ΡΗΤΑ και με κάθε επισημότητα από το περίφημο οβάλ γραφείο του στον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σήμανε την αρχή του τέλους της εξάρτησης της Αμερικής -και όχι μόνο- από το πετρέλαιο. «Ηρθε η ώρα των καθαρών μορφών ενέργειας», είπε στο τηλεοπτικό διάγγελμά του το βράδυ της 15ης Ιουνίου, δύο μήνες μετά την ανατίναξη της εξέδρας της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού, το μεγαλύτερο δυστύχημα στα χρονικά της βιομηχανίας του «μαύρου χρυσού».
Συνεχίζονται οι προσπάθειες καθαρισμού της τεράστιας μόλυνσης στον Κόλπο του Μεξικού. Χώρια από τις αποζημιώσεις στους συγγενείς των 11 νεκρών, τους τραυματίες, τους ψαράδες και όλους όσοι έχουν υποφέρει και ζημιωθεί, για το αργό πετρέλαιο που ακατάσχετα ρέει από τη φοβερή σε βάθος 1.500 μέτρων μαύρη τρύπα, η εταιρεία θα πληρώσει πρόστιμο που -ελλείψει ελαφρυντικών- δεν θα είναι μικρότερο από το ανώτατο όριο των 4.300 δολαρίων ανά βαρέλι, που ορίζει η αμερικανική νομοθεσία. Οσο για το πού θα φτάσει το τελικό ποσό του προστίμου, αρκεί να σημειωθεί ότι ήδη η «αύξουσα» διαρροή στο βυθό υπολογίζεται σε 100.000 βαρέλια ημερησίως και μπορεί να συνεχιστεί ώς το τέλος του χρόνου. Σχολιαστής του Reuters «αξιολογεί» αυτή την πρωτοφανή καταστροφή:
«Ξεχάστε την Ελλάδα», γράφει. «Το μεγαλύτερο χτύπημα το δέχεται αυτή τη στιγμή η εμπιστοσύνη των όπου Γης επενδυτών από τα βάθη της θάλασσας του Κόλπου του Μεξικού. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να πει κανείς, μετά το δυστύχημα στην εξέδρα (...) θα αφανιζόταν μια μεγάλη εταιρεία, η ΒΡ. Ενώ αν πτωχεύσει ένα κράτος, μπορεί σαν τα κομμάτια του ντόμινο να παρασύρει στην πτώση του τις αγορές μετοχών, ομολόγων και συναλλάγματος, γκρεμίζοντας μεγάλες τράπεζες και ενδεχομένως εξευτελίζοντας και το κοινό νόμισμα. Ομως το πιο ανησυχητικό στην περίπτωση της καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού είναι η αδυναμία του Ανθρώπου (...) να ανακόψει τη ροή του πετρελαίου. Αδυναμία που κλονίζει την πίστη των επενδυτών στην ιδέα ότι ο καπιταλισμός πατάει σε γερά τεχνολογικά θεμέλια».
Ο πρόεδρος Ομπάμα άφησε σαφώς να φανεί πως οραματίζεται τον εαυτό του σαν τον πρώτο πρόεδρο που ανοίγει για την αμερικανική και την παγκόσμια οικονομία το δρόμο προς τη «μεταπετρελαϊκή εποχή». Ανοίγοντας συγχρόνως και το μέτωπο ενός «ολοκληρωτικού πολέμου» με τις εταιρείες του κλάδου, που για την ιστορία του η καταστροφή του Κόλπου του Μεξικού, έτσι κι αλλιώς, είναι πλέον ορόσημο. Οι ζημιές στα παράλια πέντε πολιτειών (Λουιζιάνας, Μισισιπή, Αλαμπάμας, Φλώριδας, Τέξας), που μόλις έβγαιναν από το τέλμα της οικονομικής ύφεσης, υπολογίζονται σε δισ. δολάρια, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας χάνονται.
Κατά τους ειδικούς, όμως, η ρίζα του κακού βρίσκεται στο γεγονός ότι, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, η Αμερική είναι εξαρτημένη από το πετρέλαιο: Καταναλώνει το 25% της παγκόσμιας παραγωγής αργού, ενώ αντιπροσωπεύει μόνο το 3% των παγκόσμιων κοιτασμάτων και το 5% του πληθυσμού της Γης.Ξοδεύει 1 δισεκατομμύριο δολάρια την ημέρα για εισαγωγές «μαύρου χρυσού», οι εισαγωγές υγρών καυσίμων γενικώς αντιστοιχούν στο 50% του ελλείμματος του εμπορικού της ισοζυγίου, ενώ απορροφά το 70% της παραγωγής αργού της Μέσης Ανατολής, από όπου προμηθεύονται όλο και μεγαλύτερες ποσότητες Κίνα, Ινδία κ.ά. «αναδυόμενες» δυνάμεις.
Πηγή enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου