Στο συνέδριο, περισσότεροι από 60 επιστήμονες από 12 χώρες, κυρίως από την περιοχή της Μεσογείου, συναντήθηκαν για να συζητήσουν και να μοιραστούν τις γνώσεις τους σχετικά με την οξίνιση των ωκεανών και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο δυναμικό θαλάσσιο περιβάλλον της Μεσογείου.
Ο όρος οξίνιση των ωκεανών (Ocean acidification) χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διαπιστωμένη μείωση του pH των ωκεανών που προκαλείται από τις ανθρωπογενείς εκπομπές CO2, όπως η καύση ορυκτών καυσίμων και η παραγωγή τσιμέντου.
Όπως τονίστηκε, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε σήμερα το ΕΛΚΕΘΕ, παρά την πολιτική και οικονομική κρίση που βιώνουν τα κράτη της Μεσογείου, θα πρέπει να μεριμνήσουν για το θέμα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που αποτελεί απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον. Είναι πλέον αναγκαία η θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών και δράσεων για την ταχεία μείωση των εκπομπών CO2 και την επείγουσα ανάπτυξη και εφαρμογή των εναλλακτικών πηγών ενέργειας.
Σύμφωνα με το ΕΛΚΕΘΕ, οι επιστήμονες που μετέχουν στο πρόγραμμα, εξετάζουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους παράκτιους οικοτόπους της Μεσογείου και τονίζουν ότι η εικόνα που έχει αρχίσει να σκιαγραφείται με βάση τα επιστημονικά αποτελέσματα από τους τομείς της ωκεανογραφίας, της φυσιολογίας, της οικολογίας, της γενετικής και των προσομοιώσεων, δείχνει ότι μικρές αλλαγές στη χημεία των ωκεανών μπορεί να προκαλέσουν μεγάλες αλλαγές στην ικανότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων να αποδώσουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες από τα οποία εξαρτιόμαστε.
Πρόκειται, όπως επισημαίνει το ΕΛΚΕΘΕ, για την πρώτη συντονισμένη προσπάθεια μελέτης των επιπτώσεων της οξίνισης και της κλιματικής αλλαγής στα μεσογειακά οικοσυστήματα, τα οποία είναι θεμελιώδους σημασίας για την κοινωνική και οικονομική κατάσταση πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν κατά μήκος των ακτών της αλλά και αυτών που την επισκέπτονται κάθε χρόνο.
«Οι κλιματικές αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο και ο ρυθμός εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα στις μέρες μας αυξάνονται ταχύτερα απ’ οποιαδήποτε άλλη στιγμή τα τελευταία 300 εκατομμύρια χρόνια, και αν ο ρυθμός αυτός διατηρηθεί, θα μπορούσε να επηρεάσει θαλάσσιους οργανισμούς και οικοσυστήματα όπως τα κοραλλιογενή», ανέφερε η καθηγήτρια Πατρίτσια Τζιβέρι από το Universitat Autonoma της Βαρκελώνης που ηγείται αυτής της επιστημονικής πρωτοβουλίας.
Η ίδια προσέθεσε ότι το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας και της οξύτητας των ωκεανών, ευνοώντας τη γρήγορη εξάπλωση των χωροκατακτητικών ειδών. Προσέθεσε δε πως οι συνδυασμένες πιέσεις έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις παράκτιες ανθρώπινες κοινωνίες καθώς και στην επισιτιστική ασφάλεια της Μεσογείου.
Ο καθηγητής Μαόζ Φάιν, από το πανεπιστήμιο Μπαρ Ιλάν του Ισραήλ, ο οποίος συντονίζει τις μελέτες στα παράκτια οικοσυστήματα, ανέφερε τα εξής: «Το πρόβλημα είναι ότι η αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα προκαλεί μείωση της βιοποικιλότητας στα μεσογειακά παράκτια οικοσυστήματα, υποβαθμίζει ενδιαιτήματα όπως τα θαλάσσια λιβάδια και οδηγεί βιογενείς υφάλους σε πλήρη διάλυση». Παρ’ όλα αυτά, είπε, υπάρχει ελπίδα, για παράδειγμα, από τα υγιή θαλάσσια λιβάδια που απομακρύνουν την περίσσεια του διοξειδίου του άνθρακα και προστατεύουν τους οργανισμούς από τα διαβρωτικά ύδατα.
Τέλος από την πλευρά της η διευθύντρια Ερευνών του ΕΛΚΕΘΕ, Εύα Kρασακοπούλου, και ο συνεργαζόμενος ερευνητής Κωνσταντίνος Φραγκούλης τόνισαν: «Το πρόγραμμα MedSeA δείχνει ότι η μάχη δεν έχει χαθεί- μπορούμε να συνεργαστούμε με τη φύση με στόχο να διατηρήσουμε υγιή και παραγωγικά τα οικοσυστήματα της Μεσογείου».
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου