Εκπρόσωποι άνω των 190 χωρών συνεδριάζουν στο Παρίσι για να οριστικοποιήσουν μια συμφωνία που επιδιώκει να περιορίσει την ανθρώπινη επίδραση στο κλίμα. Ωστόσο, οποιοσδήποτε πανηγυρισμός επισκιάζεται από δύο αφυπνιστικές επιστημονικές αλήθειες, οι οποίες αποδυναμώνουν την αποτελεσματικότητα ακόμα και των πιο φιλόδοξων σχεδίων που θα συζητηθούν σχετικά με τη μείωση των εκπομπών.
Η πρώτη αλήθεια είναι ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, του αερίου του θερμοκηπίου που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία, συσσωρεύονται στην ατμόσφαιρα και παραμένουν εκεί για αιώνες, μέχρι να απορροφηθούν με αργούς ρυθμούς από τα φυτά και τους ωκεανούς. Αυτό σημαίνει ότι το μόνο που μπορούν να καταφέρουν οι μετριοπαθείς μειώσεις των εκπομπών είναι να καθυστερήσουν την αύξηση της συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, όχι και να την αποτρέψουν. Επομένως, ακόμα και εάν οι παγκόσμιες εκπομπές, μέσα στα προσεχή 50 χρόνια, μειώνονταν, κατά 20%, από τα επίπεδα που θα έφταναν στην περίπτωση του σεναρίου της «μη δράσης», ο αναμενόμενος διπλασιασμός της συγκέντρωσης των εκπομπών θα καθυστερούσε μόλις 10 χρόνια, δηλαδή από το 2065 στο 2075.