Έντονη κινητικότητα και πόλεμος δηλώσεων παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες στον αγώνα δρόμου για την υλοποίηση των αγωγών South Stream και Nabucco. Η αρχή έγινε με την ανακοίνωση της συμφωνίας χρηματοδότησης του δεύτερου, η οποία οριστικοποιήθηκε την Δευτέρα, 6/9, ενώ η Ρωσία δεν έχασε χρόνο και αντέδρασε προχωρώντας σε συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν για την αγορά φυσικού αερίου. Ο ίδιος ο κ. Πούτιν δήλωσε για μια ακόμη φορά ότι ο Nabucco δεν διαθέτει επαρκείς πηγές για την τροφοδοσία του, θυμίζοντας έτσι στους Ευρωπαίους ποιος είναι το «αφεντικό» στο φυσικό αέριο.
Το Αζερμπαϊτζάν είναι μια χώρα-κλειδί για τις προοπτικές του Nabucco, η κοινοπραξία του οποίου «ποντάρει» ιδιαίτερα στα κοιτάσματα της Κασπίας για την κάλυψη των αναγκών σε αέριο. Το Μπακού όμως έχει προχωρήσει σε συμφωνίες εξαγωγών με την Τουρκία, αλλά και τη Μόσχα, μειώνοντας έτσι τις διαθέσιμες ποσότητες προς την Ευρώπη. Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση σε άλλες χώρες της Κεντρικής Ασίας, οι οποίες θα μπορούσαν να προμηθεύσουν με αέριο τον Nabucco, προβληματίζοντας έτσι τον όμιλο που έχει αναλάβει την υλοποίησή του. Το γεγονός ότι κορυφαία τραπεζικά ιδρύματα όπως η Παγκόσμια Τράπεζα έδωσαν αρχικά τη σύμφωνη γνώμη τους για τη χρηματοδότηση είναι μια επιτυχία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι το μέλλον του αγωγού είναι εξασφαλισμένο.
Την ίδια στιγμή, το Κρεμλίνο έχει αντιληφθεί την βαρύτητα των εξελίξεων και δραστηριοποιείται σε επιχειρηματικό και διπλωματικό επίπεδο προς μια αντίδραση που θα ενισχύσει τον αγωγό South Stream. Ο ρωσικός αγωγός ούτως ή άλλως βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τον Nabucco, καθώς έχουν υπογραφεί ήδη οι διακρατικές συμφωνίες για την κατασκευή του με όλα τα κράτη στην Κεντρική και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ενώ η ίδια η Μόσχα εγγυάται για τις ποσότητες αερίου που θα μεταφέρονται. Αγκάθι πάντως για την Gazprom και το Κρεμλίνο αποτελεί η αμφίσημη στάση χωρών όπως η Βουλγαρία, η κυβέρνηση της οποίας από τη μια διαβεβαιώνει για την ολοκλήρωση του South Stream και από την άλλη υποστηρίζει και τον Nabucco.
Οι συνθήκες στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου είναι τέτοιες ώστε κρίνεται αμφίβολη η βιωσιμότητα και των δύο αγωγών, οι οποίοι είναι σχεδιασμένοι να μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες σε μια σχεδόν κορεσμένη Ευρώπη. Η τιμή του αερίου κυμαίνεται εδώ και μήνες σε αρκετά χαμηλά επίπεδα, ενώ το εισαγόμενο LNG από το Κατάρ και η στροφή πολλών κρατών στην κατασκευή τερματικών LNG αποτελεί εν δυνάμει απειλή. Όπως σημειώνουν παράγοντες του ενεργειακού τομέα, η αβεβαιότητα οδηγεί στη σκέψη ότι ο αγωγός εκείνος που θα κατασκευαστεί πρώτος θα έχει και τις καλύτερες πιθανότητες εμπορικής επιτυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου