Το πιο τραγικό απ’ όλα είναι οι «δηλώσεις έκπληξης και αγανάκτησης» των τοπικών αρχόντων που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι λειτουργούν βιομηχανίες μέσα στο εθνικό πάρκο που πετάνε τα τοξικά τους απόβλητα χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο και κατέστρεψαν έναν υπερπολύτιμο βιότοπο, θέτοντας σε κίνδυνο την δημόσια υγεία ακόμη και όσων τρώνε ψάρια από την περιοχή!
Η κηλίδα του μαζούτ που εμφανίστηκε την περασμένη εβδομάδα στον Αμβρακικό απλά ανέδειξε ένα πρόβλημα που κρυβόταν κάτω από τα φαινομενικώς καθαρά νερά του κόλπου. Διαπίστωσαν κατόπιν εορτήςΟι επιθεωρητές Περιβάλλοντος διαπίστωσαν ότι οι τοπικές αρχές ουσιαστικά έκαναν τα στραβά μάτια και είναι «ένοχες» για το έγκλημα.
Διαπίστωσαν ότι το σύνολο σχεδόν των βιομηχανιών χρησιμοποιούν ως καύσιμη ύλη μαζούτ παρ’ ότι βρίσκονται εντός των ζωνών του Εθνικού Πάρκου. Οτι ακόμα και τα τυροκομεία πετάνε ανεξέλεγκτα τα απόβλητά τους. Οτι οι περισσότερες επιχειρήσεις πέριξ του Αμβρακικού διοχετεύουν ακατέργαστα τα υγρά τους απόβλητα στις τάφρους και τα ποτάμια τις νυκτερινές ώρες εκμεταλλευόμενες το γεγονός ότι τις νύχτες οι υπηρεσίες δεν λειτουργούν και ο νόμος απαιτεί επ’ αυτοφώρω εντοπισμό ρύπανσης για να επιβληθούν κυρώσεις! Διαπίστωσαν ότι οι νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις Πρέβεζας, Αρτας και Αιτωλοακαρνανίας ουσιαστικά ουδέποτε δεν έχουν υλοποιήσει ελέγχους και φυσικά δεν έχουν επιβάλει και κανένα πρόστιμο ή άλλη ποινή. Με απλά λόγια διαπίστωσαν μια άτυπη ασυλία για όλες αυτές τις επιχειρήσεις που μετά την πετρελαιοκηλίδα κάνουν λόγο για... «δολιοφθορά»!
Η διαρροή μαζούτ προερχόταν από δεξαμενή καυσίμων (μαζούτ) του κλειστού και εγκαταλελειμμένου από το 1998, εργοστασίου χυμοποίησης «Εσπερίδα» (επεξεργασία εσπεριδοειδών). Το μαζούτ ακολουθούσε τη ροή του αγωγού των ομβρίων και στη συνέχεια από αρδευτικό κανάλι έπεφτε στον Αραχθο κι από εκεί στον Αμβρακικό κόλπο!
Με απλά λόγια, η βιομηχανία έκλεισε πριν από 12 χρόνια, κανείς δεν νοιάστηκε ώστε να απομακρυνθούν από αυτή οι ποσότητες του μαζούτ και αυτές με κάποιον ανεξήγητο τρόπο κατέληξαν στη θάλασσα αφού μόλυνε πρώτα ανεπανόρθωτα τις καλλιέργειες της περιοχής πριν μολύνει την θαλάσσια πανίδα.
Το μαζούτ είχε παραμείνει στη δεξαμενή για χρόνια και μετά από την παύση λειτουργίας του εργοστασίου και είχε υποστεί αλλοίωση (υψηλά επίπεδα θείου) και δεν είχαν ληφθεί μέτρα πρόληψης ενδεχόμενης ζημιάς (δεν είχε κατασκευαστεί ο κατάλληλος χώρος ανάσχεσης, δηλαδή τάφρος περιμετρικά της δεξαμενής).
Εντολή για αποκατάσταση του κόστους της ζημιάς
Η Νομαρχία Αρτας κατόπιν εντολής των επιθεωρητών έκλεισαν αμέσως το φράγμα, ώστε να περιορισθεί η διασπορά της ρύπανσης και ανέθεσαν σε ιδιωτική εταιρεία να προβεί στη συλλογή του μαζούτ και στον καθαρισμό του ποταμού και προέβησαν σε επιτόπιους ελέγχους (ΚΕΠΕ), ενώ κλιμάκιο ειδικών από την Θεσσαλονίκη εκτίμησε το μέγεθος της ζημιάς και το κόστος αποκατάστασης. Παράλληλα έγινε συνεννόηση με την ΔΕΗ σχετικά με διακοπή της άρδευσης της περιοχής και της ροής του νερού στον Αραχθο.
Οπως αναφέρει η Ειδική Γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος, για το ζήτημα θα κινηθεί η διαδικασία Περιβαλλοντικής Ευθύνης και το κόστος της απορρύπανσης και αποκατάστασης της ζημιάς θα καταλογισθεί στον ιδιοκτήτη του εργοστασίου, ο οποίος είναι και υπεύθυνος για τη διαρροή. Ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου θα πρέπει επίσης να ελέγξει τις δεξαμενές του, να τις εκκενώσει εντελώς ή να τις τσιμεντάρει, καθώς και να περιφρουρήσει τυχόν άλλη διαρροή.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 26/06/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου