Τα «Δώρα» της Πετρελαιοκίνησης

Θιασώτης της θεωρίας "πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι" ο νομοθέτης του Νόμου 1959/1991 (άρθρο 26) επέλεξε να απαγορεύσει τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν ελεύθερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, καθώς η πολιτεία αδυνατούσε να ελέγξει και να επιβάλει περιορισμούς σε πρωτογενείς παράγοντες που σχετίζονται με τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, όπως η νοθεία και το λαθρεμπόριο του καυσίμου.

Πρόκειται για έναν νόμο που μας ακολούθησε για μία 20ετία, προσέφερε ελάχιστα αποτελέσματα εάν κρίνουμε από τη ρύπανση που υπάρχει στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας, καθιστώντας την τουλάχιστον τριτοκοσμική ανάμεσα στις υπόλοιπες της ΕΕ εξαιτίας αυτού του περιορισμού.

Πλέον η απελευθέρωση των ντίζελ καθιστά τον Ελληνα πολίτη ισότιμο μέλος μιας ευρωπαϊκής αγοράς, αφού του παρέχει μια αξιόπιστη λύση για πιο οικονομικές (τουλάχιστον 30%) και οικολογικές μετακινήσεις που προσφέρουν αποδεδειγμένα τα προδιαγραφών Euro5/6, για τα οποία ισχύει η άρση.

Βέβαια, το θέμα "πετρελαιοκίνηση" έχει προκαλέσει ατέρμονες συζητήσεις στην Ελλάδα σχετικά με τη χρησιμότητά του ή μη. Ουδείς όμως, ακόμη και οι "πολέμιοί" της, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τα τεκμηριωμένα οφέλη που προκύπτουν από τη μειωμένη κατανάλωση, την οικονομικότερη μετακίνηση και τις μικρότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Η παρεξήγηση 
Οι ελληνικές οικολογικές οργανώσεις, που ομολογουμένως αποδέχονται τον? πράσινο χαρακτήρα των ντίζελ κινητήρων σύγχρονης τεχνολογίας (Euro6), τάσσονται ανοιχτά κατά της πετρελαιοκίνησης σε Αθήνα/Θεσσαλονίκη και γενικά σε μεγάλα αστικά κέντρα εξαιτίας της έλλειψης μηχανισμών ελέγχου της νοθείας στο καύσιμο, αλλά και των καιρικών συνθηκών της χώρας (υψηλές θερμοκρασίες, μεγάλη ηλιοφάνεια).

Και πράγματι αυτή είναι η μισή αλήθεια, μια και για να έχουν τη μέγιστη περιβαλλοντική απόδοση οι σύγχρονοι ντιζελοκινητήρες θα πρέπει σαν καύσιμο να είναι υψηλής ποιότητας. Κάτι που εγγυώνται, όμως, οι ελληνικές εταιρείες πετρελαιοειδών!

Σε περίπτωση νοθείας με πετρέλαιο θέρμανσης ή ναυτιλίας (ακόμη μια ελληνική πατέντα), που περιέχουν αυξημένες ποσότητες θείου, εκλύονται τριπλάσια οδείδια του αζώτου (ΝΟx) στην ατμόσφαιρα, πολύ επιβλαβή για την υγεία μας (με την κατάσταση να επιβαρύνεται και από τη μεγάλη ηλιοφάνεια της χώρας), ενώ ανεπανόρθωτες είναι και οι ζημιές που προξενούνται σε συγκεκριμένα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου (δεν είναι τυχαίο ότι καμία αντιπροσωπεία δεν καλύπτει με εγγύηση τις αντλίες πετρελαίου), με σημαντικότερη στα φίλτρα κατακράτησης σωματιδίων (παγίδες) που κυριολεκτικά καταστρέφονται.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος των ανταλλακτικών είναι μεγαλύτερο σε σχέση με τις βενζινοκίνητες εκδόσεις. Είναι σαν να κυκλοφορεί ένα βενζινοκίνητο χωρίς καταλύτη.

Τα υπέρ

• Εως 50% μειωμένη κατανάλωση.
• 20% χαμηλότερη τιμή καυσίμου.
• Εως 50% έξτρα χιλιομετρική απόδοση.
• 20% μικρότερη ετήσια επιβάρυνση κτήσης.
• Χαμηλότερες εκπομπές CO2.

Απόσβεση σε έναν χρόνο
Τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα κοστίζουν πιο ακριβά από τα αντίστοιχα βενζινοκίνητα. Ομως, το επιπλέον κόστος μπορεί να αποσβεστεί ακόμη και σε 12 μήνες, ανάλογα με τα χιλιόμετρα που διανύει κάποιος, εξαιτίας του μειωμένου κόστους κίνησης και των μειωμένων λειτουργικών εξόδων (πιο αραιά σέρβις, χαμηλότερα τέλη κ.λπ.).

(από την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", 14/11/2011)