Στροφή προς τις λεγόμενες «πράσινες» μορφές ενέργειας από την Τουρκία, το Ισραήλ αλλά ακόμη και από τον Λίβανο σηματοδοτεί συμπτωματικά (;) το πρόσφατο «πέρασμα» από την περιοχή της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, η οποία πάντως δεν άφησε και την Ελλάδα έξω από το πλαίσιο των «ενδιαφερόντων» της σε αυτόν τον τομέα.Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία, εκτός από «ενεργειακός κόμβος» όσον αφορά τους αγωγούς φυσικού αερίου που θα διέρχονται το έδαφός της, προκειμένου να τροφοδοτηθεί η ευρωπαϊκή αγορά με αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν και ενδεχομένως το Ιράν, φιλοδοξεί να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα «λιμάνια ηλιακής ενέργειας» στον κόσμο. Το μόνο που της λείπει είναι οι επενδύσεις.
Με σκοπό λοιπόν την προσέλκυση κεφαλαίων, το νέο νομοθετικό πλαίσιο που προώθησε η τουρκική κυβέρνηση και αφορά την αγορά ενέργειας δίνει τα κίνητρα σε όποιον ενδιαφέρεται να στραφεί προς αυτήν.
Η ανταπόκριση φαίνεται πως υπήρξε άμεση, τουλάχιστον αυτό προκύπτει από δηλώσεις του εμπορικού ακόλουθου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αγκυρα, Μικαέλ Λάλι.
«Αμερικανικές εταιρείες είναι πρόθυμες να επενδύσουν σε έργα φωτοβολταϊκών στην Τουρκία», σημειώνει, ενθυμούμενος πως η αμερικανική Eximbank έχει ήδη χορηγήσει δάνειο 1 δισ. δολαρίων στην Τουρκία για την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Sabah, αναμένεται να επισκεφθούν τη χώρα μέχρι τον Νοέμβριο εκπρόσωποι 15 αμερικανικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, «προκειμένου να αδράξουν επενδυτικές ευκαιρίες».
Απαγκίστρωση από το πετρέλαιο
Παράλληλα, έχουν γίνει γνωστές και οι προθέσεις της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία επιδιώκει να διασφαλίσει την επάρκεια της εγχώριας αγοράς ηλεκτρισμού, αναζητώντας να διαφοροποιήσει τις πηγές ενέργειας (σταδιακή «απαγκίστρωση» από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο).
Στο πλαίσιο αυτό, σχεδιάζει την κατασκευή του πρώτου «Ηλιακού Πάρκου» της χώρας -πρόκειται για το μεγαλύτερο τεχνολογικό πάρκο ηλιακής ενέργειας στην περιοχή- στην Αττάλεια. Το ενδιαφέρον της όμως στρέφεται και στον χώρο της γεωθερμίας.
Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, εντάσσεται και η πρόσφατη έναρξη λειτουργίας ενός γεωθερμικού πεδίου (του τέταρτου από πλευράς θερμοκρασίας στον κόσμο), ικανού να τροφοδοτήσει έως και 7.000 νοικοκυριά με 100 εκατ. kWh τον χρόνο, στην πόλη Μαγνησία στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας.
Αυτή τη στιγμή στην Τουρκία βρίσκονται σε εξέλιξη επενδύσεις για ηλεκτροπαραγωγή σε συνολικά 11 πεδία, ενώ έχει προχωρήσει η διαδικασία για την προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού για 3 ακόμη γεωθερμικά πεδία, έναντι 95 εκατ. δολαρίων.
Αναμένεται δε η προκήρυξη για άλλα 29 πεδία.
Εως το 2023, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, η χώρα στοχεύει σε εγκατεστημένη γεωθερμική ισχύ γύρω στα 600 MW. Το «ζωηρό» ενδιαφέρον που επιδεικνύουν λοιπόν εταιρείες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού για την περιοχή και τον κλάδο των ΑΠΕ είναι αδιαμφισβήτητο.
Επενδύσεις στην Ελλάδα
*Η ίδια η Χίλαρι Κλίντον, κατά την επίσκεψή της στη χώρα μας, μετέφερε το μήνυμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «βλέπουν» μεγάλες ευκαιρίες για επενδύσεις στην Ελλάδα στον τομέα των ΑΠΕ, στα φωτοβολταϊκά συστήματα, καθώς και στα θαλάσσια αιολικά πάρκα.
«Θέλουμε να δούμε περισσότερες αμερικανικές επιχειρήσεις να επενδύουν στην Ελλάδα», δήλωσε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας όμως την ανάγκη να υπάρξουν νέες δομές αλλά και νέοι θεσμοί -οι οποίοι, όπως φαίνεται, διαμορφώνονται σταδιακά αλλά σταθερά με την εφαρμογή των όσων ορίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- που θα ευνοήσουν την προσέλευσή τους.
*Το Τελ Αβίβ, από την άλλη πλευρά, όπως επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές, εύχεται οι νέες «οικολογικές» πηγές ενέργειας να «πρασινίσουν» τη χώρα, αποβλέποντας στη σταδιακή αποδυνάμωση των πετρελαιοπαραγωγών γειτόνων του.
Κανείς -ούτε βεβαίως οι αμερικανικές εταιρείες υδρογονανθράκων- δεν παραβλέπουν τη σημασία ούτε και τα κέρδη που θα αποφέρουν τα προσφάτως ανακαλυφθέντα στη ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου αξιόλογα κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Τα οφέλη όμως από τις ΑΠΕ φαίνεται πως είναι εξίσου, αν όχι για ορισμένους ακόμη περισσότερο, σημαντικά.
Στόχος, πάντως, της ισραηλινής κυβέρνησης είναι η αξιοποίηση των ευκαιριών, με σκοπό την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου.
Για τον σκοπό αυτό η ισραηλινή κυβέρνηση στηρίζει, αποδεσμεύοντας σημαντικά κεφάλαια κάθε χρόνο (τον περασμένο Νοέμβριο ενέκρινε κονδύλι της τάξης των 600 εκατ. δολαρίων, με ορίζοντα δεκαετίας) την έρευνα για τη βελτίωση της ήδη υπάρχουσας τεχνολογίας που τις συνοδεύει, επιδιώκοντας να καταστεί πολύ σύντομα «παγκόσμιος ηγέτης στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας», όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά.
*Στο ίδιο μήκος κύματος φαίνεται πως κινείται και ο «μικρός» Λίβανος, ο οποίος όμως προβαίνει παράλληλα σε διεθνές επίπεδο σε όλα τα απαραίτητα βήματα, προκειμένου να διεκδικήσει (και να διασφαλίσει ότι θα λάβει και εκείνος το μερίδιό του) όσα θεωρεί πως του αναλογούν από την αξιοποίηση των φυσικών πόρων της Μεσογείου.
Η χώρα του Κέδρου υποχρεώνεται αυτή τη στιγμή να εισάγει σχεδόν το 96% των αναγκών της σε πετρέλαιο.
Πιο σοβαρό όμως θεωρείται το ότι δεν υπάρχει καμία στοχευμένη πολιτική που να αποσκοπεί στην αλλαγή του υπάρχοντος σκηνικού.
Τελευταία, όμως, η Βηρυτός έχει κάνει κάποια δειλά βήματα για την προσέλκυση επενδυτικού ενδιαφέροντος στον τομέα της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, εάν ο Λίβανος εκμεταλλευόταν τις «πράσινες» αυτές μορφές ενέργειας, θα μπορούσε να καλύψει το 75% των αναγκών τής χώρας σε ηλεκτρικό ρεύμα, παράγοντας έως και 6,1 GW.
Προς το παρόν, όμως, η κυβέρνηση του Λιβάνου διατηρεί πιο μετριοπαθείς στόχους. Επιδιώκει οι ΑΠΕ να καλύψουν έως το 2020 το 12% της ηλεκτροπαραγωγής.
(από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου