερινής πρακτικής για όλες τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο: λ.χ. μόλις προ ολίγων ημερών ηγαλλική Total - η οποία εμφανίζεται ως ενδιαφερόμενη και για τις ελληνικές παραχωρήσεις - ανακοίνωσε ότι προχωρεί σε πώληση περαιτέρω ποσοστού που κατέχει στο πεδίο Gina Krog στη Νορβηγία, δηλαδή σε μία από τις παραδοσιακότερεςχώρες - παραγωγούς υδρογονανθράκων. Νωρίτερα εφέτος είχε ανακοινώσει την πώληση του μεριδίου της στο πεδίο φυσικού αερίου Shah Deniz II στην Κασπία απ’ όπου ως γνωστό θα προμηθεύεται αέριο ο αγωγός TAP.
Δεν είναι άλλωστε άσχετη και η ουσιαστική αποτυχία του διαγωνισμού για τα θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο Πέλαγος και νοτίως της Κρήτης, όπου σε σύνολο 20 κατατέθηκαν προσφορές μόνο για 3, ενώτο αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει καν ανακοινώσει τα ονόματα των ενδιαφερομένων εταιρειών.Όπως επίσης και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι παγκοσμίως οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του downstream, δηλαδή στη διύλιση και στην εμπορία καυσίμων, αποφεύγουν συστηματικά τα τελευταία χρόνια τηνέκθεση τους στο κομμάτι του upstream,ακριβώς λόγω του αυξανόμενου ρίσκου τόσο για τους μετόχους τουςόσο και, προφανώς, για τους καταναλωτές καυσίμων, στους οποίους θα ήταν πιθανό να μετακυλιστεί ακριβώς το πάντα σημαντικό για τις έρευνες υδρογονανθράκων κόστος.
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το energia.gr, αυτή η νέα πετρελαϊκή πραγματικότητα έχει προκαλέσει προβληματισμό στους μετόχους και των δύο Ελληνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στις έρευνες. Αφενός μεν στα Ελληνικά Πετρέλαια, ακριβώς λόγω της έκθεσης του ομίλου σε μία νέα δραστηριότητα με σημαντικό ρίσκο και υπό αντίξοες συνθήκες, αφετέρου δε στην Energean Oil & Gas, τα έσοδα της οποίας από την πώληση πετρελαίου στον Πρίνο εξαρτώνται από τη διαμόρφωση των διεθνών τιμών.
Παρά το επικρατούν δυσμενές διεθνές περιβάλλον είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι οι δύο αυτές εταιρείες, ενωρίτερα εφέτος, έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό για τις χερσαίες περιοχές στη Δυτική Ελλάδα υποβάλλοντας μεταξύ τους τέσσερις προσφορές για τις παραχωρήσεις στην Αιτωλοακαρνανία, Β.Δ. Πελοπόννησο και Άρτα- Πρέβεζα. Ειρήσθω εν παρόδω ότι οι συγκεκριμένες προσφορές, με δεδομένο ότι ο διαγωνισμός εξέπνεε τον Φεβρουάριο, ουσιαστικά προετοιμάστηκαν από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες περί τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, δηλαδή με τις τιμές περί τα 70 δολάρια ανά βαρέλι, ήτοι περίπου 40% υψηλότερα σε σχέση με την περίοδο που διανύουμε.
Προφανώς, έχουμε ενώπιόν μας έναν, ακόμη, από τους λόγους για τους οποίους όπως επισημάναμε σε πρόσφατο άρθρο μας ότι η έρευνα υδρογονανθράκων στην Δυτική Ελλάδα βρίσκεται σε μία πραγματικά κρίσιμη καμπή. Καμπή η οποία επιβάλλει τόσο ρεαλιστικές προσεγγίσεις, μακριά από μαξιμαλισμούς εντυπωσιασμού, από όλους τους εμπλεκόμενους, όσο και την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση της διαδικασίας με πιστή τήρηση των όρων του διαγωνισμού ώστε να αποφευχθούν τριγμοί, αμφισβητήσεις, και αντεγκλήσεις. Ο στόχος θα πρέπει να παραμείνει η ταχύτερη δυνατή κατοχύρωση των παραχωρήσεων στις δύο ενδιαφερόμενες εταιρείες ώστε να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα στο διεθνή χώρο ότι η επιστροφή της Ελλάδας στις έρευνες υδρογονανθράκων είναι οριστική και υπάρχει συνέχεια και συνέπεια στην όλη προσπάθεια. Μία εικόνα που μόνο θετικά μηνύματα μπορεί να εκπέμψει ενισχύοντας έτσι το επενδυτικό προφίλ της χώρας σε μία περίοδο όπου αμφισβητείται ακόμη από πολλούς, η δυνατότητα της Ελλάδας να προσελκύσει επενδύσεις.
Πηγή energia.gr
Όμως παρά τις συστηματικές προσπάθειες και την αφοσίωση μίας μικρής ομάδας επιστημόνων και τεχνικών που πλαισιώνουν την ΕΔΕΥ, οι διαδικασίες σε πολιτικό επίπεδο καθυστέρησαν σημαντικά την κρίσιμη περίοδο 2013/2014 με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάσει το παράθυρο ευκαιρίας που υπήρχε εκείνη την περίοδο (2011-2014) λόγω των υψηλών τιμών αργού όπου η μέση ετήσια τιμή διαμορφώνετο σταθερά πάνω από τα $105 το βαρέλι. Από τον Ιούλιο το 2014 ξεκίνησε η πτώση των διεθνών τιμών με αποκορύφωμα τον Ιανουάριο εφέτος όπου αυτές έφθασαν λίγο κάτω από τα $40 το βαρέλι για το Brent, το διεθνές benchmark. Έκτοτε οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ $44-$48 το βαρέλι έχοντας αφαιρέσει ένα βασικό κίνητρο στις εταιρείες για επενδύσεις στην έρευνα και παραγωγή σε νέα κοιτάσματα. Αναπόφευκτα η υποχώρηση των διεθνών τιμών έπληξε και τις έρευνες στην Ελλάδα, η οποία όπως αναφέραμε, επανέκαμψε στον τομέα του upstream μετά από πολύχρονη απουσία.
Όπως έχει ήδη επισημάνει το energia. gr, τους τελευταίους 10 μήνες έχουν αναβληθεί ή ματαιωθεί ερευνητικά και, γενικότερα, επενδυτικά σχέδια αξίαςάνω των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ οι περικοπές στις θέσεις εργασίας διεθνώς ανέρχονται ήδη σε 200.000 περίπου. Μάλιστα, η πτώση των επενδύσεων εκτιμάται ότι φέτος θα αγγίξει το 25% σε ετήσια βάση, δηλαδή ποσοστό το οποίο είναι το υψηλότερο εδώ και τριάντα χρόνια. Πρόκειται, άλλωστε, περί μιας περίπου καθημερινής πρακτικής για όλες τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο: λ.χ. μόλις προ ολίγων ημερών ηγαλλική Total - η οποία εμφανίζεται ως ενδιαφερόμενη και για τις ελληνικές παραχωρήσεις - ανακοίνωσε ότι προχωρεί σε πώληση περαιτέρω ποσοστού που κατέχει στο πεδίο Gina Krog στη Νορβηγία, δηλαδή σε μία από τις παραδοσιακότερεςχώρες - παραγωγούς υδρογονανθράκων. Νωρίτερα εφέτος είχε ανακοινώσει την πώληση του μεριδίου της στο πεδίο φυσικού αερίου Shah Deniz II στην Κασπία απ’ όπου ως γνωστό θα προμηθεύεται αέριο ο αγωγός TAP.
Δεν είναι άλλωστε άσχετη και η ουσιαστική αποτυχία του διαγωνισμού για τα θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο Πέλαγος και νοτίως της Κρήτης, όπου σε σύνολο 20 κατατέθηκαν προσφορές μόνο για 3, ενώτο αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει καν ανακοινώσει τα ονόματα των ενδιαφερομένων εταιρειών.Όπως επίσης και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι παγκοσμίως οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του downstream, δηλαδή στη διύλιση και στην εμπορία καυσίμων, αποφεύγουν συστηματικά τα τελευταία χρόνια τηνέκθεση τους στο κομμάτι του upstream,ακριβώς λόγω του αυξανόμενου ρίσκου τόσο για τους μετόχους τουςόσο και, προφανώς, για τους καταναλωτές καυσίμων, στους οποίους θα ήταν πιθανό να μετακυλιστεί ακριβώς το πάντα σημαντικό για τις έρευνες υδρογονανθράκων κόστος.
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το energia.gr, αυτή η νέα πετρελαϊκή πραγματικότητα έχει προκαλέσει προβληματισμό στους μετόχους και των δύο Ελληνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στις έρευνες. Αφενός μεν στα Ελληνικά Πετρέλαια, ακριβώς λόγω της έκθεσης του ομίλου σε μία νέα δραστηριότητα με σημαντικό ρίσκο και υπό αντίξοες συνθήκες, αφετέρου δε στην Energean Oil & Gas, τα έσοδα της οποίας από την πώληση πετρελαίου στον Πρίνο εξαρτώνται από τη διαμόρφωση των διεθνών τιμών.
Παρά το επικρατούν δυσμενές διεθνές περιβάλλον είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι οι δύο αυτές εταιρείες, ενωρίτερα εφέτος, έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό για τις χερσαίες περιοχές στη Δυτική Ελλάδα υποβάλλοντας μεταξύ τους τέσσερις προσφορές για τις παραχωρήσεις στην Αιτωλοακαρνανία, Β.Δ. Πελοπόννησο και Άρτα- Πρέβεζα. Ειρήσθω εν παρόδω ότι οι συγκεκριμένες προσφορές, με δεδομένο ότι ο διαγωνισμός εξέπνεε τον Φεβρουάριο, ουσιαστικά προετοιμάστηκαν από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες περί τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, δηλαδή με τις τιμές περί τα 70 δολάρια ανά βαρέλι, ήτοι περίπου 40% υψηλότερα σε σχέση με την περίοδο που διανύουμε.
Προφανώς, έχουμε ενώπιόν μας έναν, ακόμη, από τους λόγους για τους οποίους όπως επισημάναμε σε πρόσφατο άρθρο μας ότι η έρευνα υδρογονανθράκων στην Δυτική Ελλάδα βρίσκεται σε μία πραγματικά κρίσιμη καμπή. Καμπή η οποία επιβάλλει τόσο ρεαλιστικές προσεγγίσεις, μακριά από μαξιμαλισμούς εντυπωσιασμού, από όλους τους εμπλεκόμενους, όσο και την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση της διαδικασίας με πιστή τήρηση των όρων του διαγωνισμού ώστε να αποφευχθούν τριγμοί, αμφισβητήσεις, και αντεγκλήσεις. Ο στόχος θα πρέπει να παραμείνει η ταχύτερη δυνατή κατοχύρωση των παραχωρήσεων στις δύο ενδιαφερόμενες εταιρείες ώστε να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα στο διεθνή χώρο ότι η επιστροφή της Ελλάδας στις έρευνες υδρογονανθράκων είναι οριστική και υπάρχει συνέχεια και συνέπεια στην όλη προσπάθεια. Μία εικόνα που μόνο θετικά μηνύματα μπορεί να εκπέμψει ενισχύοντας έτσι το επενδυτικό προφίλ της χώρας σε μία περίοδο όπου αμφισβητείται ακόμη από πολλούς, η δυνατότητα της Ελλάδας να προσελκύσει επενδύσεις.
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου