Επειτα από πολλές δεκαετίες οι μεγάλες εταιρείες παραγωγής εστιάζουν πλέον το κυνήγι τους για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στις ανεπτυγμένες χώρες, όπου, παρά το υψηλότερο κόστος και το αυστηρότερο ρυθμιστικό πλαίσιο, η πολιτική σταθερότητα εξασφαλίζει ασφαλέστερο υπολογισμό των ταμειακών ροών.
Τα περασμένα χρόνια οι κολοσσοί του κλάδου, όπως η βρετανοολλανδική Shell και οι αμερικανικές Exxon Mobil και Chevron, επέλεγαν να αψηφήσουν τους κινδύνους που ελλόχευαν για την παραγωγική τους δραστηριότητα λόγω της βίας, της έκρυθμης πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης, της διαφθοράς που επικρατεί στις αναπτυσσόμενες χώρες. Επιπλέον το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών τους προσέφεραν συμβόλαια με ευνοϊκούς όρους σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος εργασίας και το χαλαρό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις «το έκαναν να αξίζει τον κόπο», όπως τονίζει χαρακτηριστικά η «Wall Street Journal». Τα τελευταία χρόνια ωστόσο οι εντάσεις, η πολιτική αστάθεια και η αδυναμία των τοπικών κυβερνήσεων να ελέγξουν την κατάσταση έχουν πλήξει σοβαρά τα κέρδη των πετρελαϊκών γιγάντων στη Βόρεια Αφρική και στην Κεντρική Ασία.
Ετσι οι εταιρείες επανεξετάζουν την έκθεσή τους σε αυτό το αφιλόξενο επιχειρηματικό περιβάλλον και στρέφονται σε πιο «προβλέψιμα» εδάφη. Το περασμένο έτος οι τρεις μεγαλύτερες μη κρατικά ελεγχόμενες εταιρείες πετρελαίου στον κόσμο δαπάνησαν το 66% του προϋπολογισμού τους για την παραγωγή και την εξερεύνηση πηγαδιών στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) από 49% που ήταν το ποσοστό το 2003. Παράλληλα περιορίζουν τη δραστηριότητά τους σε χώρες όπως η Νιγηρία, το Ιράκ, το Τσαντ και η Ινδονησία. Από το 2010 η Shell έχει πουλήσει περιουσιακά στοιχεία αξίας 1,8 δισ. δολαρίων στη Νιγηρία, ενώ μόλις πέρυσι «έβαλε πωλητήριο» για τέσσερις μονάδες παραγωγής και έναν αγωγό στην περιοχή καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα όπως επιθέσεις από μισθοφόρους στρατιώτες, απαγωγές εργαζομένων, δολιοφθορές στον εξοπλισμό και στους αγωγούς εξόρυξης κ.τ.λ.
Οι κυβερνήσεις του αναπτυγμένου κόσμου επιχειρούν να εκμεταλλευθούν αυτή τη μεταστροφή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Νέα Ζηλανδία, η οποία βιώνει σήμερα μια έκρηξη ενδιαφέροντος για εξερεύνηση των εδαφών της. Το 2009 η νησιωτική χώρα ανακοίνωσε ένα «Σχέδιο Δράσης για το Πετρέλαιο» με στόχο να προσελκύσει τις εταιρείες πετρελαίου που «επιθυμούσαν να απεμπλακούν από τις προβληματικές περιοχές» επισημαίνει στην αμερικανική εφημερίδα ο εμπνευστής του σχεδίου, υπουργός Ενέργειας της Νέας Ζηλανδίας Σάιμον Μπρίτζες. Η κυβέρνηση όχι μόνο έβγαλε σε πλειστηριασμό νέες εκτάσεις για εξερεύνηση και γεώτρηση αλλά ζήτησε συμβουλές από τις ίδιες τις πετρελαϊκές εταιρείες για τη διαμόρφωση του νέου ρυθμιστικού πλαισίου που θα ευνοούσε τις επενδύσεις στη χώρα.
(από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", 03/08/2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου