Όπως έχουμε ήδη επισημάνει μέσα από τη στήλη υπάρχει μία ηχηρή αντίφαση, για να μην πούμε παρανοϊκή διάσταση, στα σχέδια της κυβέρνησης σχετικά με την ανάπτυξη της εγχώριας αγοράς φυσικού αερίου. Σκόπιμα χρησιμοποιούμε τη λέξη σχέδια και όχι πολιτική, όπως θα έπρεπε, αφού κάτι τέτοιο θα προϋπόθετε μία λογική σειρά επεξεργασμένων θέσεων, και τη διατύπωση συγκεκριμένων και εφικτών στόχων οι οποίοι αθροιζόμενοι θα συνέθεταν μία στρατηγική. Η δε ύπαρξη μίας ξεκάθαρης στρατηγικής αποτελεί βασική προϋπόθεση για την αναμόρφωση και ανάπτυξη της αγοράς φυσικού αερίου την οποία υποτίθεται ότι η κυβέρνηση επιδιώκει μέσω της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ αλλά και της διαφοροποίησης των πηγών προμήθειας φ. αερίου με την εισαγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων αερίου από το Αζερμπαϊτζάν. Η Ελλάδα ήδη εισάγει περί τα 0.7 – 0.8 BCM το έτος από την Κασπία που καλύπτει περίπου το 17% των αναγκών αερίου με το 60% να εισάγεται από τη Ρωσία και το υπόλοιπο 23% να καλύπτεται από προμήθεια LNG (προέλευσης Αλγερίας, Κατάρ κ.λπ.).
Η χωρίς περίσκεψη και προσεκτική μελέτη ιδιωτικοποίηση κατά προτεραιότητα της ΔΕΠΑ, ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν προηγηθεί άλλες εταιρείες του ενεργειακού τομέα αποφέροντας ισοδύναμα αποτελέσματα από πλευράς εσόδων, έχει δημιουργήσει το σημερινό αδιέξοδο με την κυβέρνηση να εμφανίζεται από τη μία πλευρά να θέλει να πουλήσει τη ΔΕΠΑ στη ρώσικηGazprom, τον βασικό προμηθευτή αερίου της χώρας και από την άλλη να επιδιώκει διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας επιδιώκοντας με κάθε τρόπο να διέλευση του αγωγού TAP μέσω ελληνικών εδαφών με απώτερο προορισμό τις ευρωπαϊκές αγορές.
Η επιδίωξη της κυβέρνησης για την διέλευση του TAP μέσω της Βορείου Ελλάδας δεν είναι παράλογη καθ’ ότι η ύπαρξη μίας σημαντικής περιφερειακής ενεργειακής αρτηρίας στον ελληνικό χώρο ισχυροποιεί τη θέση της χώρας στο γεωπολιτικό περιβάλλον και επιπλέον ενισχύει το βαθμό ενεργειακής ασφάλειας μέσω της γεωγραφικής διαφοροποίησης των ενεργειακών προμηθειών. Παράλογη όμως είναι η ταυτόχρονη επιδίωξη για την πώληση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου, της ΔΕΠΑ, σε ανταγωνιστικά συμφέροντα, που είναι η Gazprom. Είναι ηλίου φαεινότερο και δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται ιδιαίτερη και πολύπλοκη ανάλυση, ότι το τελευταίο πράγμα που επιθυμούν οι Ρώσοι είναι να δουν έναν ανταγωνιστικό αγωγό να διέρχεται δια μέσου της περιοχής στην οποία (μετά την εξαγορά της ΔΕΠΑ) υποτίθεται ότι θα εξασκούν έλεγχο. Άρα ρώσικης ιδιοκτησίας ΔΕΠΑ και TAP μέσω Ελλάδας είναι έννοιες ασύμβατες και υπό αυτή την έννοια το θέμα θα έπρεπε να απασχολήσει σοβαρά την κυβέρνηση η οποία μόνο ειρωνικά σχόλια προκαλεί στη διεθνή ενεργειακή κοινότητα από παρεμβάσεις τελευταίας στιγμής όπως η βεβιασμένη επίσκεψη Σαμαρά στο Μπακού την περασμένη Κυριακή.
Η κοινοπραξία που προωθεί τον αγωγό TAP, στη μελέτη οικονομοτεχνικών στοιχείων που συνέταξε έχει συμπεριλάβει την πρόβλεψη ότι μέρος της ποσότητας φυσικού αερίου που θα διακινείται μέσω αυτού, θα πωλείται στις χώρες διέλευσης. Έτσι η Ελλάδα ευελπιστεί ότι θα μπορεί να προμηθεύεται τουλάχιστον 1.0 BCM το χρόνο από τον συγκεκριμένο αγωγό (πέραν των 0.75BCM που προμηθεύεται ήδη μέσω του Ελληνικού Τουρκικού interconnector). Εκτιμάται, ωστόσο, ότι με ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ υπό τον έλεγχο ρωσικών εταιρειών, δεν θα επιτραπεί η διοχέτευση αζέρικου φυσικού αερίου στην ελληνική αγορά. Το πιο πιθανό είναι ότι ο υπό μελέτη Ελληνο-Βουλγαρικός αγωγός Κομοτηνή – Στάρα Ζαγκόρα θα χρησιμοποιηθεί από τη ρώσικη πλευρά για την τροφοδοσία του ελληνικού συστήματος μέσω ποσοτήτων που θα μεταφέρει ο υπό κατασκευή South Stream στη Βουλγαρία. Αυτό συνιστά μια πρώτη ανατροπή στη μελέτη για τον ΤΑΡ. Μία δεύτερη επιπλοκή αφορά τη γεωπολιτική διάσταση του ΤΑΡ και συγκεκριμένα τη δυνατότητα τροφοδοσίας της Βουλγαρίας με αζερικό φυσικό αέριο. Με δεδομένο ότι ο ανωτέρω αγωγός, που θα συνδέει Ελλάδα και Βουλγαρία θα ελέγχεται από ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, θεωρείται ότι υπό τον έλεγχο ρωσικών εταιρειών δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διοχέτευση φυσικού αερίου από τον ΤΑΡ στη Βουλγαρία. Με όρους γεωπολιτικούς και με δεδομένη την επιμονή της Ε.Ε. στη διαφοροποίηση των πηγών ενεργειακής τροφοδοσίας, σύμφωνα με κοινοτικές πηγές, αποκτά προβάδισμα ο Nabucco West, ο οποίος και ως γνωστό αποτελεί τη λύση που προωθεί η Τουρκία.
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου