Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα παράμετρος αναδεικνύεται από την δεύτερη ανάγνωση του σχεδίου “20-20-20” που παρουσίασε το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη συσχέτιση της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Στο προσκήνιο και το υδροηλεκτρικό-μαμούθ καθώς και η 6η λιγνιτική μονάδα στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης
Ο σχεδιασμός για την επίτευξη των τριών 20ριών εστιάζει ουσιαστικά σε τρία σενάρια.
Για το σενάριο αναφοράς, δεν δίνονται προβλέψεις σε ό, τι αφορά τους ρυθμούς ανάπτυξης. Από την …μη επίτευξη, ωστόσο, των 20ριών μπορούμε να εικάσουμε ότι πρόκειται για ένα μάλλον εφιαλτικό, από οικονομικής πλευράς, σενάριο. Ως προς τις ΑΠΕ, φτάνουμε το 2020 να καλύπτουμε κάτι περισσότερο από το 20% της κατανάλωσης ηλεκτρισμού καθώς και συνολικά το 14% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας στην Ελλάδα.
Είμαστε, δηλαδή, εκτός στόχων.
Στο σενάριο επίτευξης στόχων, η χώρα βγαίνει από την ύφεση το 2012 και στην περίοδο 2015-2020 έχει ρυθμό ανάπτυξης στην οικονομία άνω του 2% σε ετήσια βάση.
Αυτό το σενάριο προβλέπει ότι η συμμετοχή των ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρισμού θα φτάσει το 40% στο τέλος της δεκαετίας ενώ στο 20% θα είναι η συμμετοχή τους στην τελική κατανάλωση ενέργειας.
Στο σενάριο οικονομικής επιτάχυνσης, όμως, η έξοδος από την ύφεση προβλέπεται και πάλι για το 2012, αλλά στην περίοδο 2015-2020 ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης εκτιμάται στο 4% και πλέον.
Η υπόθεση αυτή συνοδεύεται και από πρόβλεψη για συμμετοχή κατά 40,7% στην κατανάλωση ηλεκτρισμού και κατά 20,7% στην τελική κατανάλωση ενέργειας.
Στο πρώτο σενάριο, η εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ δεν υπερβαίνει τις 11.500 μεγαβάτ, στο δεύτερο προσεγγίζει τις 15.000 και στο τρίτο ξεπερνά τις 16.000 μεγαβάτ.
Μιλάμε, βεβαίως, για χοντρικά 10πλάσια νούμερα σε σχέση με την τρέχουσα πραγματικότητα.
Ας σταθούμε και σε δύο άλλα ενδιαφέροντα σημεία του σχεδίου για τις ΑΠΕ που δεν …σχετίζονται με ΑΠΕ.
-Για πρώτη φορά γίνεται επίσημη αναφορά στο μαμούθ αντλητικό υδροηλεκτρικό της ΔΕΗ, το οποίο θα έχει ισχύ 880 μεγαβάτ και σχεδιάζεται να κατασκευαστεί στο Καστράκι στον Αχελώο, με προοπτική να τεθεί σε λειτουργία λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας.
-Επίσης για πρώτη φορά, εμφανίζεται στο προσκήνιο η 6η λιγνιτική μονάδα του Αγίου Δημητρίου Κοζάνης, η οποία με ισχύ της τάξης των 600 μεγαβάτ εκτιμάται ότι έως το 2025 μπορεί να έχει τεθεί σε λειτουργία, ακολουθώντας την Πτολεμαϊδα 5 και την Μελίτη 2 που προγραμματίζεται να έχουν λειτουργήσει 7 με 8 χρόνια νωρίτερα και, βεβαίως, την απόσυρση συνολικά 26 μονάδων, κατά κύριο λόγω λιγνιτικών, με διαθέσιμη ισχύ περί τα 5.500 μεγαβάτ.
Αυτά τα δύο έργα ήταν, να θέλετε, οι “εκπλήξεις” της συγκεκριμένης παρουσίασης, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι, συμπεριλαμβανομένων και των μονάδων φυσικού αερίου στο Αλιβέρι και στη Μεγαλόπολη αλλά και των υδροηλεκτρικών, η προσθήκη ισχύος στη ΔΕΗ θα είναι της τάξης των 4.000 μεγαβάτ.
Προφανώς τα 1.500 μεγαβάτ που υπολείπονται, θα αναφέρονται σε έργα ΑΠΕ, για να κλείσουμε το σημερινό ρεπορτάζ με τον χώρο από τον οποίο αυτό ξεκίνησε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου