Τα Ανεξήγητα Φαινόμενα της Απελευθέρωσης στον Ηλεκτρισμό

Η σκοπιμότητα σύστασης μιας Επιτροπής αποσκοπεί κατά κοινή ομολογία στην ανάπτυξη και αντιπαράθεση απόψεων όλων των πλευρών, προκειμένου η επιδιωκόμενη λύση να έχει την ευρύτατη δυνατή συναίνεση. Αυτοί που αποφασίζουν να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους Επιτροπές, κατά τεκμήριο, εμπειρογνώμονες, δαπανούν πολύτιμο χρόνο και ενέργεια, καταθέτουν τις γνώσεις και την επαγγελματική εμπειρία τους, με την πεποίθηση ότι διερευνάται και συναποφασίζεται η βέλτιστη λύση. Η γραμμική αυτή εξέλιξη αφορά πρωτίστως τη λειτουργία ανάλογων Επιτροπών και δικαιολογεί εν πολλοίς και τη σύσταση τους. Άλλως, εφαρμόζεται εκ των άνω μία απόφαση ή ένα μέτρο και τελειώνει η υπόθεση.
Αυτά, βέβαια, συμβαίνουν στα σοβαρά κράτη. Στην Ελλάδα εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι όταν θέλουμε να μην πάρουμε μία απόφαση, ή, ακόμη, ακόμη, και να την καθυστερήσουμε, συστήνουμε μία Επιτροπή, την αφήνουμε να συζητά ατέρμονα, στο τέλος, για την τιμή των όπλων, δημοσιοποιούμε τις απόψεις που καταγράφηκαν και οι οποίες είναι κατά τεκμήριο διαφορετικές η μία από την άλλη και…καθαρίσαμε. Την απόφαση την αφήνουμε να εκκρεμεί, ή την αναβάλουμε κιόλας, με το άλλοθι, ότι δεν υπήρξε σύγκλιση. Αυτή είναι, ας πούμε, η θετική πλευρά της… αρνητικής εξέλιξης για τη σύσταση μιας Επιτροπής. Υπάρχουν και χειρότερα. Η Επιτροπή να έχει καταλήξει πράγματι σε μια κοινή πρόταση, την οποία πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων και μετά έρχεται η αρμόδια πολιτεία και βγάζει τη δική της απόφαση.
Αυτό ακριβώς συνέβη και με την Επιτροπή που συνέστησε το ΥΠΕΚΑ πριν από επτά μήνες - ομάδα εργασίας την ονόμασε - στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι της ΡΑΕ, του ΔΕΣΜΗΕ, της ΔΕΗ και των δύο Συνδέσμων που εκπροσωπούν τους ηλεκτροπαραγωγούς, του ΣΕΗΕ και του ΕΣΑΗ, προκειμένου να διερευνηθεί πώς μπορεί να εφαρμοσθεί στη χώρα μας η Οδηγία για την υιοθέτηση του τρίτου ενεργειακού πακέτου.
Όπως προκύπτει από την επιστολή του ΕΣΑΗ προς το ΥΠΕΚΑ, το πόρισμα στο οποίο κατέληξε η συγκεκριμένη ομάδα εργασίας το μόνο μοντέλο το οποίο δεν συμπεριλάμβανε ήταν αυτό του ΙΤΟ. Κανένα πρόβλημα. Το αρμόδιο υπουργείο έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του το πόρισμα και ανακοίνωσε ως επιλογή του ακριβώς το μοντέλο που απορρίφθηκε!
Για ποιο λόγο, τότε, συστήθηκε η ομάδα εργασίας; Γιατί το υπουργείο, αφού είχε άλλα στο μυαλό του εξαρχής, χρειαζόταν μια τέτοια ομάδα; Όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν θα μπορούσε σήμερα κανείς να το κατηγορεί για την επιλογή του. Τον ΙΤΟ έκρινε ως δόκιμο, τον ΙΤΟ επέλεξε. Χρειαζόταν μια επιτροπή σοφών, ως άλλοθι, ότι τάχα αφουγκράζεται την αγορά;
Είναι εύλογο, συνεπώς, ο ΕΣΑΗ να εξανίσταται και να διαμαρτύρεται για την επιλογή αυτή, την οποία χαρακτηρίζει «οπισθοδρόμηση από την παρούσα οργάνωσης της αγοράς». Ο ΙΤΟ, κατά τον ΕΣΑΗ, «προϋποθέτει την τήρηση αυστηρότατων όρων για την εξασφάλιση της ανεξαρτησίας του διαχειριστή, ενώ δεν επιλύει τη θεμελιώδη σύγκρουση συμφερόντων εντός της καθετοποιημένης επιχείρησης. Ως εκ τούτου η λύση αυτή εμφανίζεται ιδιαζόντως δυσεφάρμοστη και – πιθανώς – επάγεται μεγαλύτερο κόστος και για τη ΔΕΗ εν τέλει, προκειμένου να επιτευχθεί το αναγκαίο επίπεδο ανεξαρτησίας».
Όμως, επειδή με αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να πορευθεί η αγορά ενέργειας, ο ΕΣΑΗ προειδοποιεί ότι δεν θα αφήσει να δημιουργηθεί ελληνική πατέντα για την εφαρμογή του ΙΤΟ. Για να αποφευχθεί αυτό χρειάζεται, όπως υποδεικνύει, να εφαρμοσθεί το σύνολο των περιεχομένων στο κεφάλαιο V της Οδηγίας 2009/72/ΕΚ ρυθμίσεων, με ταυτόχρονη λειτουργία ενός εντελώς ανεξάρτητου από τη ΔΕΗ market operator.
Γιατί θα πρέπει άραγε η απελευθέρωση της αγοράς να περνάει μέσα από συγκρούσεις κάθε φορά;

Πηγή energia.gr