Το επίκεντρο της προγραμματισμένης μετάβασης της ΕΕ σε μια «κυκλική γεωργία» είναι η προγραμματισμένη αναθεώρηση κανονισμού για τα λιπάσματα του 2003.
Μέχρι τώρα, εστίαζε σε ανόργανα λιπάσματα – κυρίως τα φωσφορικά άλατα – που εισάγονται από χώρες εκτός Ευρώπης. Αυτό αφήνει πολλά νέα είδη βιολογικών λιπασμάτων και λιπασμάτων από απόβλητα εκτός του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού, και ως εκ τούτου δεν έχουν πρόσβαση στην ενιαία αγορά της ΕΕ.
Ο νέος κανονισμός θα μπορούσε να μειώσει τις εισαγωγές φωσφορικού άλατος της ΕΕ κατά ένα τρίτο, από έξι εκατομμύρια τόνους ετησίως σε τέσσερα εκατομμύρια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Επιτροπής.
«Οι αγρότες μας χρησιμοποιούν λιπάσματα που παράγονται από εισαγόμενους πόρους ή από ενεργοβόρες διαδικασίες, αν και η βιομηχανία μας θα μπορούσε να αξιοποιήσει αυτά τα βιο-απόβλητα στην ανακύκλωση θρεπτικών συστατικών», δήλωσε ο Γίρκι Κατάινεν, Αντιπρόεδρος της Κομισιόν για την απασχόληση, ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα.
«Ο κανονισμός αυτός θα μας βοηθήσει να μετατρέψουμε τα προβλήματα σε ευκαιρίες για τους αγρότες και τις επιχειρήσεις», είπε το Μάρτιο.
Τον Μάρτιο του 2016, η Επιτροπή υπέβαλε νομοθετική πρόταση ανοίγοντας την πόρτα για τα «λιπασματικά προϊόντα», συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων των φυτικών βιοδιεγερτών.
Η Κομισιόν λέει ότι θέλει να «δημιουργήσει νέες ευκαιρίες στην αγορά για τις καινοτόμες επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα να μειώσει τα απόβλητα, την κατανάλωση ενέργειας και την περιβαλλοντική ζημία».
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη με την EurActiv.com, ο ευρωβουλευτής Γιαν Χουιτέμα (ALDE), δήλωσε ότι ο κανονισμός για τα λιπάσματα «πρέπει να αλλάξει, προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για πιο οικολογικά προϊόντα».
«Αν κάνουμε τη νομοθεσία τώρα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι ο κόσμος αλλάζει, ότι έρχονται νέες καινοτομίες», υπογράμμισε.
Τι είναι οι φυτικοί βιοδιεγέρτες
Τα λιπασματικά προϊόντα χρησιμοποιούνται για να βελτιώσουν την ανάπτυξη του φυτού, επιτρέποντας υψηλότερες αποδόσεις των καλλιεργειών.
Οι φυτικοί βιοδιεγέρτες μπορεί να προέρχονται από ανανεώσιμες πηγές και βιομηχανικά απόβλητα, όπως φυτικά εκχυλίσματα ή και φύκια, αμινοξέα και χουμικά οξέα. Μπορούν επίσης να περιέχουν μικροοργανισμούς του εδάφους.
Πρόκειται για μια συμπληρωματική διαδικασία για τη διατροφή των καλλιεργειών και την προστασία των καλλιεργειών, δεδομένου ότι δρα μόνο στην ευρωστία του φυτού, και δεν έχει καμία άμεση επίπτωση στην παράσιτα ή σε κάποια νόσο.
Οι φυτικοί βιοδιεγέρτες ενθαρρύνουν τις φυσικές διεργασίες στο εσωτερικό των φυτών, όπως η ανάπτυξη των ριζών. Με τον τρόπο αυτό, βοηθούν τα φυτά να χρησιμοποιούν τα θρεπτικά συστατικά και το νερό πιο αποτελεσματικά και τους επιτρέπει να γίνουν πιο ανθεκτικά.
Οι υποστηρικτές ισχυρίζονται ότι θα βοηθήσουν τους γεωργούς της ΕΕ στην επίτευξη των στόχων της αποδοτικότητας των πόρων για την κυκλική γεωργία. Τα φυτά θα εξάγουν τη μέγιστη αξία τους καθώς και χρήση από όλες τις πρώτες ύλες, τα προϊόντα και τα απόβλητα, προωθώντας την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, υποστηρίζουν.
Σύμφωνα με τη Βιομηχανία Φυτικών Βιοδιεγερτών (EBIC), οι χώρες της περιοχής της Μεσογείου – όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία – σήμερα ηγούνται στην αγορά για την παραγωγή φυτικών βιοδιεγερτών και τη χρήση σε επίπεδο ΕΕ.
Η EBIC εκτιμά ότι οι πωλήσεις φυτικών βιοδιεγερτών στην ΕΕ ανήλθαν περίπου σε € 578 εκατομμύρια το 2015, με επιπλέον € 250 εκατομμύρια σε εξαγωγές. Οι αναλυτές προβλέπουν η ευρωπαϊκή αγορά θα είναι ύψους 1 δις € το 2019, ενώ το σύνθετο ετήσιο ποσοστό αύξησης της βιομηχανίας κυμαίνεται μεταξύ 12 και 13%.
Αναφερόμενη σε μια έρευνα ου διεξήχθη το 2013, η EBIC είπε στη EurActiv ότι η αποτελεσματικότητα των λιπασμάτων αυξήθηκε κατά 5-25% όταν εφαρμόστηκαν φυτικοί βιοδιεγέρτες:
«Αν εφαρμοστούν φυτικοί βιοδιεγέρτες σε όλη την ΕΕ καθώς και η ελάχιστη απόδοση 5%, αυτό θα σήμαινε 550.000 λιγότεροι τόνοι αζώτου που χάνονται στο περιβάλλον ανά έτος και μια εξοικονόμηση κόστους περίπου 165 εκατομμύρια € για τους αγρότες».
Όσον αφορά στην ασφάλεια, οι ουσίες που χρησιμοποιούνται στους φυτικούς βιοδιεγέρτες ρυθμίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό REACH για τις χημικές ουσίες, και για όσο διάστημα δεν υπάρχει ισοδύναμο πανευρωπαϊκό πλαίσιο για τους μικροοργανισμούς, ο τρόπος αξιολόγησης των μικροοργανισμών διαφέρει από το ένα κράτος μέλος στο άλλο.
Το κόστος
Ο Αντιπρόεδρος της EBIC Πολ Μαλινς είπε στη EurActiv ότι η έλλειψη μιας ενιαίας αγοράς για τους φυτικούς βιοδιεγέρτες αυξάνει το κόστος της καινοτομίας και επιβραδύνει την εισαγωγή των νέων προϊόντων.
«Επίσης, αυξάνει την αβεβαιότητα, η οποία αποθαρρύνει τους επενδυτές», τόνισε, προσθέτοντας ότι η διαθεσιμότητα των φυτικών βιοδιεγερτών ποικίλλει σημαντικά από το ένα κράτος μέλος της ΕΕ στο άλλο.
«Υπάρχουν άνισοι όροι ανταγωνισμού για τους αγρότες της ΕΕ οι οποίοι πρέπει να πληρούν τις ίδιες απαιτήσεις των καταναλωτών για πλούσια, υψηλής ποιότητας τρόφιμα που παράγονται με βιώσιμο τρόπο, αλλά δεν έχουν πρόσβαση στα ίδια εργαλεία», δήλωσε.
Πηγή EurActiv.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου