«Ευρύ πρόγραμμα καταγραφής του αιολικού δυναμικού στις περιοχές ενδιαφέροντος», είναι ένα από τα κομβικά σημεία που θα πρέπει να δει το ΥΠΕΚΑ, καθώς έχει άμεση σχέση και με το συνολικό κόστος παραγωγής της αιολικής κιλοβατώρας.
Η Ελληνική Επιστημονική Ενωση Αιολικής Ενέργειας, έχονας ήδη ανακοινώσει τις θέσεις της στην ηγεσία του ΥΠΕΚΑ χωρίς να «υπεισέρχεται σε κρίσεις επί της επιλογής του ν. 3851/2010 αφού αυτός είναι πλέον νόμος του κράτους», αφού «το διακύβευμα είναι η αποτελεσματική εφαρμογή του», παρατηρεί:
- «Είναι θετικό ότι το μέγιστο βάθος χωροθέτησης κυμαίνεται περί τα 50 μέτρα, που αν και παρουσιάζει περισσότερες τεχνικές δυσκολίες και απαιτεί υψηλότερα κόστη επένδυσης, θεωρείται μια προσιτή τεχνικά λύση». Η Ενωση θεωρεί επίσης σημαντικό το ζήτημα του «οπτικού αποτελέσματος από την εγκατάσταση των θαλάσσιων αιολικών και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξετάζεται σε σχέση και με το είδος των χρήσεων που υπάρχουν στην απέναντι ακτή» (σ.σ.: υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις με την Τοπική Αυτοδιοίκηση).
Η Ενωση εκτιμά ότι πρέπει να προβλεφθεί διαφανής και επαρκής διαδικασία εξέτασης ενστάσεων για την επιλογή των θέσεων εγκατάστασης, που υποβάλλονται από τους ιδιωτικούς φορείς που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον. Για την εγκατάσταση θαλάσσιων αιολικών «άμεση πρέπει να είναι η εμπλοκή των υπηρεσιών Εθνικής Αμυνας και του ΔΕΣΜΗΕ (Διαχείριση Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας».
Το θέμα είναι πολύπλοκο επειδή ακριβώς βρισκόμαστε στην Ελλάδα, έναν ευλογημένο τόπο αλλά με περίεργους ανθρώπους και ακόμη πιο περίεργους φορείς τοπικούς, ιδιωτικούς και δημόσιους.Διότι είμαστε μάρτυρες λίγο ή πολύ μιας πραγματικότητας που θέλει σε μια τουριστικής χρήσης ακτή να φιλοξενεί οστρακοκαλλιέργειες, εξέδρες για θαλάσσια σπορ που δεσμεύουν χώρο και πιο δίπλα να θέλουμε και μαρίνα κ.λπ. Ενα σύστημα χρήσεων - δραστηριοτήτων - αλαλούμ, όπου... Κύριος οίδε πώς θα λειτουργήσει.
Πηγή enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου