Το εν εξελίξει πυρηνικό ατύχημα στους τέσσερις αντιδραστήρες του συγκροτήματος Φουκουσίμα, μετά τον καταστροφικό σεισμό των 9 Ρίχτερ στις 11 Μαρτίου και του γιγάντιου τσουνάμι που ακολούθησε, μας έχει φέρει αντιμέτωπους για μία ακόμη φορά με την άβολη αλήθεια της επικινδυνότητας των πυρηνικών αντιδραστήρων που χρησιμοποιούνται για παραγωγή ηλεκτρισμού. Οι οδυνηρές συνέπειες από την ανεξέλεγκτη έκκληση ραδιενέργειας και οι ανυπολόγιστες επιπτώσεις από μία ενδεχόμενη τήξη του πυρήνα των αντιδραστήρων σε περίπτωση ατυχήματος, όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Φουκουσίμα, δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για το πόσο ενδεδειγμένη είναι από άποψη ασφάλειας η επιλογή της πυρηνικής ενέργειας για την κάλυψη σε μακροχρόνιο βάση των ενεργειακών αναγκών της ανθρωπότητας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κοινωνία μας έχει βρεθεί αντιμέτωπη με το φάσμα του πυρηνικού ολέθρου από την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Να θυμίσουμε το ατύχημα στον αντιδραστήρα του Three Miles Island της Πενσυλβανία στις ΗΠΑ το 1979, το πολύνεκρο ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία, (τότε πρώην Σοβιετική Ένωση) το 1986 και μια σειρά από άλλα μικρότερα ατυχήματα ιδίως σε πυρηνικούς σταθμούς στην Ιαπωνία την τελευταία 10ετία. Ανεξάρτητα από το εάν οι παρούσες προσπάθειες ψύξης των αντιδραστήρων στην Φουκουσίμα πετύχουν στο να ελέγξουν την διαρροή ραδιενέργειας ή τελικά οδηγηθούμε στην λύση ταφής των καταστραμμένων αντιδραστήρων, το σημερινό ατύχημα είναι από τα πλέον σοβαρά που έχει αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα έχοντας ήδη βαθμολογηθεί 5ο στην επτάβαθμη κλίμακα INES.
Η καταστροφή στην Φουκουσίμα συνέβη γιατί ουδείς είχε τολμήσει να φανταστεί ότι μπορούσε να εκδηλωθεί ένας τρομακτικός σεισμός της κλίμακας 9,0 Ρίχτερ λίγα χιλιόμετρα σε απόσταση από τον πυρηνικό σταθμό. Και ως εκ τούτου ουδείς είχε υπολογίσει θεμελιώσεις και αντοχές υλικών, συστημάτων και σωληνώσεων για τόσο υψηλούς κραδασμούς και ταλαντώσεις. Και εάν είχε τότε το κόστος θα ήτο τελείως απαγορευτικό και ουδέποτε το πυρηνικό συγκρότημα Φουκουσίμα θα είχε κατασκευασθεί με τις σημερινές προδιαγραφές και στην συγκεκριμένη τοποθεσία. Και αυτή η παρατήρηση είναι ίσως αυτή που προδικάζει το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας. Δηλαδή εάν επιθυμούμε να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην πυρηνική ενέργεια τότε είμαστε υποχρεωμένοι με κάθε τρόπο να βελτιώσουμε σημαντικά τις προδιαγραφές ασφαλείας, το οποίο και ασφαλώς θα μας οδηγήσει σε πολύ υψηλότερο κόστος για την κατασκευή και λειτουργία πυρηνικών μονάδων.
Σήμερα η πυρηνική ενέργεια μετά 60 χρόνια αξιοποίησης για ειρηνικούς στόχους, καλύπτει σχεδόν το 6,0% της παγκόσμιας πρωτογενούς ενεργειακής ζήτησης και το 13% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Λειτουργούν συνολικά 442 πυρηνικοί σταθμοί ανά την υφήλιο, 54 εκ των οποίων στην Ιαπωνία ενώ 62 ευρίσκονται υπό κατασκευή σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία και ΝΑ Ασία. Ακόμα 287 πυρηνικοί αντιδραστήρες για ηλεκτροπαραγωγή είναι σε διάφορα στάδια σχεδίασης και αδειοδότησης.
Η υψηλή συμμετοχή της πυρηνικής ενέργειας στην κάλυψη των αναγκών ηλεκτροπαραγωγής μεγάλων βιομηχανοποιημένων χωρών όπως η Γαλλία (75%), η Νότιος Κορέα (35%), Ιαπωνία (29%), Γερμανία (28%), ΗΠΑ (20%), Βρετανία (18%) κ.α. και με την Κίνα ήδη να κατασκευάζει 27 νέους αντιδραστήρες για να αντιμετωπίσει την ακόρεστη δίψα της για ενέργεια, καθιστούν την πυρηνική επιλογή αδιαπραγμάτευτη στην εξέλιξη του παγκόσμιου ενεργειακού μίγματος. Όμως η πυρηνική ενέργεια αποτελεί αναπόφευκτη επιλογή για έναν ακόμη λόγο αφού είναι η μόνη καθαρή πηγή ενέργειας που μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά και σε μεγάλη κλίμακα στην αποδέσμευσή μας από τον άνθρακα. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) σε όσο μεγάλη κλίμακα και εάν αναπτυχθούν, λόγω της μη συνεχούς παραγωγής ενέργειας που προσφέρουν, δεν μπορούν από μόνες τους να καλύψουν τις μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη. Ως εκ τούτου η συνεργασία ΑΠΕ και πυρηνικής ενέργειας είναι αναπόφευκτη για να εξασφαλίσει το ενεργειακό μας μέλλον.
Κάθε συζήτηση για κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, υπό την επήρεια του σημερινού τραγικού ατυχήματος στην Ιαπωνία, είναι όχι μόνο παράλογη από πλευράς υλοποίησης αλλά και οικονομικά ασύμφορη. Πολύνεκρα ατυχήματα υπήρξαν και θα υπάρξουν στην προσπάθεια του ανθρώπου να δαμάσει τις δυνάμεις της φύσεως προς ίδιο όφελος και όχι μόνο στην πυρηνική ενέργεια. Να υπενθυμίσουμε ότι κάθε χρόνο σημειώνονται εκατοντάδες εάν όχι χιλιάδες θάνατοι στον τομέα της διαχείρισης ενέργειας τόσο στην εξόρυξη άνθρακα, σε υδροηλεκτρικά έργα (π.χ. 26.000 νεκροί στην Κίνα το 1975 από την καταστροφή του υδροηλεκτρικού φράγματος του Bangiao) και κατασκευή μεγάλων έργων. Η καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα θα πρέπει όχι τόσο να μας αποθαρρύνει όσο να μας προβληματίσει και να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά το ρίσκο που εμπεριέχουν όλες ανεξαρτήτως οι μεγάλες μονάδες παραγωγής ενέργειας, που χωρίς αυτές όμως δεν μπορεί να λειτουργήσουν οι υποδομές, που όλοι έχουμε συνηθίσει και απαιτούμε μάλιστα, στο πλαίσιο ύπαρξης του σημερινού τεχνολογικού μας πολιτισμού.
Πηγή energia.gr
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κοινωνία μας έχει βρεθεί αντιμέτωπη με το φάσμα του πυρηνικού ολέθρου από την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Να θυμίσουμε το ατύχημα στον αντιδραστήρα του Three Miles Island της Πενσυλβανία στις ΗΠΑ το 1979, το πολύνεκρο ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία, (τότε πρώην Σοβιετική Ένωση) το 1986 και μια σειρά από άλλα μικρότερα ατυχήματα ιδίως σε πυρηνικούς σταθμούς στην Ιαπωνία την τελευταία 10ετία. Ανεξάρτητα από το εάν οι παρούσες προσπάθειες ψύξης των αντιδραστήρων στην Φουκουσίμα πετύχουν στο να ελέγξουν την διαρροή ραδιενέργειας ή τελικά οδηγηθούμε στην λύση ταφής των καταστραμμένων αντιδραστήρων, το σημερινό ατύχημα είναι από τα πλέον σοβαρά που έχει αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα έχοντας ήδη βαθμολογηθεί 5ο στην επτάβαθμη κλίμακα INES.
Η καταστροφή στην Φουκουσίμα συνέβη γιατί ουδείς είχε τολμήσει να φανταστεί ότι μπορούσε να εκδηλωθεί ένας τρομακτικός σεισμός της κλίμακας 9,0 Ρίχτερ λίγα χιλιόμετρα σε απόσταση από τον πυρηνικό σταθμό. Και ως εκ τούτου ουδείς είχε υπολογίσει θεμελιώσεις και αντοχές υλικών, συστημάτων και σωληνώσεων για τόσο υψηλούς κραδασμούς και ταλαντώσεις. Και εάν είχε τότε το κόστος θα ήτο τελείως απαγορευτικό και ουδέποτε το πυρηνικό συγκρότημα Φουκουσίμα θα είχε κατασκευασθεί με τις σημερινές προδιαγραφές και στην συγκεκριμένη τοποθεσία. Και αυτή η παρατήρηση είναι ίσως αυτή που προδικάζει το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας. Δηλαδή εάν επιθυμούμε να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην πυρηνική ενέργεια τότε είμαστε υποχρεωμένοι με κάθε τρόπο να βελτιώσουμε σημαντικά τις προδιαγραφές ασφαλείας, το οποίο και ασφαλώς θα μας οδηγήσει σε πολύ υψηλότερο κόστος για την κατασκευή και λειτουργία πυρηνικών μονάδων.
Σήμερα η πυρηνική ενέργεια μετά 60 χρόνια αξιοποίησης για ειρηνικούς στόχους, καλύπτει σχεδόν το 6,0% της παγκόσμιας πρωτογενούς ενεργειακής ζήτησης και το 13% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Λειτουργούν συνολικά 442 πυρηνικοί σταθμοί ανά την υφήλιο, 54 εκ των οποίων στην Ιαπωνία ενώ 62 ευρίσκονται υπό κατασκευή σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία και ΝΑ Ασία. Ακόμα 287 πυρηνικοί αντιδραστήρες για ηλεκτροπαραγωγή είναι σε διάφορα στάδια σχεδίασης και αδειοδότησης.
Η υψηλή συμμετοχή της πυρηνικής ενέργειας στην κάλυψη των αναγκών ηλεκτροπαραγωγής μεγάλων βιομηχανοποιημένων χωρών όπως η Γαλλία (75%), η Νότιος Κορέα (35%), Ιαπωνία (29%), Γερμανία (28%), ΗΠΑ (20%), Βρετανία (18%) κ.α. και με την Κίνα ήδη να κατασκευάζει 27 νέους αντιδραστήρες για να αντιμετωπίσει την ακόρεστη δίψα της για ενέργεια, καθιστούν την πυρηνική επιλογή αδιαπραγμάτευτη στην εξέλιξη του παγκόσμιου ενεργειακού μίγματος. Όμως η πυρηνική ενέργεια αποτελεί αναπόφευκτη επιλογή για έναν ακόμη λόγο αφού είναι η μόνη καθαρή πηγή ενέργειας που μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά και σε μεγάλη κλίμακα στην αποδέσμευσή μας από τον άνθρακα. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) σε όσο μεγάλη κλίμακα και εάν αναπτυχθούν, λόγω της μη συνεχούς παραγωγής ενέργειας που προσφέρουν, δεν μπορούν από μόνες τους να καλύψουν τις μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη. Ως εκ τούτου η συνεργασία ΑΠΕ και πυρηνικής ενέργειας είναι αναπόφευκτη για να εξασφαλίσει το ενεργειακό μας μέλλον.
Κάθε συζήτηση για κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, υπό την επήρεια του σημερινού τραγικού ατυχήματος στην Ιαπωνία, είναι όχι μόνο παράλογη από πλευράς υλοποίησης αλλά και οικονομικά ασύμφορη. Πολύνεκρα ατυχήματα υπήρξαν και θα υπάρξουν στην προσπάθεια του ανθρώπου να δαμάσει τις δυνάμεις της φύσεως προς ίδιο όφελος και όχι μόνο στην πυρηνική ενέργεια. Να υπενθυμίσουμε ότι κάθε χρόνο σημειώνονται εκατοντάδες εάν όχι χιλιάδες θάνατοι στον τομέα της διαχείρισης ενέργειας τόσο στην εξόρυξη άνθρακα, σε υδροηλεκτρικά έργα (π.χ. 26.000 νεκροί στην Κίνα το 1975 από την καταστροφή του υδροηλεκτρικού φράγματος του Bangiao) και κατασκευή μεγάλων έργων. Η καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα θα πρέπει όχι τόσο να μας αποθαρρύνει όσο να μας προβληματίσει και να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά το ρίσκο που εμπεριέχουν όλες ανεξαρτήτως οι μεγάλες μονάδες παραγωγής ενέργειας, που χωρίς αυτές όμως δεν μπορεί να λειτουργήσουν οι υποδομές, που όλοι έχουμε συνηθίσει και απαιτούμε μάλιστα, στο πλαίσιο ύπαρξης του σημερινού τεχνολογικού μας πολιτισμού.
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου