Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Γ. Παπακωνσταντίνου: Οι Προκλήσεις στην Περιβαλλοντική Αδειοδότηση


Ομιλία απηύθυνε ο υπουργός ΠΕΚΑ, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, με αφορμή την παρουσίαση του νομοσχεδίου «Περιβαλλοντική Αδειοδότηση Έργων και Δραστηριοτήτων, Ρύθμιση Αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία Περιβαλλοντικού Ισοζυγίου».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α: Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων
«Θα ήθελα να ξεκινήσω την παρουσίαση του πρώτου μέρους του σχεδίου νόμου με ένα στοιχείο που εγώ το θεωρώ συγκλονιστικό:
Στην Ελλάδα κάθε χρόνο κατατίθενται 21.500 φάκελοι στις υπηρεσίες (αποκεντρωμένες και κεντρικές) για κάποιου είδους περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Η αμέσως επόμενη χώρα είναι η Γαλλία με έξι φορές περισσότερο πληθυσμό από την Ελλάδα και 8,5 φορές μεγαλύτερο ΑΕΠ. Περίπου 4.000 φάκελοι για περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Γιατί συμβαίνει αυτό στην χώρα μας;
Το καθεστώς περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην χώρα μας όπως λειτουργεί σήμερα είναι ένα ακόμη ημίμετρο για να αποφύγουμε δύο δύσκολα έργα:
Α. να οριοθετήσουμε και να δώσουμε κανόνες στις χρήσεις γης
Β. Δεύτερον να διαμορφώσουμε ουσιαστικούς μηχανισμούς ελέγχου
Παρόλα αυτά ούτε το περιβάλλον προστατεύσαμε καλύτερα, ενώ ταυτόχρονα δημιουργήσαμε ένα ακόμη τεράστιο γραφειοκρατικό και διοικητικό βάρος για την οικονομία και το κράτος και φυσικά τους πολίτες.
Δημιουργήσαμε μία ακόμη εστία καθυστέρησης και εμποδίων στην οικονομική δραστηριότητα και συχνά μία ακόμη εστία συναλλαγής με το δημόσιο (σε κάποιες περιπτώσεις διαφθοράς) και αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των πολιτών και των επιχειρήσεων.
Στόχος της νομοθετικής παρέμβασης που εισάγουμε σήμερα για συζήτηση στην Βουλή είναι η διαμόρφωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου γύρω από την περιβαλλοντική αδειοδότηση που να διασφαλίζει τα εξής:
-Ξεκάθαρους κανόνες και διαφάνεια
-Ταχύτερες διαδικασίες αδειοδότησης
-Ουσιαστική περιβαλλοντική προστασία με παρακολούθηση της εγκατάστασης καθόλη τη διάρκεια της λειτουργίας της μέσα από την αναβάθμιση και την ενδυνάμωση του ρόλου του περιβαλλοντικού ελέγχου.

Ξεκάθαροι κανόνες και διαφάνεια
Με το σχέδιο νόμου προχωράμε σε σημαντικές παρεμβάσεις που ξεκαθαρίζουν το τοπίο και διευκολύνουν το έργο της περιβαλλοντικής μελέτης και περιβαλλοντικής αδειοδότησης όπως:
·Ξεκάθαρη κατάταξη των έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες βαρύτητας επιπτώσεων στο περιβάλλον (A1,A2 καιB) σύμφωνα με τα κριτήρια της σχετικής Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Για ένα πολύ μεγάλο αριθμό δραστηριοτήτων πλέον εκδίδονται πρότυποι περιβαλλοντικοί όροι τους οποίους πρέπει να τηρεί η εγκατάσταση χωρίς να απαιτείται διεξαγωγή μελέτης.
·Σαφής καθορισμός του περιεχομένου των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των απαιτούμενων δικαιολογητικών ανά υποκατηγορία (Α1 ή Α2) και ανά ομάδα έργων/δραστηριοτήτων, όπως επίσης και του περιεχομένου των αποφάσεων έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα συντάσσονται σε τυποποιημένη βάση και όπου είναι εφικτό υπό μορφή πινάκων και προεπιλεγμένων απαντήσεων (check list), ώστε να διασφαλιστεί η αρτιότητα τους.
·Ανάρτηση των αποφάσεων έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) στο διαδίκτυο, σε ειδικό δικτυακό τόπο, προκειμένου κάθε ενδιαφερόμενος πολίτης ή οργανισμός, να αποκτήσει πλήρη, λεπτομερή και ανεμπόδιστη πρόσβαση και γνώση των αποφάσεων.

Ταχύτερες διαδικασίες
Με το σχέδιο νόμου προχωράμε σε καινοτομίες που στοχεύουν στη δραστική μείωση του χρόνου αδειοδότησης όπως:
·Μείωση των έργων και δραστηριοτήτων για τα οποία απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση.
·Κατάργηση των συνυπογραφών άλλων Υπουργών (διαδικασία που συνήθως διαρκεί 2-3 μήνες)
·Κατάργηση αλληλοεπικαλυπτόμενων αδειοδοτήσεων (όπως π.χ. η άδεια διάθεσης λυμάτων και οι άδειες διαχείρισης αποβλήτων κλπ.). Οι άδειες αυτές ενσωματώνονται στην απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
·Αποφόρτιση των υπηρεσιών δίνοντας την δυνατότητα αξιολόγησης των μελετών από σώμα πιστοποιημένων αξιολογητών (ιδιωτών) επικουρικά των υπηρεσιών, οι οποίοι θα εισηγούνται στις αρμόδιες υπηρεσίες το σχέδιο απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Θα επιλέγονται με σύστημα ηλεκτρονικής κλήρωσης από την αρμόδια υπηρεσία. Το κόστος των υπηρεσιών τους καλύπτεται από ειδικό παράβολο που πληρώνει ο φορέας του έργου/δραστηριότητας.
·Υποχρέωση σύνταξης της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ανεξαρτήτως του αν έχουν γνωμοδοτήσει όλοι οι συναρμόδιοι φορείς
·Το πλέον σημαντικό: ηλεκτρονική υποβολή της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Όλα τα στάδια της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης γίνονται ηλεκτρονικά και κάθε έργο ή δραστηριότητα λαμβάνει αυτόματα έναν μοναδικό χαρακτηριστικό αριθμό που καλείται Περιβαλλοντική Ταυτότητα, η οποίατο συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια ζωής του και σε αυτήν συμπεριλαμβάνονται όλες οι πληροφορίες που αφορούν τις περιβαλλοντικές «επιδόσεις» του έργου/δραστηριότητας (τυχόν επιβληθέντα πρόστιμα, διοικητικές κυρώσεις, εκθέσεις επιθεωρήσεων, μετρήσεις εκπομπών κλπ.).Το ηλεκτρονικό αυτό σύστημα θα είναι ελεύθεραπροσβάσιμο στο κοινό.
·Αύξηση στα 10 έτη της διάρκειας ισχύος των περιβαλλοντικών όρων (μπορεί να φθάνει τα 14 υπό προϋποθέσεις)
·Συγκρότηση Συμβουλίου Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης το οποίο είναι γνωμοδοτικό όργανο προς τον Υπουργό ΠΕΚΑ για έργα που αδειοδοτούνται από το υπουργείο στην περίπτωση που λείπουν ουσιώδεις γνωμοδοτήσεις ή είναι αντικρουούμενες.
·Η αδειοδότηση των έργων κατηγορίας Α1 που αδειοδοτούνται από το ΥΠΕΚΑ θα ολοκληρώνεται σε 6 μήνες (που μπορεί να φθάσει τον 1 χρόνο σε περιπτώσεις ιδιαίτερα σύνθετων έργων), ενώ για τα έργα κατηγορίας Α2 που αδειοδοτούνται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση σε 4 μήνες.
Θέλω σε αυτό το σημείο να επισημάνω το εξής: οι χρόνοι που δίνονται στο σχέδιο νόμου για την περιβαλλοντική αδειοδότηση δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτούς που ήδη προβλέπονται σε προηγούμενους νόμους και οι οποίοι δεν τηρούνται. Είναι λοιπόν εύλογο ο κάθε πολίτης να αντιλαμβάνεται την αναφορά σε χρόνους ως μια επανάληψη δεσμεύσεων του κράτους που πάλι δεν θα τηρηθούν. Ωστόσο, με τον νόμο αυτό διευκολύνουμε δραστικά τη διαδικασία και άρα την τήρηση των χρόνων καθώς:
·Μειώνεται δραστικά ο όγκος των φακέλων (με την μείωση των έργων και των δραστηριοτήτων που υπάγονται σε έγκριση περιβαλλοντικών όρων) και προτυποποιούνται οι όροι για χιλιάδες περιπτώσεις
·Εισάγεται η αποκλειστικά ηλεκτρονική κατάθεση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και διαχείριση του φακέλου
·Με την δυνατότητα ανάθεσης της αξιολόγησης σε πιστοποιημένους ιδιώτες μελετητές τελειώνει οριστικά η ιστορία του «φόρτου εργασίας»

Έλεγχος
Η σημαντικότερη αλλαγή που εισάγεται με το σχέδιο νόμου είναι η μεταφορά του βάρους της «περιβαλλοντικής ευθύνης» από την εκ των προτέρων αδειοδότηση και έγκριση των περιβαλλοντικών όρων στη συνεχή παρακολούθηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων μιας εγκατάστασης, ενός έργου, μιας δραστηριότητας σε όλη τη διάρκεια της ζωής της.
Είτε μιλάμε για πρότυπους περιβαλλοντικούς όρους είτε μιλάμε για ειδικούς περιβαλλοντικούς όρους που χορηγούνται μετά από την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η ουσία παραμένει η συνεπής τήρηση και ενδεχομένως επικαιροποίησή τους εφόσον κρίνεται απαραίτητο.
Είναι κρίσιμο να εμπεδώσουμε ότι μία μελέτη είναι «μελέτη» και άρα είναι προς το συμφέρον και του περιβάλλοντος και της επένδυσης να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση της εγκατάστασης σε σχέση με την περιβαλλοντική επιβάρυνση που μπορεί να προκαλεί.
Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί πρώτον με την περιβαλλοντική ευθύνη που αναλαμβάνει κάθε επενδυτής, επιχειρηματίας ή ιδιώτης στην επένδυσή του και δεύτερον με τον ουσιαστικό, τακτικό και αποτελεσματικό έλεγχο.
Με το σχέδιο νόμου, ισχυροποιούνται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και ενδυναμώνεται ο ρόλος της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ). Όλα τα έργα και δραστηριότητες υπόκεινται σε τακτικές και έκτακτες επιθεωρήσεις με αυτοψία, με βάση ετήσιο εθνικό πρόγραμμα επιθεωρήσεων και ελέγχων που εκπονεί η ΕΥΕΠ.
Θεσπίζεται υποχρεωτική διεξαγωγή τακτικών περιοδικών περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων με αυτοψία σε όλα τα έργα που υπόκεινται σε περιβαλλοντική αδειοδότηση και κατατάσσονται στις υποκατηγορίες Α1 και Α2 κατά τη λειτουργία των έργων και έλεγχο κατά τη φάση της κατασκευής σε συγκεκριμένες κατηγορίες έργων.
Τα μεγάλα έργα υποδομών, όπως π.χ. οι αυτοκινητόδρομοι, θα ελέγχονται στη φάση της κατασκευής όπου εντοπίζονται οι σημαντικότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις ενώ θα ελέγχονται στοχευμένα και κατά τη λειτουργία τους ως προς συγκεκριμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις (π.χ. το θόρυβο στην περίπτωση του αυτοκινητόδρομου).
Οι βιομηχανικές δραστηριότητες θα ελέγχονται υποχρεωτικά, ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη λειτουργία τους.
Οι τακτικοί περιοδικοί έλεγχοι ανατίθενται σε ιδιώτες ελεγκτές οι οποίοι διενεργούν τις τακτικές περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις. Η επιλογή του εκάστοτε περιβαλλοντικού επιθεωρητή γίνεται με ηλεκτρονική κλήρωση. Ο φορέας του έργου υποχρεούται να καλύπτει το κόστος της περιβαλλοντικής επιθεώρησης.
Ακόμη περισσότερο για τις προστατευμένες περιοχές θεσπίζεται η διενέργεια ειδικής οικολογικής μελέτης για τα έργα και δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε περιοχές Natura και αυτοψία κατά την αδειοδότηση.

Στόχος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής είναι η εφαρμογή του σχεδίου νόμου, εφόσον ψηφιστεί από την Βουλή να ξεκινήσει και είναι πλήρως λειτουργική κατά το μεγαλύτερο του μέρος από τον Σεπτέμβριο του 2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β: Ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου

Το δεύτερο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου που έχουμε καταθέσει προς συζήτηση και ψήφιση στην Βουλή μας φέρνει αντιμέτωπους με πολλά περισσότερα ερωτήματα και προβληματισμούς.
Με το σχέδιο νόμου επιχειρούμε τη ρύθμιση των αυθαιρέτων. Εξ ορισμού μιας κατάστασης που έχει προκύψει από παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας. Η οποία όμως είναι εκτεταμένη, υπολογίζεται σε πάνω από 1 εκ. κτίσματα.
Η πολεοδομική αυθαιρεσία δεν απαντάται μόνο σε εξοχικές κατοικίες και βίλες. Στο συντρηπτικά μεγαλύτερο μέρος της αφορά σε κοινά κτίσματα και κατοικίες, αφορά σε δημόσια κτήρια ακόμη και εγκαταστάσεις και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Η ευθύνη γι αυτή την κατάσταση ανήκει σε πολλούς.
Σίγουρα και στο δημόσιο και κυρίως σε αυτό είτε γιατί το θεσμικό πλαίσιο και η νομοθεσία είναι άλλοτε πολύπλοκη, άλλοτε ασαφής, άλλοτε ανύπαρκτη. Ανήκει στο κράτος με την ευρεία έννοια γιατί δεν υπάρχει χωρικός σχεδιασμός, χωροταξικά και σχέδια χρήσεων γης. Ανήκει στην νοοτροπία μας. Ανήκει στην απουσία ελέγχων, ανήκει στις μικροπαρεμβάσεις σε τοπικό επίπεδο.
Θα μπορούσαμε να καταφύγουμε σε μια πολύ μακρά και ενδιαφέρουσα ίσως συζήτηση για την ιστορία, τα αίτια και τις επιπτώσεις της αυθαιρεσίας των ιδιωτών και του κράτους.
Το θέμα όμως τώρα είναι τι κάνουμε σήμερα; Πως αντιμετωπίζουμε την κατάσταση; Πως προχωράμε στο θέμα της αυθαιρεσίας όταν όλοι γνωρίζουμε ότι η κατεδάφιση 1 εκ. κτισμάτων είναι ανέφικτη για τεχνικούς, αλλά και κοινωνικούς λόγους; Και πως τελικά μπορούμε να τραβήξουμε μια κόκκινη γραμμή στην αυθαιρεσία και πάνω σε αυτή να διασφαλίσουμε:
·Πρώτον ότι όσοι έχουν αυθαιρετήσει θα πληρώσουν, μεταξύ άλλων, και για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης
·Δεύτερον ότι η περιβαλλοντική επιβάρυνση από την αυθαιρεσία θα αντισταθμιστεί μέσα από μια οργανωμένη παρέμβαση που θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άρα αποκατάστασης ή διαφύλαξης του χώρου
·Τρίτον ότι θα προδιαγράψουμε και θα υλοποιήσουμε αξιοποιώντας για πρώτη φορά κάθε τεχνολογικό μέσο – που σήμερα έχουμε πολύ περισσότερα στη διάθεσή μας – μια πρακτική που θα οδηγήσει στην οριστική αποτροπή ή τουλάχιστον στην ελαχιστοποίηση του φαινομένου της αυθαίρετης δόμησης.
Η ρύθμιση που προτείνουμε είναι ευρεία. Καλύπτει κάθε μορφή αυθαιρεσίας εκτός – και αυτό το τονίζω – των περιβαλλοντικά πιο ευαίσθητων περιοχών: όπως δάση και αιγιαλούς.
Ουσιαστικά είναι η πρώτη ρύθμιση μετά από την ρύθμιση (Τρίτση) πριν από 30 περίπου χρόνια. Στο μεσοδιάστημα υπήρξαν και άλλες απόπειρες για σημειακές παρεμβάσεις σε πρόστιμα και την πολεοδομική νομοθεσία που η πράξη αποδεικνύει ότι δεν απέδωσαν.
Το ζητούμενο σήμερα είναι να προχωρήσουμε μπροστά, αλλά με κανόνες και τελικά κάνοντας αυτό που πλέον θεωρείται αυτονόητο: διαρκή παρακολούθηση και καταστολή του φαινομένου.
Οι επιλογές είναι δύο:
Μια ισοπέδωση χιλιάδων κτισμάτων που πρακτικά είναι ανέφικτη
Ή μια προσπάθεια που μπορούμε όλοι μαζί να την κάνουμε να πετύχει τον στόχο της
Η Κυβέρνηση εκ των πραγμάτων έχει πάρει απόφαση να προχωρήσει στη δεύτερη προσπάθεια γι αυτό και καταθέσαμε το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου μένοντας απολύτως ανοικτοί σε προτάσεις από την Βουλή για βελτιώσεις, καθώς το θέμα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και απαιτεί ευρεία συναίνεση.
Μένοντας όμως στο κεντρικό στόχο του νομοσχεδίου που είναι η οριστική διευθέτηση του περιβαλλοντικού, οικονομικού και κοινωνικού προβλήματος της αυθαίρετης δόμησης το οποίο δεν επιλύθηκε, παρά τις προσπάθειες μετά το 1983.
Για το ΥΠΕΚΑ η βασική αιτία στην αποτυχία προηγούμενων ρυθμίσεων υπήρξε ότι ο οικονομικός-εισπρακτικός χαρακτήραςπροηγούμενων ρυθμίσεων, ούτε συνέβαλε, ούτε ολοκλήρωσε περιβαλλοντικές και πολεοδομικές αντισταθμιστικές ρυθμίσεις.
Για το λόγο αυτό στο παρόν νομοσχέδιο κεντρικό σημείο αποτελεί κατ’ αρχάς η επίτευξη Περιβαλλοντικού και Πολεοδομικού Ισοζυγίου παράλληλα με την έμπρακτη εφαρμογή της ισότητας των πολιτών και της μη-επιβράβευσης στο εξής της αυθαιρεσίας και της παραβατικότητας. Και δεν είναι ελάσσονος σημασίας το γεγονός ότι η ρύθμιση έρχεται επίσης να συμβάλλει στην βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας.

Το νομοσχέδιο επίσης εισάγει και τρείς πολύ αυστηρές ρήτρες:

·Πρώτον, ο διαχωρισμός των αυθαιρέτων σε αυτά που βρίσκονται σε ευαίσθητες περιοχές και σε αυτά που μπορούν να ρυθμιστούν –με προϋποθέσεις που τίθενται: εξαιρούνται και είναι άμεσα κατεδαφιστέες οι κατασκευές που προκαλούν ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική βλάβη (μέσα σε δάση, σε ρέματα, στον αιγιαλό, σε αρχαιολογικούς χώρους κ.λ.π).
·Δεύτερον, από 1/1/2012, όλα τα ακίνητα δεν θα μπορούν να μεταβιβάζονται χωρίς την υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη και τη δήλωση μηχανικού που θα βεβαιώνει ότι δεν υπάρχει αυθαίρετη κατασκευή στο ακίνητο και δεν έχουν εγκατασταθεί χρήσεις χωρίς άδεια.
·Τρίτον, ψευδείς ή ανακριβείς βεβαιώσεις από όσους εμπλέκονται σε μια δικαιοπραξία (συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, μεσίτες, υποθηκοφύλακες κ.λ.π) επισύρουν αυστηρές ποινές. Για τους μηχανικούς προβλέπεται μέχρι και αφαίρεση της άδειας άσκησης επαγγέλματος.

Η ρύθμιση αφορά σε κατασκευές που έχουν ανεγερθεί έως 28/4/2010 (ημερομηνία έναρξης ισχύος του Ν. 3843/2010 για τους ημιυπαίθριους χώρους) και αφορά σε επιτρεπόμενες χρήσεις.

Για τα κτίσματα που βρίσκονται σε περιοχές εντός σχεδίουπόλεως ή εντός ορίων οικισμών, η ρύθμιση ισχύει για σαράντα (40) χρόνια.
Για τα κτίσματα που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως ή εκτός ορίων οικισμών, η ρύθμιση ισχύει για είκοσι (20) χρόνια. Εάν ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός και ο καθορισμός των χρήσεων γης και των όρων και περιορισμών δόμησης της περιοχής και το διατηρούμενο κτίσμα εντάσσεται σε αυτόν, διατηρείται για επιπλέον είκοσι (20) χρόνια.
Επιπλέον, προκείμενου περί αυθαίρετων κατασκευών που έχουν ανεγερθεί σε μη άρτια και συνεπώς μη οικοδομήσιμα οικόπεδα, η διατήρηση επίσης αυξάνεται σε 40 χρόνια υπό την προϋπόθεση:
χρήσης, όμορου ή τμήματος όμορου ή οικοπέδου που βρίσκεται στο δήμο της αυθαίρετης κατασκευής, άρτιου και οικοδομήσιμου γηπέδου για τη συμπλήρωση της υπολειπόμενης αρτιότητας ή
ειδικού προστίμου ισοδύναμου εμβαδού γης που υπολείπεται ή
συνδυασμό των δύο παραπάνω.

Το πρόστιμοκατατίθεται σε ειδικό κωδικό του Πράσινου Ταμείου με την ονομασία «Περιβαλλοντικό Ισοζύγιο» και στο πλαίσιο των στόχων και αρχών του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής αποδίδεται στους Δήμους στη διοικητική περιφέρεια των οποίων βρίσκονται τα μη νόμιμα κτίσματα και διατίθεται αποκλειστικά για την εξισορρόπηση του ελλείμματος γης, την αύξηση των κοινοχρήστων χώρων και την εκτέλεση κατεδαφίσεων.

Ίσως το κρισιμότερο στοιχείο της ρύθμισης των αυθαιρέτων δεν είναι η ρύθμιση αυτή καθ’ εαυτή αλλά το πως θα προχωρήσουμε μετά από αυτή.
Και εξειδικεύω:
Κατεδαφίσεις: Εκτός από τον αριθμό των αυθαίρετων κτισμάτων στην χώρα μας, τεχνικά αδύνατη καθιστά την κατεδάφιση και το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο που ευνοεί την αδράνεια των κατά τόπους υπηρεσιών. Με το σχέδιο νόμου συστήνεται σε επίπεδο Κεντρικής Διοίκησης (και όχι τοπικής και αποκεντρωμένης διοίκησης όπως ίσχυε μέχρι σήμερα) με ενισχυμένο ρόλο και δυνατότητες η Ειδική Υπηρεσία Κατεδαφίσεων.
Η Ειδική Υπηρεσία υπάγεται απευθείας στο Γενικό Επιθεωρητή της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και έχει τις εξής αρμοδιότητες:
·τον εντοπισμό και τον έλεγχο αυθαίρετων επεμβάσεων και κατασκευών
·την έκδοση και την εκτέλεση πράξεων καθαίρεσης και κατεδάφισης
·τη μέριμνα για την ορθή διάθεση των οικοδομικών αποβλήτων (μπάζων) και την αποκατάσταση
Η Ειδική Υπηρεσία εκτελεί τα πρωτόκολλα κατεδάφισης με δικά της μηχανικά μέσα ή με μέσα ιδιωτικών επιχειρήσεων μετά από σύναψη σχετικών συμβάσεων.
Εάν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αρνηθούν να συνάψουν συμβάσεις, η ΕΥΕΚΑ ενημερώνει τις οικείες Αστυνομικές Αρχές, οι οποίες και θα αναλαμβάνουν την κίνηση της διαδικασίας μεμονωμένης πολιτικής επιστράτευσης (ν.δ. 17/1974).

Επιπλέον, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προχωρά σε μια σειρά από πρόσθετες νομοθετικές και διοικητικές παρεμβάσεις και μεταρρυθμίσεις ώστε να καταστεί ο έλεγχος της δόμησης ακόμη πιο αποτελεσματικός. Σε αυτές περιλαμβάνονται:
ο νέος τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών,
ο νέος Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός (ΓΟΚ),
η θεσμοθέτηση βασικών μορφολογικών αρχιτεκτονικών κανόνων δόμησης σε κάθε καλλικρατικό δήμο της χώρας,
τα ρυθμιστικά σχέδια,
η κατάρτηση και κύρωση δασικών χαρτών,
τα χωροταξικά σχέδια περιλαμβανομένων των περιφερειακών και ειδικών χωροταξικών,
η επιτάχυνση και επέκταση του κτηματολογίου,
η χρήση της τηλεσκόπησης και η επέκταση των βάσεων γεωχωρικών δεδομένων.
Μια ειλικρινής διαπίστωση:
Το νομοσχέδιο αυτό επιχειρεί να επιλύσει με τρόπο ρεαλιστικό, αποτελεσματικό και δίκαιο προβλήματα που έχουν μια κοινή συνισταμένη... Την απουσία ολοκληρωμένου χωρικού σχεδιασμού στην χώρα μας.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αν δεν επιχειρήσουμε παράλληλα με οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια που ρυθμίζει άμεσα συσσωρευμένα μικρότερα προβλήματα σε λίγα χρόνια είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε πάλι σε αυτό το σημείο.
Είναι προφανές ότι δεν αρκεί να το συζητάμε εδώ μέσα. Και η λύση στο χωροταξικό πρόβλημα της χώρας – στην απουσία χωροταξικού σχεδιασμού – δεν θα λυθεί εδώ μέσα.
Θα λυθεί μέσα από έναν ειλικρινή διάλογο και ειλικρινή προσπάθεια και πολλούς συμβιβασμούς από τις τοπικές κοινωνίες.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής εδώ και μήνες έχει ξεκινήσει και προχωρά σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την σύνταξή των χωροταξικών σχεδίων.
Αυτή η δουλειά δεσμευόμαστε να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς τους επόμενους μήνες και θα είμαστε σε θέση να δώσουμε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για κάθε ενέργεια άμεσα.
Το θέμα είναι θα κλείσουμε αυτόν τον κύκλο στο κομμάτι που αφορά στις τοπικές κοινωνίες. Θα ολοκληρώσουμε τα σχέδια πόλεων και τα χωροταξικά όπου λείπουν. Θα οριοθετήσουμε μαζί με τις τοπικές κοινωνίες ζώνες για βιομηχανικές, αγροτικές και άλλες δραστηριότητες; Μπορούμε να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια συλλογικά;
Εμείς σήμερα, ακριβώς ως αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων μπορούμε να στηρίξουμε χρηματοδοτικά όλες τις αναγκαίες μελέτες σε επίπεδο δήμων για τη σύνταξη σχεδίων πόλεων και χρήσεων γης.
Μόνο με σχέδια οριστικά και φυσικά ενδυνάμωση του ελέγχου θα μπει μια οριστική κόκκινη γραμμή σε κάθε είδους αυθαιρεσία πολεοδομική και περιβαλλοντική. Έτσι και μόνο έτσι θα νιώσει ο πολίτης ότι υπάρχει ασφάλεια δικαίου σε οποιαδήποτε παρέμβαση και εγκατάσταση από την κατοικία έως την βιομηχανία, αλλά και μόνο έτσι θα μπορούμε να διασφαλίσουμε για τον πολίτη και για τις επόμενες γενιές ότι ο πολυτιμότερος πόρος αυτής της χώρας – το φυσικό της περιβάλλον – θα συνεχίσει να αποτελεί πόρο πλούτου και ποιότητας ζωής για το μέλλον.
Πηγή energia.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου