Δεν γνωρίζουμε εάν κατά την πρόσφατη επίσκεψη στην Αθήνα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας μας, εν όψει των κυρώσεων που επέβαλλε η Ευρωπαϊκή Ένωση καθ’υπόδειξη των ΗΠΑ, και των αντιμέτρων που ήδη λαμβάνει η Μόσχα, και αναμένεται ότι σύντομα θα επεκταθούν και στα καύσιμα. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα σήμερα εξαρτάται κατά 70% για τις εισαγωγές πετρελαίου που καταναλώνει από την Ρωσία-πράγμα που δεν επεδίωξε η ίδια αλλά αναγκάσθηκε λόγω των γνωστών ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά του Ιράν, πάλι καθ’υποβολή της Ουάσινγκτον, και 65% του φυσικού αερίου που εισάγει προέρχεται από την ΡωσικήGazprom,η θέση της είναι λίαν επισφαλής από την άποψη εξασφάλισης ομαλής και αδιάκοπης ροής ενέργειας σε περίπτωση επιβολής περιορισμών από το Κρεμλίνο.
Αλλά και εάν δεν επιβληθούν άμεσα τέτοιοι περιορισμοί τον ερχόμενο χειμώνα η χώρα μας θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει σοβαρό έλλειμμα στις παραδώσεις ρωσικού φυσικού αερίου αφού η Μόσχα έχει ήδη σταματήσει την παροχή αερίου προς την Ουκρανία μέσα από την οποία ως γνωστό διέρχονται οι βασικοί αγωγοί που τροφοδοτούν τα νότια Βαλκάνια. Και μπορεί μέχρι σήμερα η Ουκρανία να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της από τα σημαντικά αποθέματα που διαθέτει, χάρις στους τεράστιους υπόγειους αποθηκευτικούς της χώρους, όμως με την έλευση του χειμώνα η κατάσταση θα αλλάξει και όπως συνέβη δύο φορές στο παρελθόν η κρατική της εταιρεία αερίου, η Naftogaz, δεν θα διστάσει να διοχετεύσει ένα μέρος του διερχόμενου αερίου προς κάλυψη των εγχώριων αναγκών. Έτσι η Ελλάδα, η Βουλγαρία και μερικές άλλες χώρες της ΝΑ Ευρώπης για μία ακόμη φορά θα βρεθούν μετέωρες στο έλεος των αγορών, χωρίς καύσιμα και αντιμέτωπες με μακρές περιόδους ελλείψεων στην ενεργειακή τους τροφοδοσία με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την οικονομία τους και την επιβίωση του πληθυσμού υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες. Τους πολύ σοβαρούς αυτούς προβληματισμούς τούς έχει ήδη θέσει μετ’επιτάσεως το energia. gr (εδώ) όπως και έχει αναφερθεί στα ενδεχόμενα σενάρια για την αντιμετώπιση της αναμενόμενης ενεργειακής κρίσης.
Είναι πιθανόν ο κ. Σαμαράς να έθιξε πράγματι κατά τις επαφές του με τον κο. Γιούνκερ το πολύ σοβαρό θέμα της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας μας και την ανάγκη εγγυήσεων ώστε να μην σταματήσουν οι παραδώσεις καυσίμων από την Ρωσία. Αλλά και να έθιξε το φλέγον αυτό θέμα, εάν κρίνουμε από τις συνεχείς ανακοινώσεις και τον καταιγισμό των non papers περί ενεργειακής ασφάλειας που έρχονται από τις Βρυξέλλες, είναι φανερό ότι το κέντρο βάρους της επιδιωκόμενης Κοινής Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Πολιτικής δεν έχει και τόσο σχέση με τα καθημερινά και πρακτικά προβλήματα που καλούνται ολοένα και ποιο συχνά να αντιμετωπίσουν οι χώρες στην περιφέρεια όπως η Ελλάδα.
Η ουκρανική κρίση και οι ευρύτεροι γεωπολιτικοί κίνδυνοι φαίνεται ότι σήμαναν τον κώδωνα του κινδύνου για την ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία προσπαθεί έστω και την τελευταία στιγμή να αναπτύξει ένα σχέδιο δράσης ώστε να προλάβει τα χειρότερα, με σημείο έναρξης τον ερχόμενο χειμώνα. Σχετικό πρόγραμμα με τις προτεραιότητες της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο θέμα, παρουσίασε στις Βρυξέλες πριν λίγες ημέρες ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Στο κείμενο τονίζεται ότι δεδομένης της εξάρτησης της Ευρώπης από ξένες ενεργειακές πηγές, ιδίως της Ρωσίας, κρίνεται απαραίτητη η δραστηριοποίηση σε έναν αριθμό από τομείς, όπως την βελτιστοποίηση των υποδομών, αλλά και την εισαγωγή ορυκτών καυσίμων από διάφορες πηγές. Σημειώνεται ότι η Ρωσία καλύπτει σήμερα το 39% των αναγκών της Ε.Ε. σε αέριο και το 27% σε πετρέλαιο. Στα πλαίσια αυτά, η Ε.Ε. ανησυχεί για το ενδεχόμενο να διαταραχθούν οι ρωσικές εισαγωγές λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, κάτι που θα είχε πολύ αρνητικές συνέπειες για τους Ευρωπαίους καταναλωτές, ιδιαίτερα αν συμβεί κατά την διάρκεια της χειμερινής περιόδου.
Ως εκ τούτου, το νέο ενεργειακό πρόγραμμα της Κομισιόν καθορίζει συγκεκριμένους στόχους και τομείς στους οποίους θα πρέπει να αναληφθεί συλλογική δράση, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, τα μέτρα που καλούνται να εφαρμόσουν τα κοινοτικά όργανα και τα κράτη-μέλη ουδόλως ανταποκρίνονται προς τις αντίξοες συνθήκες που θα δημιουργηθούν και επηρεάζουν κυρίως τα κράτη της ΝΑ Ευρώπης, αφού δεν υπάρχουν εναλλακτικές οδοί εφοδιασμού των χωρών του Νότου με φυσικό αέριο πέραν της περιορισμένης δυνατότητας που προσφέρει η Ελλάδα με το τερματικό LNGστη Ρεβυθούσα.
Μπορεί ο επόμενος χειμώνας να αποβεί ιδιαίτερα σκληρός, εάν όχι μοιραίος, για την ενεργειακή επάρκεια στην χώρα μας και τής γύρω περιοχής. Όμως επ’ουδενί λόγο η Ελλάδα θα πρέπει να ταχθεί κατά του αγωγού South Streamτην κατασκευή του οποίου με διάφορα νομικά τεχνάσματα και εκβιασμούς προσπαθεί να αποτρέψει η Κομισιόν, υπό την αφόρητη πίεση του αμερικανικούState Department. Η αλήθεια είναι ότι ο εν λόγω αγωγός, η υλοποίηση του οποίου ευρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο- και εάν η Ε.Επιτροπή σταματήσει επιτέλους να δημιουργεί προβλήματα, θα ολοκληρωθεί εντός του 2016- αποτελεί μονόδρομο για την εξασφάλιση αδιάκοπης ροής φ.αερίου προς την Ν.Α.Ευρώπη αλλά και για την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης γενικότερα. Ως γνωστόν, ο αγωγός αυτός παρακάμπτει την Ουκρανία μεταφέροντας φ. αέριο από τη Ρωσία μέσω Μαύρης Θάλασσας απευθείας στη Βουλγαρία και από εκεί προς τη δυτική Ευρώπη. Η Ρωσική Gazprom και οι Ευρωπαίοι εταίροι της (δηλ. οι εταιρείες ENI, EDF και Wintershall από τις κορυφαίες ενεργειακές ευρωπαϊκές εταιρείες) έχουν επενδύσει σ’ένα μακρόπνοο και ιδιαίτερα απαιτητικό από τεχνικής άποψης έργο (ο αγωγός θα έχει χωρητικότητα 63 Δισεκ.Κυβ. μέτρα κατ’έτος) με σκοπό να εξασφαλίσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ενεργειακές ανάγκες των πελατών τους. Η δε παράκαμψη της Ουκρανίας επιβάλλετο λόγω των γνωστών και αμετακίνητων προβλημάτων της πρώτης με την μητέρα Ρωσία τα οποία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορούν να αντιμετωπισθούν εύκολα και αναίμακτα, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι τρέχουσες εξελίξεις.
Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να επιθυμεί την ολοκλήρωση και λειτουργία του σημαντικού αυτού έργου το συντομότερο δυνατόν καθ’ότι είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσει τον απρόσκοπτο εφοδιασμό της από βορρά με φ.αέριο. Επιπλέον ο South Stream θα προσφέρει σημαντική ρευστότητα σε μία εξαιρετικά ρηχή περιφερειακή αγορά ενώ παράλληλα μπορεί ν’ αποτελέσει δίοδο για την διοχέτευση επιπλέον ποσοτήτων από την Κασπία προς την Ευρώπη, μέσω του υπό εκτέλεση διασυνδετηρίου αγωγού IGB που θα ενώνει την Ελλάδα με την Βουλγαρία. Ακόμη θα πρέπει να αναφερθεί ότι η ύπαρξη τουSouth Stream είναι απόλυτα ενισχυτικός του ρόλου που επιθυμεί να διαδραματίσει η χώρα μας ως περιφερειακός εμπορικός κόμβος φ.αερίου. (βλέπε σχετικό άρθρο)
Θα πρέπει επιτέλους οι Ελληνικές κυβερνήσεις, του σήμερα και του αύριο, να αντιληφθούν ότι πέρα των καλών διπλωματικών σχέσεων και της απροκάλυπτης επίδειξης νομιμοφροσύνης προς την Ουάσινγκτον και το Βερολίνο, υπάρχουν και πολύ πρακτικά θέματα και πύλες ενεργειακού εφοδιασμού που δεν υπακούουν πάντοτε στις έωλες επιλογές και την υψηλή πολιτική των κατά περίπτωση υπερεθνικών decision makers. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να φροντίσει τα δικά της συμφέροντα ώστε να εξασφαλίσει την επάρκεια τού ενεργειακού της εφοδιασμού και όχι να εξυπηρετεί τα ριψοκίνδυνα σχέδια τρίτων.
Για αυτό η κυβέρνηση έχει υποχρέωση και καθήκον να ιεραρχήσει και να ξεχωρίσει προσεκτικά τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας και να προχωρήσει ανάλογα απορρίπτοντας με ρηματικές διακοινώσεις, και όχι μόνο, τις όποιες τυχόν ενστάσεις των ‘συμμάχων’ και ‘φίλων’ που θέλουν δήθεν το καλό μας. Ας πάρουμε για παράδειγμα την μικρή Αυστρία η οποία ευρίσκεται σε δυσμενέστερη γεωπολιτικά θέση σε σύγκριση με την Ελλάδα, καθ’ότι είναι μια καθαρά ηπειρωτική χώρα χωρίς διέξοδο προς την θάλασσα, η οποία εάν και κατ’επανάληψη απειλούμενη φραστικά και διπλωματικά από την Γερμανία και τις ΗΠΑ, έκανε την επιλογή της και τάχθηκε απροκάλυπτα υπέρ της κατασκευής του South Stream και της διασύνδεσης του δικτύου της με το εν λόγω αγωγό.(βλέπε δηλώσεις Rois της OMV) Η δε Αυστρία απ’ότι γνωρίζουμε είναι πλήρες μέλος της Ε.Ενωσης και μάλιστα φιλοξενεί με μεγάλη επιτυχία στο έδαφος της πλείστους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς που σημαίνει ότι γνωρίζει πολύ καλά από τρόπους, συμπεριφορές και υποχρεώσεις. Αλλά παράλληλα έχει θέσει και ορισμένες εθνικές προτεραιότητες ως προς τον ενεργειακό της εφοδιασμό τις οποίες και δεν διαπραγματεύεται.
Πηγή energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου