Μικρό Καλάθι για το Κλίµα

Εκπρόσωποι από 194 χώρες θα συζητούν από σήµερα και για τις επόµενες 12 ηµέρες το φλέγον ζήτηµα των κλιµατικών αλλαγών στο ηλιόλουστο Κανκούν. Η ατµόσφαιρα πάντως στη 16η Σύνοδο για το κλίµα δεν έχει τίποτε από τον ενθουσιασµό που επικρατούσε πριν από περίπου έναν χρόνο την παραµονή της Συνόδου στην Κοπεγχάγη.

Τον ∆εκέµβριο του 2009 είχαν συγκεντρωθεί στην πρωτεύουσα της ∆ανίας 129 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων µε στόχο µια συµφωνία που θα αντικαθιστούν σε το ταλαιπωρηµένο Πρωτόκολλο του Κιότο. Οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί από τις δηλώσεις των µεγαλύτερων ρυπαντών ότιείχαν κατανοήσει το µέγεθος του προβλήµατος διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα. Αυτόπου κυριάρχησε ήταν πλήρης σύγχυση από τις αντικρουόµενες απόψεις και ένα κείµενο χωρίς καµία νοµική αξία, που δεν υπέγραψαν καν όλοι όσοι συµµετείχαν. Με δεδοµένη εκείνητην αποτυχία, ο πήχυς των προσδοκιών για τη Σύνοδο του Κανκούν µπήκε πολύ πιο χαµηλά. Στο Μεξικό δεν θα ταξιδέψουν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αλλά υπουργοί Περιβάλλοντος. Η επίτευξη µιαςσυνολικής συµφωνίας θεωρείται «απίθανη» και µετατίθεται για το µέλλον.

Μικρά βήµατα

Ο ενθουσιασµός έδωσε τη θέση του σε µια πιο ρεαλιστική προσέγγιση: όπως εκτιµούν οι αναλυτές, µόνο µια πολιτική από µικρά βήµατα και συγκεκριµένες δεσµεύσεις σε επιµέρους ζητήµατα µπορεί να σώσει τη διαδικασία των διαπραγµατεύσεων. «Ο στόχος είναι να υπάρξει µια συµφωνία έστω και κατ’ ελάχιστον», επισηµαίνει η Λοράνς Τουµπιανά, επικεφαλής του γαλλικού Ινστιτούτου Αειφόρου Ανάπτυξης και ∆ιεθνών Σχέσεων.Στο Κανκούν κρίνεται η σωτηρία του µοντέλου διεθνούς συνεργασίας που προωθείται σθεναράαπό τον Οργανισµό Ηνωµένων Εθνών.

Για τους αναλυτές, πάντως, όλα τα σενάρια είναι πιθανά. Το χειρότερο από αυτά θα ήταν να µην υπάρξει η παραµικρή συµφωνία και οι εκπρόσωποι των 194 χωρών να αποχωρήσουν έπειτα από σχεδόν δύο εβδοµάδες στείρων συζητήσεων, χαµένης ενέργειας και πεταµένου χρήµατος. Σε αυτό το σενάριο δεν θα ήθελε να πιστέψει κανένας. Αυτό που αναζητείται είναι ένα «ισορροπηµένο πακέτο αποφάσεων» που θα χρησίµευε ως βάση για µια µελλοντική συµφωνία.

Τα ενδιάµεσα σενάρια προβλέπουν ότιθα µπορούσε να υπάρξει µια συµφωνία ως σύνολο επιµέρους αποφάσεων τεχνικής φύσης. Εκτός από τις τεχνικές αποφάσεις θα χρειαζόταν και πολιτική βούληση για να φτάσει η Σύνοδος του Κανκούν στο αισιόδοξο σενάριο. Σεαυτήν τηνπερίπτωση, υποτίθεται ότιοι χώρες δέχονται να δεσµευθούν σε ένα κείµενο το οποίο θα έχει νοµική υπόσταση για τη µείωση των εκποµπών των αερίων. Αυτό το σενάριο προϋποθέτει επίσης την υιοθέτηση ενός συστήµατος µέτρησης και επαλήθευσης των δεσµεύσεων που έχει λάβει κάθε χώρα. Και επιβάλλει επίσης µια πολύ διαφορετική στάση από τιςΗνωµένες Πολιτείες και την Κίνα, τους δύο µεγαλύτερους ρυπαντές παγκοσµίως.

Προσπαθούν να χτίσουν µια συµµαχία προθύµων

ΜΙΑ «ΣΥΜΜΑΧΙΑ προθύµων» ανάµεσα στις µεγαλύτερες οικονοµίες του κόσµου θα µπορούσε να άρει το αδιέξοδο στις διεθνείς διαπραγµατεύσεις για τη µείωση των αερίων του θερµοκηπίου, δηλώνει σε συνέντευξή του στους «Times» ο Ιβο ντε Μπόερ. Οπως επισηµαίνει ο πρώην επικεφαλής της ∆ιακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για τις Κλιµατικές Αλλαγές, οι χώρες που επιθυµούν να υιοθετήσουν υψηλότερους στόχους για τη µείωση των εκποµπών των αερίων δεν θα έπρεπε να περιµένουν τις Ηνωµένες Πολιτείες για να αναλάβουν δράση. Σύµφωνα µε τον αξιωµατούχο των Ηνωµένων Εθνών, ο οποίος παραιτήθηκε από τη θέση του τον περασµένο Ιούλιο, Κίνα και Ευρωπαϊκή Ενωση συζητούν ήδη το ενδεχόµενο σύνδεσης των µοντέλων εµπορίου των εκποµπών αερίων που ακολουθούν.

«∆εν υπάρχει λόγος να περιµένουµε να συµφωνήσει µέχρι και ο τελευταίος. Εάν αναλάβουν δράση οµάδες κρατών, η διαδικασία θα κινηθεί µπρος τα εµπρός», δηλώνει χαρακτηριστικά. Την ιδέα της συµµαχίας των προθύµων φαίνεται να αγκαλιάζει στη Βρετανία ο καθηγητής Μάικλ Γκραµπ, µέλος επιτροπής συµβούλων της βρετανικής κυβέρνησης για τις κλιµατικές αλλαγές. «Θα µπορούσε να είναι µια συµµαχία του προοδευτικού κόσµου», δηλώνει στην βρετανική εφηµερίδα. «Η Ευρώπη θα χρειαζόταν δίπλα της την Κίνα ή την Ινδία µαζί µε τη Βραζιλία ή τη Νότια Αφρική και τη Νότια Κορέα ή τη Βραζιλία», αναφέρει.

(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 29/11/2010)