Πραγματική έκρηξη στην παγκόσμια αγορά ενέργειας προκαλεί η σταδιακή μεταστροφή και της Ρωσίας, σε ό,τι αφορά την εξαγωγή φυσικού αερίου, στην πιο ευέλικτη και στρατηγικά και οικονομικά επωφελή μέθοδο του υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG.
Η Ρωσία μελετά την απελευθέρωση των εξαγωγών LNG και σε άλλες εταιρείες, σπάζοντας το μέχρι σήμερα μονοπώλιο της Gazprom, καθώς κινδυνεύει να αμφισβητηθεί ο κυρίαρχος ρόλος της στην παγκόσμια αγορά ενέργειας.
Σε αυτή την κούρσα που έχει ξεκινήσει, η Gazprom στρέφεται ήδη στο LNG και φιλοδοξεί όπως δήλωσε ο ίδιος ο Αλ. Μίλερ να κατακτήσει το 15% της παγκόσμιας αγοράς από το 5% που κατέχει σήμερα. Και στο πλαίσιο αυτό δρομολογεί την κατασκευή σταθμού LNG στο Βλαδιβοστόκ με δυνατότητα 15 εκατ. κυβικών τόνων ετησίως και ενός ακόμη σταθμού LNG στην επαρχία του Λένινγκραντ δυνατότητας 10 εκατ. κυβικών τόνων από το 2018. Ο ρωσικός ενεργειακός κολοσσός στρέφεται υποχρεωτικά στο LNG καθώς το 2012 είδε να μειώνεται στο 1/3 η εμπορική αξία της εταιρείας και πλέον η κατεύθυνση προς τις αγορές της Κίνας και της Ιαπωνίας φαίνεται να είναι μονόδρομος.
Η Ρωσία υποχρεώνεται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, καθώς νέα κοιτάσματα που εντοπίζονται στην Ανατολική Αφρική αλλά και η προοπτική γενικευμένης εκμετάλλευσης του σχιστολιθικού φυσικού αερίου (μεγάλα κοιτάσματα έχουν ήδη εντοπισθεί και στην Κίνα) απειλούν τον βασικό πυλώνα της ρωσικής προσπάθειας για επανάκαμψη σε ρόλο υπερδύναμης.
Εξάλλου η στροφή στο LNG δεν είναι άσχετη και με την αλλαγή ενεργειακού προσανατολισμού πολλών χώρων, που κατασκευάζουν τερματικούς σταθμούς LNG, μεταξύ αυτών το Πακιστάν, η Ουρουγουάη, το Σαλβαδόρ, η Νότια Αφρική, το Μπαχρέιν, η Κροατία, οι Φιλιππίνες, η Τζαμάικα και η Λιθουανία...
Οι Έλληνες εφοπλιστές έχοντας προβλέψει τις εξελίξεις έγκαιρα παίρνουν θέση στην κούρσα του LNG. Ήδη το 50% των νέων πλοίων LNG που κατασκευάζονται ανήκουν σε οκτώ Έλληνες εφοπλιστές, μια επένδυση που αγγίζει τα 8,5 δισ. δολάρια και προστίθεται στα 4 δισ. δολάρια που είχαν επενδυθεί σε LNG πλοία την περίοδο 2008-2011.
Στα ναυπηγεία της Κορέας που εξειδικεύονται στη ναυπήγηση πλοίων LNG, από τα 82 νέα πλοία τα 38 ανήκουν σε Έλληνες εφοπλιστές. Η Maran Gas Maritime της οικογένειας Αγγελικούση έχει παραγγείλει 11 τάνκερ, η GASLOG του Π. Λιβανού 8 τάνκερ, η DYNAGAS της οικογένειας Προκοπίου 7 τάνκερ και η Cardiff Maritime του Γ. Οικονόμου 4 τάνκερ. Το γεγονός ότι κάθε τέτοιο τάνκερ κοστίζει περίπου 250 εκατ. δολάρια καθώς και το ότι στην τεράστια αυτή επένδυση τοποθετούν τα κεφάλαιά τους κορυφαίοι τραπεζικοί οργανισμοί, αποτελεί μια μορφή «ψήφου εμπιστοσύνης» στο LNG. Η ρωσική NOVATEK έχει παραγγείλει στα ναυπηγεία της DAEWOO της Κορέας 16 τάνκερ LNG. Από την πλευρά της η Κύπρος αποτελεί πια μοντέλο για τον τρόπο που συστηματικά οργανώθηκε η έρευνα, ο εντοπισμός και η δρομολόγηση της εμπορικής εκμετάλλευσης κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της.
Η κυπριακή κυβέρνηση ήδη υπέγραψε MOU με τις εταιρείες Noble Energy και τις ισραηλινές Anver και Delek και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις μαζί τους με στόχο να υπογραφεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013 η συμφωνία για την κατασκευή στο Βασιλικό της Κύπρου του σταθμού LNG για την υγροποίηση και εξαγωγή του φυσικού αερίου, κατ' αρχάς εκείνου που θα αντληθεί από το κοίτασμα της Αφροδίτης.
Το ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο του MOU είναι ότι προβλέπεται η «δυνατότητα επέκτασης της μονάδας LNG ώστε να καλυφθούν και κοιτάσματα που θα ανακαλυφθούν σε άλλα Οικόπεδα της Κύπρου ή σε γειτονικές χώρες», αναφορά που ανοίγει τον δρόμο για τη διοχέτευση και του ισραηλινού φυσικού αερίου στο Βασιλικό.
Οι τρεις εταιρείες που ελέγχουν και το ισραηλινό κοίτασμα του Λεβιάθαν δεν έχουν ιδιαίτερη εμπειρία στο υγροποιημένο φυσικό αέριο, άλλα τον ρόλο αυτό καλύπτει η αυστραλιανή Woodside, η όποια έχει συμμετοχή 30% στο Λεβιάθαν και θεωρείται από τις κορυφαίες εταιρείες στον κόσμο στην τεχνολογία LNG.
Η ίδια η Woodside όμως την περασμένη εβδομάδα εξέφρασε δημοσίως το ενδιαφέρον της για συμμετοχή στο πρόγραμμα κατασκευής του σταθμού LNG στο Βασιλικό, στέλνοντας μήνυμα και προς το Τελ Αβίβ που αφού ανακοίνωσε ότι θα επιτρέψει τελικά μικρότερη από όση αναμενόταν ποσότητα φυσικού αερίου προς εξαγωγή, τώρα έχει εμπλακεί σε εσωτερικές διαμάχες για το πώς θα γίνει η εξαγωγή, αλλά και με αιτήματα για επιβολή αυστηρών περιβαλλοντικών κανόνων.
Η Gazprom και οι άλλοι
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ρωσικών εταιρειών για την αγορά φυσικού αερίου φθάνει στα όρια του ανοικτού πολέμου, καθώς ήδη οι εταιρείες Rosneft και Novatek έχουν λάβει εγκαίρως θέσεις απειλώντας την κυρίαρχη θέση της Gazprom. Η Novatek έχοντας τα δικαιώματα του γιγαντιαίου κοιτάσματος της χερσονήσου Yamal στην Αρκτική έχει δεχθεί τη συμμετοχή της Κίνας με ποσοστό 20% στον σταθμό LNG που έχει σχεδιάσει να κατασκευάσει με δυνατότητα παράγωγης 16,5 εκατ. κυβικών τόνων μετά το 2018.
Αλλά και η Rosneft, που διαχειρίζεται εκτός των άλλων από κοινού με την Exxon Mobil το κοίτασμα Sakhalin, έχει ήδη στραφεί προς την Ιαπωνία για να διαθέσει υπό μορφή LNG τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου.
(από την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", 07/07/2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου