Το αλμυρό αποδεικνύεται... φθηνότερο

Με την αντιμετώπιση των παρενεργειών, η αφαλάτωση θεωρείται πια ένα σύστημα που αντιμετωπίζει με επιτυχία την έλλειψη νερού.

Αξιοποιώντας την εμπειρία μεσογειακών χωρών έχουμε εγκαταστήσει μονάδες αφαλάτωσης στα νησιά. Το κόστος για τα ελληνικά νησιά διαμορφώνεται στα 5 έως 8 ευρώ ανά κυβικό, έναντι 5 έως 13 ευρώ που υπολογίζεται για το μεταφερόμενο νερό, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε η Ευτυχία Τζεν, ειδικός του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ). Με βάση την εμπειρία από χώρες της Μεσογείου, όπως η Ισπανία και η Μάλτα, αλλά και η Σαουδική Αραβία, τα τελευταία χρόνια έχουν εγκατασταθεί στα νησιά μονάδες αφαλάτωσης που εξασφαλίζουν περίπου 22.000 κυβικά την ημέρα.

Το μεγάλο εμπόδιο ήταν η υψηλή κατανάλωση ενέργειας, αλλά με την εξέλιξη της τεχνικής η επιβάρυνση στην τιμή του νερού είναι της τάξης των 0,50 ευρώ ανά κυβικό παραγόμενου νερού και επομένως το κόστος δεν είναι απαγορευτικό. Υπολογίζεται ότι η δαπάνη εγκατάστασης μιας μέσης μονάδας, που βρίσκεται μέσα στα «κυβικά» των περισσότερων ελληνικών νησιών, διαμορφώνεται στα 850-1.300 ευρώ ανά παραγόμενο κυβικό νερού.

Θετικά είναι τα αποτελέσματα από δύο μονάδες που κατασκευάστηκαν την τελευταία διετία. Η πρώτη αφορά τη Μήλο και εξασφαλίζει στο νησί 3.600 κυβικά νερού την ημέρα. Το νέο χαρακτηριστικό είναι ότι λειτουργεί με ενέργεια που προέρχεται από το γεωθερμικό πεδίο του νησιού και έτσι το κόστος διαμορφώνεται στο 1,8 ευρώ ανά κυβικό μέτρο νερού. Η δεύτερη μονάδα λειτουργεί στη Σύμη και παράγει 10 έως 12 κυβικά την ώρα, με μια μέθοδο επανασυμπίεσης ατμών και την αξιοποίηση μιας ανεμογεννήτριας ισχύος 800 κιλοβάτ.

Υπάρχουν όμως και τα αρνητικά παραδείγματα, όπως αυτό της πλωτής εξέδρας που βρίσκεται έξω από την Ηρακλειά. Χρηματοδοτήθηκε ως πρωτότυπη μονάδα από κοινοτικούς πόρους, αλλά δεν φαίνεται να απέδωσε τα αναμενόμενα, ενώ διαπιστώθηκε ότι είναι και μεγάλο το κόστος της ρυμούλκησης σε νησιά που έχουν προβλήματα.

Πιο «πράσινες» λύσεις για την αντιμετώπισης της λειψυδρίας προωθεί το πρόγραμμα «Αειφόρο Αιγαίο» της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Η Γεωργία Κίκου, υπεύθυνη του προγράμματος, θεωρεί ότι βασικό στοιχείο σε αυτό τον τομέα είναι η σωστή διαχείριση του νερού με την ενημέρωση των πολιτών, ιδιαίτερα των τουριστών. Σε ημερίδα που οργανώθηκε πρόσφατα στη Σύρο παρουσιάστηκαν νέες μέθοδοι που εξασφαλίζουν νερό καλής ποιότητας, για διάφορες χρήσεις.

Μια ενδιαφέρουσα πρόταση που παρουσιάστηκε είναι αυτή που υλοποιεί ομάδα ειδικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με ευθύνη του επίκουρου καθηγητή Γ. Καλαβρουζιώτη. Πειραματίζεται με την επαναχρησιμοποίηση των υγρών αποβλήτων στην πεδιάδα του Αγρινίου, στην Πάτρα και τη Μεταμόρφωση Αττικής. Με φυσικές μεθόδους γίνεται η επεξεργασία των λυμάτων και «παράγεται» νερό που, με βάση την ελληνική νομοθεσία, μπορεί να αξιοποιηθεί για την άρδευση πρασίνου. Οι αναλύσεις, όμως, έδειξαν ότι τα ποιοτικά του χαρκτηριστικά είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικά και μπορεί να αξιοποιηθεί και στις καλλιέργειες.

Ο Ηλίας Νόκας, από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, θέτει μια σημαντική παράμετρο. Υποστηρίζει πως πρέπει να θεσμοθετηθεί ότι σε όλες τις νέες οικοδομές που κατασκευάζονται σε περιοχές με προβλήματα ύδρευσης πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε δεξαμενή συλλογής βρόχινου νερού. Με τις βροχοπτώσεις που καταγράφονται στο Αιγαίο, κάθε ακίνητο μπορεί να εξασφαλίσει 20-25 κυβικά καλής ποιότητας νερού, που καλύπτει τις ανάγκες του καλοκαιριού. Προτείνει επίσης να θεσπιστεί διαφορετικό τιμολόγιο για τους θερινούς μήνες στις παραθεριστικές κατοικίες και όχι σε οικοδομές που βρίσκονται μέσα σε οικισμούς, ώστε να αποφεύγεται η σπατάλη στους πολύτιμους υδατικούς πόρους.

Πηγή enet.gr