Ο Πρώτος Αγωγός Ρωσίας - Κίνας

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κάποιοι στα βάθη της Σιβηρίας και της Εσωτερικής Μογγολίας της Κίνας γιόρτασαν φέτος διαφορετικά την Πρωτοχρονιά. Την υποδέχτηκαν πανηγυρικά με… μπόχα και δυσωδία αργού πετρελαίου, καθώς άνοιγαν τις βάνες ενός αγωγού που άρχισε να μεταφέρει πετρέλαιο από τη ρωσική πόλη Σκοβορόντινα στην κινεζική πόλη Ντανσίνγκ.
Πρόκειται για ένα παρακλάδι τεράστιας οικονομικής και πολιτικής σημασίας του πετρελαιαγωγού Ανατολικής Σιβηρίας - Ειρηνικού Ωκεανού (ESPO), καθώς αναβαθμίζει σε νέα επίπεδα την ενεργειακή συνεργασία του Πεκίνου με τη Μόσχα.
Πέρυσι οι Κινέζοι και οι Ρώσοι συμφώνησαν ότι μέσω του πετρελαιαγωγού ESPO η Ρωσία θα προμηθεύει την Κίνα τα επόμενα 20 χρόνια με 300.000 βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα - συνολικά 300 εκατομμύρια τόνους στη διάρκεια της εικοσαετίας.
Η έναρξη λειτουργίας του πετρελαιαγωγού αυτού σημαίνει αφενός τον άμεσο διπλασιασμό των ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου προς την Κίνα και αφετέρου τη σημαντικότατη μείωση του κόστους μεταφοράς του.
Μέχρι τώρα ολόκληρο σχεδόν το ρωσικό πετρέλαιο μεταφερόταν στην Κίνα μέσω φόρτωσής του σε τρένα, ενός τρόπου που είναι βεβαίως πολύ ακριβότερος και σαφώς πιο αργός.
Ο αγωγός Σιβηρίας - Ειρηνικού έχει αυτήν τη στιγμή μήκος 2.757 χιλιόμετρα και το 2013, που θα ολοκληρωθεί, θα έχει μήκος 4.070 χιλιόμετρα και έτσι θα είναι ο μεγαλύτερος πετρελαιαγωγός του κόσμου. Από τα ρωσικά λιμάνια του Ειρηνικού η Μόσχα θα μπορεί να παραδίδει πετρέλαιο ουσιαστικά «στην πόρτα» της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας, εκτός από την Κίνα, ενώ παράλληλα θα είναι τελείως προσιτές οι αγορές της ΝΔ Ασίας (Βιετνάμ, Ταϊλάνδη, Μαλαισία κ.λπ.).
Οπως μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς για έναν πετρελαιαγωγό μήκους 4.000 χιλιομέτρων, ο ESPO είναι πανάκριβος: το συνολικό του κόστος υπολογίζεται γύρω στα 25 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το τεράστιο αυτό ποσό το έχει ήδη καταβάλει κατά το μεγαλύτερο μέρος του το ρωσικό κράτος, καθώς όλους τους ενεργειακούς αγωγούς της Ρωσίας τους διαχειρίζεται η κρατική μονοπωλιακή εταιρεία Τρανσνέφτ.
Πρόκειται όμως για επένδυση που αποδίδει. Σε αντάλλαγμα για τη μακροπρόθεσμη συμφωνία παράδοσης στην Κίνα 300 εκατομμυρίων τόνων ρωσικού πετρελαίου την επόμενη εικοσαετία, το Πεκίνο υποσχέθηκε να χορηγήσει στην Τρανσνέφτ και στην επίσης κρατική ρωσική εταιρεία πετρελαίου Ροσνέφτ δάνεια συνολικού ύψους? 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων, καλύπτοντας έτσι δανειακά έστω και σχεδόν εκ των υστέρων τη χρηματοδότηση αυτού του τεράστιου αγωγού.
Το άριστο κλίμα συνεργασίας που δημιουργεί η ρωσοκινεζική ευφορία λόγω της έναρξης παραδόσεων ρωσικού πετρελαίου στην Κίνα μέσω του αγωγού ESPO κάνει τις δύο πλευρές να ελπίζουν ότι φέτος θα κατορθώσουν να συμφωνήσουν στην τιμή παράδοσης και μεγάλων ποσοτήτων ρωσικού φυσικού αερίου στο Πεκίνο.
Οι δύο χώρες διαπραγματεύονται για την παράδοση στην Κίνα για τα επόμενα οκτώ χρόνια έως και 70 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως, ποσότητα περίπου μισή από όση εξήγαγε πέρυσι η Ρωσία στην Ευρώπη.
Υπολογίζεται ότι κατά την επόμενη δεκαετία ο όγκος του ρωσικού φυσικού αερίου που θα εξάγεται στην Ασία θα είναι ίσος με εκείνον που θα εξάγεται προς την Ευρώπη.
Μέσα στο κλίμα που περιγράψαμε η ρωσοκινεζική συνεργασία επεκτείνεται ακόμη και στον τομέα του άνθρακα, από τον οποίο αντλεί η Κίνα σήμερα τα δύο τρίτα της ενέργειας που χρειάζεται. Το Πεκίνο έδωσε ήδη δάνειο 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Ρωσία για παραδόσεις ρωσικού άνθρακα στην Κίνα κατά την επόμενη 25ετία.
Πετρέλαιο, άνθρακας, πιθανότατα φυσικό αέριο - και όλα αυτά στο πλαίσιο εντυπωσιακά μακροπρόθεσμων συμφωνιών διάρκειας είκοσι και είκοσι πέντε χρόνων. Είναι προφανές ότι και οι δύο πλευρές προσδίδουν στρατηγικό χαρακτήρα στην ενεργειακή συνεργασία τους.

ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ
Σταδιακά η Δύση χάνει τον έλεγχο

ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ έχει παρέλθει η εποχή που η Δύση είχε τον απόλυτο έλεγχο του πετρελαϊκού και του εν γένει ενεργειακού τομέα. Η Ρωσία μέσω του αγωγού Σιβηρίας - Ειρηνικού βάζει πόδι γερό στην αγορά της Ασίας, μειώνοντας την εξάρτησή της από τις αγορές της Ευρώπης. Η Κίνα προωθεί μεθοδικά τη μείωση της εξάρτησής της από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής, το οποίο ελέγχεται πολιτικά και στρατιωτικά από τις ΗΠΑ. Το Ιράν, υπό την πίεση του αμερικανικού εμπάργκο και των συνεχών πιέσεων για κυρώσεις, αποκόπτεται σταδιακά από τις αγορές της Δύσης και προωθεί το πετρέλαιό του όλο και περισσότερο προς την Ασία -Κίνα, Ιαπωνία, Πακιστάν κ.λπ.-, η οποία καλύπτει διαρκώς μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών της από πηγές ανεξέλεγκτες από τη Δύση.
 

(από την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", 13/01/2011)