Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Τελευταία Ευκαιρία να Γίνει η Ελλάδα Πόλος Ενεργειακών Επενδύσεων

Το συνέδριο «Ενέργεια & Ανάπτυξη» συμπληρώνει φέτος 15 ολόκληρα χρόνια συνεχούς και συνεπούς οργάνωσης και συμμετοχής στα Ελληνικά ενεργειακά δρώμενα και εύλογα μπορεί να υποστηριχθεί ότι το αυτό αποτελεί πλέον ένα θεσμό. Όμως περισσότερο από θεσμό και ετήσιο σημείο αναφοράς το ‘Ενέργεια και Ανάπτυξη’ αποτελεί βήμα προβληματισμού και διαλόγου. Ίσως η πλέον σημαντική συμβολή του Συνεδρίου διαχρονικά ήτο και είναι η προσφορά μιας οργανωμένης πλατφόρμας όπου δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι παίκτες, μικροί και μεγάλοι, είτε προέρχονται από τον κρατικό ή τον ιδιωτικό τομέα.

Το Συνέδριο πραγματοποιείται εν μέσω μιας πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης που πλήττει την χώρα μας τους τελευταίους 10 μήνες και οφείλεται αποκλειστικά στην πλημμελή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών τα τελευταία 30 χρόνια. Οπωσδήποτε οι αιτίες που οδήγησαν την Ελλάδα στην παρούσα κατάσταση ως μια από τις πλέον υπερχρεωμένες χώρες στον κόσμο είναι πολλές. Απ’ την άλλη, το Μνημόνιο, παρά τις οποιεσδήποτε αρνητικές ή θετικές κρίσεις τις οποίες όλο αυτό το διάστημα έχει δεχτεί, αποτελεί ήδη μια πραγματικότητα και νόμο του κράτους ο οποίος προέκυψε μέσα από ώριμες κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι το Μνημόνιο αναγνωρίζει ξεκάθαρα την αναπτυξιακή διαδικασία του ενεργειακού τομέα και περιέχει σαφείς αναφορές και κατευθύνσεις για το τι πρέπει να γίνει για ν’ ανοίξει συνολικά η ενεργειακή αγορά ώστε να καταστεί πόλος επενδύσεων και ανάπτυξης.

Κι αυτό διότι μπορεί αφενός ο κλάδος της ενέργειας να θεωρείται από πολλούς ως service industry, και άρα όχι ως άμεσα παραγωγικός, όμως μ’ ένα κύκλο εργασιών που ξεπερνάει το 12% του ΑΕΠ είναι εύλογο να συμμετάσχει και αυτός στην ευρύτερη παραγωγική – αναπτυξιακή διαδικασία. Με άλλα λόγια έχει ερείσματα στην διαμόρφωση του οικονομικού κλίματος.

Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να μεμψιμοιρούμε για την κατάσταση μας, διατυπώνοντας τις περισσότερες φορές σενάρια καταστροφολογίας και οπισθοδρομισμού και αρνούμενοι να δούμε τα πράγματα με μια προοπτική και να αναγνωρίσουμε ποία θετικά βήματα έχουν συντελέσει και πώς αυτά μπορούν, προβαλλόμενα στο μέλλον, ν’ αποτελέσουν ‘λύσεις’ διεξόδου από την εκάστοτε ‘κρίση’ που μας ταλανίζει. Πραγματικά, τα τελευταία 15 χρόνια επιτεύχθηκαν σημαντικά βήματα προόδου τα οποία όμως λόγου του αργού ρυθμού των εξελίξεων δεν μας εντυπωσιάζουν.

Από το 1996, η ενεργειακή αγορά κυριαρχείτο από την ΔΕΠ και την ΔΕΗ, ενώ η ΔΕΠΑ δεν είχε καν παραλάβει τις πρώτες ποσότητες φυσικού αερίου. Τα δε πρώτα αιολικά πάρκα ανεξάρτητων παραγωγών είχαν μόλις αρχίσει να δρομολογούνται χάρις στον τότε πρωτοποριακό νόμο 2244/94. Με άλλα λόγια η ενεργειακή αγορά ήταν ερμητικά κλειστή στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα όχι μόνο το μονοπώλιο της ΔΕΗ έχει καταργηθεί αλλά έχουμε ήδη τρείς καταξιωμένους και ανεξάρτητους παραγωγούς με θερμικούς σταθμούς και με δύο άλλους ακόμη σύντομα ν’ ακολουθούν.

Η αγορά Φ. Αερίου έχει οριστικά πλέον ανοίξει και μάλιστα με σημαντική κινητικότητα. Ειδικά στις ΑΠΕ καθώς και στην Ενεργειακή Αποδοτικότητα παρατηρείται κοσμογονία με εκατοντάδες ανεξάρτητους παραγωγούς να δραστηριοποιούνται και με την εγκατεστημένη ισχύ από Φωτοβολταϊκά, Αιολικά και άλλων μορφών ΑΠΕ ν’ αυξάνεται σε καθημερινή βάση.

Αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα αποτελεί και η είσοδος και δραστηριοποίηση ανεξάρτητων παραγωγών ενέργειας σε όλο το ενεργειακό φάσμα κατ’ εφαρμογή των Ευρωπαϊκών Οδηγιών και του μοντέλου απελευθέρωσης της αγοράς. Αυτή ακριβώς την πραγματικότητα θα πρέπει να αποδεχτεί και να διαχειρισθεί η κυβέρνηση με στόχο την μεγιστοποίηση των επενδύσεων και την ορθολογική και ισότιμη λειτουργία της αγοράς. Με άλλα λόγια ίδια δικαιώματα πρόσβασης σε όλους τους παίχτες .

Η μεταβατική φάση που είχαμε ως περίοδο χάρητος έληξε δια παντός και μάλιστα παταγωδώς το διάστημα που πέρασε. Οι Βρυξέλλες μας εγκαλούν και απαιτούν προσαρμογή εδώ και τώρα. Αδυναμία προσαρμογής εμπεριέχει δυσβάστακτο τίμημα. Ότι δεν πράξαμε τα τελευταία 10 χρόνια το πράττουμε τώρα μέσα σε λίγους μήνες . Απαιτείται τόλμη και αποφασιστικότητα ενώ η σύγκρουση με τις δυνάμεις του παρελθόντος είναι αναπόφευκτη.

Δυστυχώς, η σημερινή αρνητική οικονομική συγκυρία και η εσωστρέφεια των τελευταίων ετών οδηγούν πολλές ενεργειακές επιχειρήσεις της χώρας μας να στραφούν στο εξωτερικό. Έρευνες για κοιτάσματα στην Αίγυπτο, Αιολικά πάρκα στην Πολωνία, Βουλγαρία και Τουρκία, Υδροηλεκτρικά στην Αλβανία, κατασκευή μεγάλων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στην Συρία, Ρουμανία και Τουρκία είναι μόνο λίγα από τα projects που εμπλέκονται σήμερα και χρηματοδοτούν Ελληνικές εταιρίες του ενεργειακού τομέα. Αυτό αναδεικνύει την εκπληκτική προσαρμοστικότητα, εξωστρέφεια και δυναμική του κλάδου παράγοντες οι οποίοι μπορούν ν’ αξιοποιηθούν από την πολιτεία για εγχώριες επενδύσεις όταν εξασφαλισθούν ομαλές συνθήκες λειτουργίας του κράτους.

Σήμερα συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές στο πολιτικό και οικονομικό επίπεδο παγκοσμίως.Σε ότι αφορά τις ενεργειακές αγορές από την Ασία στην Ευρώπη και από την Ρωσία ως την Αμερική και την Αφρική αυτές αναπτύσσονται με ταχύτατους ρυθμούς, αναδιοργανώνονται και μετεξελίσσονται οδεύοντας ταχύτερα προς την κατεύθυνση ενός παγκόσμιου ηλεκτρικού ιστού. Το στοίχημα λοιπόν για την Ελλάδα και για την περεταίρω ανάπτυξη της στην οικονομία και συγκεκριμένα στον ενεργειακό τομέα είναι αν θα μπορέσει η Ελλάδα , ξεπερνώντας τα σημερινά της προβλήματα να συμμετάσχει και να επωφεληθεί από την αναδιάταξη αυτήν των διεθνών αγορών και να αναδειχθεί σε δυναμικό παίκτη στην ευρύτερη περιοχή.

Πηγή energia.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου