Κι όμως, ο μοναδικός αυτός υγρότοπος, που θα έπρεπε λόγω της γειτνίασής του με το Ηράκλειο να προστατεύεται ως κόρη οφθαλμού, υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο. «Σήμερα, ο υγρότοπος που βλέπουμε είναι... το μικρό κομμάτι που έχει απομείνει», εξηγεί στην «Κ» ο Καλούστ Παραγκαμιάν, επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF για τους υγροτόπους. «Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η Πολιτεία είχε πριν από δεκαετίες ξεκινήσει μια προσπάθεια για την προστασία του.
Οι εκτάσεις δίπλα στην παραλία απαλλοτριώθηκαν, όμως με τα χρόνια άρχισαν να «φυτρώνουν» αυθαίρετα, ακόμα και επάνω την κοίτη του ποταμού. Μέχρι και γήπεδα φτιάχτηκαν δίπλα στο ποτάμι, τα οποία βέβαια πλημμυρίζουν στις μεγάλες καταιγίδες. Οι αμμοθίνες έχουν γεμίσει με τροχόσπιτα και με τα χρόνια δημιουργήθηκε μια παραγκούπολη δίπλα στο κύμα. Για κατεδαφίσεις αυθαιρέτων, βέβαια, ούτε λόγος. Πέρυσι καταθέσαμε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου».
Αλλοι δύο στο Ηράκλειο
Ο υγρότοπος του Καρτερού δεν είναι ο μόνος που απειλείται με εξαφάνιση στο νησί, εξαιτίας των αυθαιρεσιών και της αδιαφορίας των τοπικών αρχών. Ακόμα δύο υγρότοποι κοντά στην πόλη του Ηρακλείου αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα:
• Υγρότοπος Αλμυρού ποταμού
Περίπου 10 χλμ. δυτικά του Ηρακλείου εκβάλλει στη θάλασσα ένας υφάλμυρος ποταμός. «Πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό υγρότοπο που υποβαθμίζεται και συρρικνώνεται συστηματικά από τα τέλη της δεκαετίας του ’60. Στη σημερινή του έκταση σχεδόν το 50% είναι καλυμμένο με αδρανή και μπάζα», λέει ο κ. Παραγκαμιάν.
• Εκβολή Αποσελέμη
Περί τα 21 χλμ. ανατολικά του Ηρακλείου, κοντά στο χωριό Ανάληψη, βρίσκεται η εκβολή του ποταμού Αποσελέμη. «Η περιοχή είναι ένα τυπικό παράδειγμα όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει», λέει ο κ. Παραγκαμιάν. «Για παράδειγμα, πρόσφατα ένα κομμάτι του επιχωματώθηκε από τον εργολάβο που κατασκευάζει το φράγμα του Αποσελέμη για να αποθέσει σωλήνες. Φθάσαμε μέχρι τον εισαγγελέα, αλλά δεν καταφέραμε τίποτα».
Στο πλαίσιο του προγράμματος «Προστασία των νησιωτικών υγροτόπων της Ελλάδας» του WWF απογράφηκαν 196 υγρότοποι στην Περιφέρεια Κρήτης, εκ των οποίων οι 108 είναι φυσικοί. «Γενικά η κατάσταση στο νησί είναι δύσκολη. Η πλειονότητα των φυσικών υγρότοπων της Κρήτης υποβαθμίζεται συστηματικά τα τελευταία 50 χρόνια. Ιδιαίτερα αυτοί που βρίσκονται στη βόρεια παράκτια ζώνη έχουν συρρικνωθεί πολύ. Μόνο σε 39 υγρότοπους το φυσικό περιβάλλον διατηρείται σε καλή κατάσταση», εξηγεί ο κ. Παραγκαμιάν. «Οι υπηρεσίες του κράτους αντιδρούν, τα τελευταία χρόνια άμεσα, αλλά ελλείψει προσωπικού είναι πλέον “στα όριά τους”. Δεν υπάρχει φύλαξη, επομένως ερχόμαστε εκ των υστέρων. Για παράδειγμα, όταν κάποιος πετάξει μπάζα σε έναν υγρότοπο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί. Αλλά ακόμα κι αν τύχει και υπάρχουν μάρτυρες και κάνουμε καταγγελίες, οι ρυπαντές μένουν ατιμώρητοι. Για παράδειγμα, κάποιες καταγγελίες που κάναμε το 2008 δικάστηκαν το 2012 και ο κατηγορούμενος υπέβαλε έφεση η οποία δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Εν τω μεταξύ βέβαια, συνεχίζει να χρησιμοποιεί και να υποβαθμίζει τον υγρότοπο».
Η αυθαίρετη δόμηση
Ιδιαίτερα έντονο είναι το πρόβλημα της αυθαίρετης δόμησης. «Το 2013 είχαν γίνει οι διαδικασίες για να γκρεμιστούν 111 αυθαίρετες κατασκευές στους αιγιαλούς της Κρήτης, πολλές από τις οποίες σε υγροτοπικές περιοχές. Αφού κατεδαφίστηκε μία ταβέρνα, παρενέβη η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης και σταμάτησε τα πάντα, υποστηρίζοντας ότι οι κατεδαφίσεις παραλιακών αυθαιρέτων πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου βλάπτουν την εικόνα μας στο εξωτερικό. Τελικά σταμάτησαν τα πάντα. Πόσες κατεδαφίσεις αυθαιρέτων έγιναν τον χειμώνα; Καμία...».
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 03/05/2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου